จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2949

ตอนที่ 2949 ความน่ากลัวของสมบัติสืบทอดอมตะ!

“หวางเฉียน เจ้าโชคดีได้มันมาแล้วยังมีหน้ามาอวดอ้างตัวอีกหรือ! ต่อให้เจ้าจะผสานกับคลื่นกำเนิดไปแล้วเจ้าคิดหรือว่าพวกเราทั้งหลายนั้นจะเอาชนะเจ้าลงไม่ได้?” ไป๋ชุยซานกล่าวขึ้นมาด้วยความกล้าหาญแต่ในใจของเขานั้นกำลังหวาดกลัว

ก่อนหน้าเจ้าหมอนี่มันเป็นเหมือนสุนัข

แต่ตอนนี้มันกลับผงาดขึ้นมาได้อีกครั้ง!

เขานั้นไม่อาจจะเข้าใจได้เลยว่าทำไมเย่หยวนถึงได้ปล่อยให้อีกฝ่ายนั้นผสานกับผลึกคลื่นกำเนิดไป

ตอนนี้มันกลายเป็นว่ามีเขาใหญ่มาตั้งวางอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งหลายแล้ว

หวางเฉียนนั้นทำหน้าตาเหมือนลืมเรื่องก่อนๆ ไปสิ้นและกล่าวขึ้น “โชคดีมันก็ต้องอวดอ้างตัวเองสิ ผิดอะไร? ข้านั้นไม่ได้ก้มหัวขอให้มันยอมให้ข้าลองด้วยซ้ำ! ไอ้เจ้าหมอนี่มันก็ไม่ได้คิดดีอะไรหรอก มันคงคิดจะให้ข้าลองแล้วพลาด จะได้ขายหน้าผู้คนอีก! มันคงไม่นึกเลยสิว่าข้าหวางเฉียนคนนี้มีพรสวรรค์เหนือล้ำและจะสามารถผสานมันได้จริงๆ! ฮ่าๆๆ เย่หยวน ชื่อเสียงที่ข้าเสียไปก่อนหน้านั้นมันจะขอทวงคืนให้หมดสิ้นแล้ว!”

คนทั้งหลายนั้นต่างได้แต่ต้องแอบด่าความหน้าไม่อายของหวางเฉียนแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรลงไป

เพราะว่าเจ้าหมอนี่มันเหมือนตัวร้ายที่ผงาดกลับขึ้นมาด้วยท่าทางเย้ยหยันคน เป็นใบหน้าที่ทำให้คนต้องกำหมัดแน่น

แต่เย่หยวนนั้นกลับยิ้มกล่าวขึ้นมา “พี่ไป๋ ไปเล่นกับมันหน่อยเถอะ”

ไป๋ชุยซานทำหน้าเหยเกตอบกลับไป “ข้าสู้มันไม่ได้!”

เย่หยวนกล่าวขึ้นต่อ “สบายใจเถอะ ข้านั้นจะอย่างไรก็เป็นคนควบคุมห้วงมิตินี้ไว้! หากมันคิดทำร้ายท่านหนักหน่วงจริงๆ แล้วข้านี่แหละจะสังหารมันให้เอง!”

หวางเฉียนได้แต่ต้องหุบปากลง

ส่วนตัวไป๋ชุยซานนั้นเบิกตากว้างขึ้น “เรื่องจริง?”

เย่หยวนพยักหน้ารับพร้อมขยับฝ่ามือขึ้น

ตูม!

ฝ่ามือใหญ่กระแทกลงมาจากท้องฟ้ากดหัวของหวางเฉียนจนจมดิน

หวางเฉียนนั้นคับแค้นใจอย่างถึงที่สุดได้แต่ต้องร้องออกมา “เย่หยวน ไอ้พ่อตาย! อ่า ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”

ไป๋ชุยซานนั้นยิ้มกว้างขึ้นเมื่อได้เห็น

สะใจเสียจริงๆ!

พวกเขานั้นคิดว่าหวางเฉียนที่ผสานคลื่นกำเนิดไปแล้วนั้นจะกลายเป็นคนควบคุมมิติแห่งนี้

แต่ที่แท้มันยังคงเป็นเย่หยวน!

