จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2980

ตอนที่ 2980 มันคิดวางท่าเองข้าผิดอะไร?

“ช่างเป็นวิธีการที่ชั่วร้ายนัก! เจ้าต่อยห้วงมิติภายในของอานชานลงไปเช่นนี้มันก็เท่ากับทำให้เขาพิการไปแล้ว! ทำเรื่องเช่นนี้ในเผ่ากรุงมังกรข้า เจ้าคิดบ้างหรือไม่ว่ามันจะมีผลอย่างไรตามมา?”

ในฝูงคนนั้นมีงูหลามกลืนสวรรค์ผู้หนึ่งค่อยๆ เลื้อยออกมาจนทำให้คนทั้งหลายต้องแหวกทางให้

“ท่านต้าอี้! ท่านจะลงมือเองแล้ว!”

“ท่านต้าอี้นั้นเป็นผู้ติดอันดับท้าขุนเขาอันดับที่เจ็ดสิบห้า ฝีมือของท่านนั้นเก่งกาจล้ำฟ้า เจ้าเด็กนี่ได้ตายแน่!”

“มันกลับกล้าทำให้ท่านอานชานต้องพิการ รนหาที่ตายจริงๆ!”

ต้าอี้นั้นมีตำแหน่งสูงล้ำในเผ่ากรุงมังกรเมื่อเขาปรากฏตัวมันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายโห่ร้องขึ้นตามๆ กัน

มันก็ไม่แปลกเพราะว่าต้าอี้คนนี้ต่อสู้อย่างมากมายจนสร้างชื่อเสียงลือลั่น

เมื่อต้าอี้ปรากฏตัวขึ้นมามันก็ย่อมจะทำให้คนทั้งหลายใจสั่นไป

สายตานั้นมันเหมือนราวกับว่ามองขึ้นมาจากขุมนรกทำให้คนที่ได้เห็นต้องเหงื่อไหลท่วม

“มันคนนี้เก่ง เจ้าสู้มันไม่ได้หรอก! การท้าขุนเขามันไม่มีใครทำอย่างเจ้าหรอก!” ข้างๆ ตัวเย่หยวนนั้นเฟิ่งชิงซวนเดินเข้ามาเตือน

แน่นอนว่าที่นางพูดนั้นมันพูดเพราะรู้ว่าเย่หยวนจะไม่ใช้สายเลือดหงส์แดงออกมาในการท้าขุนเขาแน่นอน

นี่มันคือไม้ตายของเย่หยวน มันย่อมจะไม่มีทางใช้ออกมาให้คนอื่นได้เห็นง่ายๆ

เฟิ่งชิงซวนนั้นไม่อาจสู้เย่หยวนได้มันก็เพราะว่าเย่หยวนนั้นมีมังกรเคียงหงส์เท่านั้น

หากพูดถึงการใช้พลังสายเลือดเดียวแล้วเฟิ่งชิงซวนนั้นมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะเย่หยวนได้ไม่ยาก

เย่หยวนนั้นมีสายเลือดมังกรแค่ระดับขยายปฐพี การคิดอยากจะเอาชนะต้าอี้ที่มีระดับเดียวกันย่อมจะไม่ง่าย!

สายเลือดนั้นมันก็อย่างหนึ่งแต่แม้จะเป็นผู้มีระดับสายเลือดเดียวกันมันก็ยังมีความต่างในเรื่องของกำลังอย่างยิ่งใหญ่ มันขึ้นอยู่กับวิชาและพรสวรรค์ของคนคนนั้นด้วย

แต่ดูอย่างไรต้าอี้คนนี้ก็เก่งกาจ เก่งจนแม้แต่เฟิ่งชิงซวนยังสัมผัสได้!

เย่หยวนไม่คิดสนใจคำพูดของหญิงสาวน่ารำคาญที่ไล่ตามเขามาอย่างไม่ได้รับอนุญาตคนนี้!

“ช่างนักขัน! วินาทีแรกที่สู้กันมันก็คิดกลืนข้าลงท้องไป ดูอย่างไรก็มีเจตนาสังหาร! ทำไมเล่า? เผ่ากรุงมังกรเจ้าสังหารคนได้ฝ่ายเดียว? ข้าจะตอบโต้อะไรกลับไปไม่ได้?” เย่หยวนหันไปมองหน้าต้าอี้และกล่าวเย้ย

เพราะนี่มันคือความคิดปกติของเด็กน้อยที่มาจากตระกูลใหญ่ทั้งหลาย

ข้าสังหารเจ้าได้ แต่เจ้าห้ามแตะต้องข้าไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่ได้ตายดี!

