จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2976

ตอนที่ 2976 จำนน

ด้วยสภาพของเย่หยวนที่บาดเจ็บไปเรื่อยๆ เช่นนี้มันยิ่งทำให้เฟิ่งจิ่วเกอได้เปรียบขึ้นจนยิ้มและหัวเราะลั่น

“ไอ้หนู เจ้าคิดว่าแค่ตัวเองผสานสายเลือดเข้าไปแล้วจะมาโอหังต่อหน้าเผ่าหงส์แดงได้หรือ? เจ้ายังอ่อนหัดนัก!”

เย่หยวนนั้นแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองเมื่อได้ยิน นางผู้นี้มันช่างหลงตัวเองได้อย่างยิ่ง

เพียงแค่ว่านางไม่เห็นเลยหรือว่าตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ตัวเขานั้นใช้ออกมาแค่กระบวนท่าเดียว?

นอกจากนั้นแล้วมันยังเป็นกระบวนท่าของเผ่าหงส์แดงด้วย

เขาได้แต่ต้องส่ายหัวถอนหายใจยาวออกมา “แค่สามกระบวนท่านี้ซ้ำไปมา ดูท่าแล้วเจ้าคงรู้หงส์แดงเก้าตระการแค่สามกระบวนท่านี้เท่านั้นแล้ว”

เฟิ่งจิ่วเกอนั้นผงะไปเล็กน้อยแต่ก็ยังยิ้มขึ้นมาได้ “แค่สามกระบวนท่ามันก็พอที่จะสังหารเจ้าแล้ว!”

เย่หยวนอดหัวเราะขึ้นไม่ได้เมื่อได้ยิน “เอะอะก็คิดสังหารๆ เจ้าคิดว่าเย่ผู้นี้มันยอมคนนักหรือ? แม้ว่าวันนี้ข้าจะไม่อยากสังหารคนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะไม่กล้าลงมือต่อเจ้า!”

พูดไปสายเลือดระดับสวรรค์แห้งจากร่างของเย่หยวนมันก็ปะทุขึ้นมา

ด้านหลังของเขานั้นมันเกิดเงาหงส์แดงชัดเจนขึ้นบินวนบนฟ้า

ภาพนี้มันช่างดูเหมือนกับหงส์แดงเก้าตระการกระบวนท่าแรกนัก!

สีหน้าของเหล่ายอดฝีมือเผ่าหงส์แดงทั้งหลายต้องเปลี่ยนสีไปทันที

“หงส์แดงเก้าตระการ? นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน?”

“นี่มันคือวิชาลับของเผ่าหงส์แดง มีแต่ศิษย์ระดับสูงเท่านั้นที่จะเข้าถึงมันได้! เจ้าเด็กนี่ไปเรียนมันมาจากไหน?”

“ก่อนหน้านี้มันใช้แค่หมัดหงส์เพลิงสวรรค์สังหารเทพมาตลอด ตอนนี้มันกลับเรียนรู้ที่จะใช้หงส์แดงเก้าตระการออกมา หรือว่า…มันจะเลียนแบบศัตรู?”

“มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน! หงส์แดงเก้าตระการนั้นมันมีเงื่อนไขทางสายเลือดอยู่ด้วยหากไม่ได้รับการถ่ายทอดความลับไปแล้วมันจะเรียนรู้ได้อย่างไร! ต่อให้จะมีสายเลือดระดับสวรรค์แห้งมันก็ไม่มีทางทำได้หรอก!”

…

เฟิ่งจิ่วเกอเองก็ตกตะลึงอย่างมากเช่นกัน

เพราะว่านางเองก็คิดว่าเย่หยวนคงจะลอบเรียนและเลียนแบบหงส์แดงเก้าตระการมาจากตัวนางแน่ๆ

เพราะดูจากจังหวะเวลาแล้วเจ้าเด็กคนนี้คงเพิ่งเจอหน้าเฟิ่งชิงซวนได้ไม่นาน

แน่นอนว่านังมารผู้นั้นคงไม่อาจจะมีเวลาไปถ่ายทอดวรยุทธใดให้แก่เย่หยวน!

เช่นนั้นแล้วมันก็มีคำอธิบายแค่ว่าเขาลอบเรียนรู้จากการต่อสู้นี้!

ลอบเรียนรู้วิชาลับต่อหน้าเช่นนี้…มันจะไม่เก่งกาจเกินไปหน่อยหรือ?

ที่สำคัญไปกว่านั้นวินาทีที่เย่หยวนลงมือ มันก็ยังมีพลังของสายเลือดสวรรค์แห้งเข้าช่วย…

ทำให้พลังของมันเหนือล้ำยิ่งกว่าหงส์แดงเก้าตระการของนางไปด้วยซ้ำ!

เสียงร้องของหงส์แดงดังลั่นขึ้น!

เงาร่างหงส์แดงนั้นพุ่งลงมาปะทะกับหงส์แดงเก้าตระการกระบวนท่าที่สามของเฟิ่งจิ่วเกอ

ตูม!

เฟิ่งจิ่วเกอนั้นปลิวลิ่วออกไปอย่างรุนแรงไกลไปนับพันๆ เมตร!

สีหน้าของยอดฝีมือเผ่าหงส์แดงทั้งหลายซีดขาวลงไปทันที

พวกเขานั้นรีบตามไปและพบว่าตอนนี้เฟิ่งจิ่วเกอในร่างหงส์แดงนั้นกำลังนอนราบขยับปีกที่ดูเหมือนหักลงไปมา

คนทั้งหลายได้แต่ต้องสูดหายใจเข้าลึก!

กระบวนท่าแรกปะทะกระบวนท่าที่สามแต่เฟิ่งจิ่วเกอนั้นกลับพ่ายแพ้จนมีสภาพเช่นนี้?

เจ้าบ้านี่มันเก่งกาจแค่ไหนกัน?

“ห…หนีเร็ว! เจ้าบ้านี่มันเก่งเกินไป!”

ยอดฝีมือเผ่าหงส์แดงทั้งหลายนั้นใช้วิชาเคลื่อนไหวพุ่งตัวหนีออกไปคนละทิศคนละทางทันที

แต่ในเวลานั้นเองที่เย่หยวนได้กล่าวขึ้นไล่หลังมา “ข้าได้บอกให้พวกเจ้าไปหรือ?”

คนทั้งหลายที่กำลังหนีกันไปคนละทิศนั้นต้องหยุดเท้าลงเหมือนต้องมนต์สะกดและไม่อาจขยับตัวได้อีก

แม้แต่เฟิ่งจิ่วเกอยังพ่ายด้วยกระบวนท่าเดียว มีหรือที่พวกเขาทั้งหลายจะต้านทานพลังของเย่หยวนได้?

หนีตอนนี้มันเท่ากับรนหาที่ตายแน่แล้ว!

ก่อนหน้านี้ตอนที่เย่หยวนขู่ว่าไม่อยากสังหารคนพวกเขาทั้งหลายต่างคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องตลก

แต่ตอนนี้มันไม่มีใครกล้าหัวเราะอีกแล้ว

เย่หยวนหันมองหน้าคนทั้งหลายและกล่าวขึ้น “ข้ารู้ว่าพวกเจ้านั้นยังมีมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ไล่นางมาด้วย เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยแล้วพวกเจ้าต้องอยู่ที่นี่กันไปก่อน หลังจากที่นางผ่านการจุติได้แล้วข้าจะปล่อยพวกเจ้าไปทีหลัง”

เฟิ่งจิ่วเกอนั้นกลับร่างมาเป็นคนและถามขึ้นด้วยสีหน้าซีดเซียว “พ…พูดจริง?”