“ได้! ข้าจะไปเล่นกับมันเอง!” ไป๋ชุยซานร้องตอบไป

ฝ่ามือนั้นหายไปปล่อยทิ้งไว้แค่หวางเฉียนที่ตาแดงก่ำ “เย่หยวน ข้าจะสังหารเจ้าลงให้ได้!”

ปัง!

เขานั้นถูกกดจมดินอีกครั้ง

“เจ้าใจเย็นๆ ก่อนเถอะ ในที่แห่งนี้ข้าสามารถทำอะไรกับเจ้าก็ได้ตามใจชอบ!” เย่หยวนตอบ

หวางเฉียนจึงได้แต่ต้องหุบปากลง

ตอนนี้เขาคิดจะเอาความคับแค้นที่มีทั้งหมดไปลงกับไป๋ชุยซานตรงหน้าแทน

เขาและไป๋ชุยซานนั้นก็มีความคับแค้นต่อกันมาตั้งแต่รอบทะเลเพลิงแล้ว

เพราะว่าไป๋ชุยซานนั้นซัดเขาจนปลิวลิ่วมาก่อน!

มันทำให้เขาแทบสิ้นใจ

เมื่อทำอะไรเย่หยวนไม่ได้ เขาจึงได้แต่ต้องหันความคับแค้นใจมาใส่ไป๋ชุยซาน

ต่อให้เขาจะสังหารอีกฝ่ายลงไม่ได้มันก็ยังทำให้อีกฝ่ายเสียกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ได้!

เมื่อสัมผัสถึงความคับแค้นของหวางเฉียนนั้นไป๋ชุยซานก็ต้องขนลุกตั้ง

หวางเฉียนนั้นมีชื่อเสียงว่าเป็นยอดฝีมือมาตั้งแต่ก่อนแล้ว

เพราะในหมู่ผู้มีร่างวิญญาณกึ่งอมตะนั้น เขาก็เป็นคนระดับสูงคนหนึ่ง

พรสวรรค์ของเขานั้นย่อมทำให้แม้แต่เจ้าโลกบู๋เมี่ยยังต้องเอ่ยปากชม

ไป๋ชุยซานนั้นย่อมจะกลัวเมื่อต้องมาเจอกับหวางเฉียนตอนนี้

แม้ว่าเขานั้นจะฝึกตัวในเจดีย์เจ็ดสีมาอย่างถึงที่สุด

แต่ว่ามันก็ไม่มีอะไรมายืนยันว่าเขานั้นพัฒนาพลังการต่อสู้ขึ้นไปจริงๆ

เขานั้นรู้ว่าตัวเองเก่งกาจขึ้นแน่นอน แต่ไม่รู้เลยว่ามันพอที่จะรับมือกับหวางเฉียนที่ผสานคลื่นกำเนิดหรือไม่

ที่สำคัญไปกว่านั้นหวางเฉียนเองก็มีพลังบ่มเพาะที่เหนือล้ำกว่าตัวเขาไปมาก

“ฮ่าๆ ไป๋ชุยซาน เตรียมตัวรับความพิโรธของข้าไปได้!”

หวางเฉียนนั้นหัวเราะลั่นพร้อมปล่อยสายลมรุนแรงออกมา!

ลมร้ายพัดรุนแรงล้ำจนทำให้ร่างวิญญาณของคนที่ดูอยู่ไม่ไกลรู้สึกแสบขึ้นมา!

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นวิชานี้พวกเขาก็ต้องอ้าปากค้างขึ้น

ลมศักดิ์สิทธิ์สังหารโลกันตร์!

กระบวนท่านี้มันเป็นวิชาวิญญาณที่เจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นทิ้งไว้ให้คนผู้มีร่างวิญญาณกึ่งอมตะได้ฝึกฝน

ที่สำคัญไปกว่านั้นหวางเฉียนคนนี้เองก็ยังได้ฝึกฝนการเปลี่ยนร่างหมอกเป็นลมด้วย!

พลังของมันจึงรุนแรงขึ้นกว่าก่อนหน้าหลายเท่าตัว

“เฮ้อ แค่กระบวนท่านี้มันก็เหนือล้ำกว่าพวกเราคนใดแล้ว!”