อานชานคิดกลืนเย่หยวนลงไปอย่างที่เย่หยวนไม่ทันจะขัดขืน

หากมิใช่เพราะเย่หยวนแข็งแกร่งทรงพลังแล้วเขาคงกลายเป็นแค่เศษเนื้อในท้องของอานชานไป

ตอนนี้ต้าอี้กลับมาบอกว่าเขานั้นโหดร้าย

ต้าอี้หรี่ตาลงกล่าวขึ้นอย่างเย็นเยือก “เจ้าเด็กปากดี เจ้ากล้าสู้กับข้าไหมเล่า?”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เจ้าคิดว่าข้ามาเพื่อแค่รังแกขยะอย่างมันหรือ?”

ต้าอี้หัวเราะตอบกลับไป “หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวังแล้วกัน!”

คนทั้งสองนั้นสองมอบตรามังกรของกันและกันถือเป็นการเริ่มท้าขุนเขารอบที่สอง

การที่เย่หยวนท้าทายต้าอี้นี้มันย่อมจะทำให้คนเผ่ากรุงมังกรทั้งหลายหัวเราะเย้ย

ต่อให้เย่หยวนจะเอาชนะอานชานได้อย่างง่ายดายแต่มันก็ไม่มีค่าใด

เพราะจะอย่างไรเสียอานชานนั้นก็อยู่แค่อันดับสี่ร้อยเกือบห้าร้อย

ห้าร้อยและเจ็ดสิบห้านั้นมันแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

“เจ้าเด็กนี่มันไม่ประเมินตัวเอง! มันคงไม่ได้รู้เลยสินะว่าอันดับท้าขุนเขานั้นมีความหมายว่าอย่างไร?”

“ท่านต้าอี้นั้นเคยท้าทายหยุนกุยแห่งเผ่ามังกรนรกมาก่อนและหลังจากกลับมาแล้วเขาก็เข้าเก็บตัวนานถึงสามปี! สามปีที่ผ่านมานี้เขาย่อมจะพัฒนาไปอย่างมากล้นแน่แล้ว!”

“แบบนี้ก็ดี! มันกลับทำท่านอานชานพิการไป ท่านต้าอี้ย่อมจะไม่ปล่อยมันรอดชีวิตไปแน่!”

“ข้าหวังแค่มันจะดูสนุกหน่อยก็เท่านั้น หวังว่ามันจะต้านทานท่านต้าอี้ได้บ้าง”

ต้าอี้นั้นยืนมั่นกล่าวขึ้น “ไอ้หนู ลงมือ! ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่ได้มีโอกาสตอบโต้ใดๆ แล้ว”

เย่หยวนที่ได้ยินนั้นต้องหัวเราะขึ้นมา คนเราบางทีมันก็ชอบวางท่าเสียจริงๆ

ราวกับหากไม่ได้วางท่าแล้วมันจะไม่มีใครนับถือว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือ

ต้าอี้ที่ได้เห็นเย่หยวนหัวเราะขึ้นมานั้นก็แทบจะร้องด่าออกไป

นี่มันคือการเย้ยหยัน!

แต่ว่าเขาพูดออกไปแล้วว่าจะให้เย่หยวนลงมือก่อน เขาจึงต้องรักษาท่าทางนี้ไว้ให้ถึงที่สุด

ไม่ว่าจะอย่างไรเจ้าเด็กนี่มันก็ต้องตายในไม่ช้า

เย่หยวนเองก็ไม่เกรงใจปล่อยพลังสายเลือดออกมาพร้อมด้วยคลื่นพลังมังกรที่สะเทือนแผ่นดิน

หมัดแปลงเก้ามังกรสวรรค์!

เพราะยิ่งเขาแข็งแกร่งขึ้นเท่าไหร่พลังสายเลือดของเขาพัฒนาไปเท่าใด เย่หยวนก็ยิ่งรู้สึกได้ว่าพลังของหมัดนี้มันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

นี่มันคือกระบวนท่าที่หมี่เทียนสอนให้แก่เขา เป็นการใช้งานพลังสายเลือดมังกรอย่างถึงที่สุด

เย่หยวนรู้ดีว่านี่เป็นวิชาที่หมี่เทียนสร้างขึ้นมาเองและหากบ่มเพาะฝึกฝนมันไปถึงที่สุดแล้ว แม้แต่เจ้าโลกเองก็คงไม่อาจจะรับมันไว้ได้เช่นกัน!

ยิ่งพลังสายเลือดพัฒนาไปเท่าไหร่มันก็ยิ่งทรงพลังมากขึ้นเท่านั้น!

หากใช้ออกมาด้วยสายเลือดระดับโกลาหลแล้วการสังหารเจ้าโลกทั่วๆ ไปลงมันคงไม่ยากเย็นเลย

เมื่อเย่หยวนลงมือนั้นต้าอี้ก็ต้องหน้าถอดสี

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