“แดนวิญญาณกลางมันช่างสูงส่งดีจริงๆ ด้วยวิชาเฉพาะของท่านบรรพบุรุษบู๋เมี่ยแล้วเราจะตอบโต้อะไรได้?”

“ภายใต้กระบวนท่านี้แล้วไป๋ชุยซานย่อมจะต้องบาดเจ็บสาหัสแน่นอนต่อให้จะรอดชีวิตไปได้ก็เถอะ! ที่น่ากลัวกว่านั้นคือหวางเฉียนนั้นยังไม่ได้ใช้พลังของคลื่นกำเนิดออกมาด้วยซ้ำ!”

…

เสียงถอนใจยาวดังขึ้นรอบด้าน

เมื่อได้เห็นกระบวนท่านี้ คนทั้งหลายต่างก็คาดเดาผลลัพธ์ได้ทันที

แดนวิญญาณกลางนั้นอาจจะไม่ได้เหนือกว่าแดนอื่นไปทุกด้าน

วินาทีนั้นเองที่พลังคลื่นกำเนิดได้ปะทุขึ้นมา!

ตอนนี้มันเกิดลมรุนแรงขึ้นมาหมุนวน!

ภายใต้พลังของคลื่นกำเนิดนั้นพายุคลั่งนี้มันได้พัดหมุนรุนแรงขึ้นกว่าแต่ก่อนอย่างมาก!

คลื่นกำเนิดของเจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นมันมิใช่ของเล่น

“ลมหมุนกระจายเมฆ! ไป๋ชุยซาน เจ้าบังคับข้าเอง!” หวางเฉียนร้องขึ้นมาพร้อมต่อยเข้าใส่ไป๋ชุยซาน

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปอีกครั้งทันที!

เพราะว่าการปะทะของคนทั้งสองนั้นมันอยู่คนละระดับกับพวกเขาไปสิ้นเชิงแล้ว

เพียงแค่ว่าตอนนี้ตัวหวางเฉียนนั้นยังดูน่ากลัวกว่ามาก!

แต่พริบตาต่อมาคนทั้งหลายก็ต้องอ้าปากค้าง

“อ้าก!”

หวางเฉียนกรีดร้องขึ้นพร้อมด้วยร่างกายที่ถูกสายฟ้าช็อตปลิวลิ่วออกไป

ไป๋ชุยซานนั้นยิ้มกว้างขึ้นอย่างตื่นเต้นและปล่อยพลังวิญญาณออกมาพร้อมกับเปลี่ยนมือกลายเป็นก้อนไฟพุ่งตามหวางเฉียนไป

หกกระบวนท่านั้นแต่ละอย่างมันช่างแข็งแกร่งล้ำ!

ที่สำคัญคือไป๋ชุยซานไม่ต้องใช้กระบวนท่ายุ่งยากใดๆ

เขาเพียงแค่ใช้การเปลี่ยนแปลงธาตุจากร่างหมอกที่แสนตื้นเขินเท่านั้น

แต่หวางเฉียนนั้นกลับไม่อาจรับแรงกดดันจากไป๋ชุยซานได้แม้แต่น้อย

ไม่มีแรงจะตอบโต้ใด!

เสียงกรีดร้องนั้นมันดังก้องไปทั่ว!

“ข้าเองก็จะใช้ลมหมุนกระจายเมฆด้วย!”

“อ่าว รับดาบสายฟ้าไป!”

“ดูข้า! วิชาลมหายใจมังกร!”

…

ไป๋ชุยซานนั้นยิ่งสู้ไปเท่าไหร่ก็ยิ่งตื่นเต้นและไม่อาจจะหยุดมือลงได้

‘แข็งแกร่ง!’

‘สะใจ!’

‘ศัตรูข้านั้นมีพลังคลื่นกำเนิด!’

‘แต่ต่อหน้าพ่อเจ้านี้มันกลับไม่อาจตอบโต้ใดๆ ได้แม้แต่น้อย!’

‘ฮ่าๆๆ สะใจจริงๆ!’