จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2987

ตอนที่ 2987 นักโทษ!

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็อดสงสัยขึ้นไม่ได้เช่นกัน

เพราะที่แห่งนี้มันดูแตกต่างจากเรื่องเล่าในตำนานที่เขาฝันหากันมากนัก

ชายแก่นั้นหันกลับมามองเย่หยวนด้วยสีหน้าเรียบเฉย “สิ่งที่โลกภายนอกรู้กันมันเป็นแค่ข่าวลือที่ลือต่อๆ กันออกไป เจ้ากลับไปเชื่อมันอย่างนั้นหรือ!”

เย่หยวนถามขึ้นต่อ “ข้าได้ยินมาว่าเกาะมังกรสวรรค์นั้นตั้งอยู่ในห้วงมิติแยกพิเศษ แต่เกาะนี้มันเหมือนจะอยู่บนห้วงมิติเดียวกับสวรรค์”

ชายแก่นั้นต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้น “ไอ้หนู เจ้าคิดว่าแค่ตัวเองขึ้นมาติดอันดับหนึ่งของอันดับท้าขุนเขาได้ แล้วจะเก่งกาจมากหรือ? หลังจากไปถึงเกาะมังกรสวรรค์แล้วอย่าได้ทำตัวเช่นนี้อีก!”

เย่หยวนยิ้มกล่าวขึ้นต่อ “ข้าได้ยินมาด้วยว่าเกาะมังกรสวรรค์นั้นมันมีมังกรฟ้าบินว่อนท้องฟ้า มองไปทางไหนก็เห็นแค่มังกรฟ้าแต่ที่นี่มันกลับไม่มีมังกรแม้สักคน”

ชายแก่นั้นสั่นสะท้านไปทั้งใจได้แต่คิดว่าเจ้าเด็กนี่มันรู้ถึงสภาพที่แท้จริงของเกาะมังกรสวรรค์ได้อย่างไร?

เพราะสิ่งที่เย่หยวนพูดออกมาทุกคำนั้นมันคือสภาพของเกาะมังกรสวรรค์จริงๆ

แต่ว่าเขาย่อมจะไม่แสดงมันออกมาในสีหน้าและทำท่าไม่พอใจกล่าวขึ้น “ไอ้หนู เจ้าคิดว่าคนรับใช้ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์อย่างข้านั้นหลอกพวกเจ้ามาหรืออย่างไร? เหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเจ้าได้ไปนั้นมันจะเป็นของปลอมหรือ?”

เดิมทีแล้วเมื่อได้ยินคำของเย่หยวนคนทั้งหลายก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจขึ้นมา

แต่คำพูดเดียวนี้มันทำให้พวกเขาสงบใจลงทันที

เย่หยวนยิ้มและไม่คิดพูดอะไรต่อไป

ชายแก่นั้นได้แต่ต้องลอบถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอก

‘ไอ้เด็กนี่มันเฉียบคมนัก เขานั้นเกือบจะหลุดปากไปแล้ว’

เขานั้นจะอย่างไรก็เป็นแค่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์หากเจ้ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนี้มันคิดหนีพร้อมกันแล้วเรื่องราวที่นายของเขาฝากให้จัดการนี้คงฉิบหายไปแน่

เมื่อเรือเหาะมาถึงเกาะแล้วชายแก่ก็ค่อยสบายใจเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก

เพราะตอนนี้เบื้องหน้าของคนทั้งหลายนั้นมันมีคนออกมาต้อนรับกว่าสิบคนและส่วนมากยังเป็นถึงยอดฝีมือมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์

ทั้งคนที่นำกลุ่มยอดฝีมือมานั้นยังเป็นถึงมหาจักรพรรดิล้ำยอดฝีมือมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์!

“พวกนี้คือยอดอัจฉริยะติดอันดับท้าขุนเขาในรอบนี้?” มหาจักรพรรดิล้ำคนนั้นหันไปมองหน้าคนทั้งหลายก่อนถามขึ้น

ชายแก่ก้มหัวลงรับคำ “ขอรับนายท่าน! นี่คือสิบคนที่ติดอันดับของท้าขุนเขา”

เย่หยวนได้แต่ต้องสั่นสะท้านไปทั้งใจเพราะมหาจักรพรรดิล้ำคนนี้คือทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์

ที่เย่หยวนตกตะลึงนั้นมันเพราะว่าทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์คนนี้กลับไม่มีคลื่นพลังของเผ่าเลือดอยู่ในตัวเลย!

เหตุผลที่เย่หยวนสงสัยชายแก่ตั้งแต่แรกเห็นนั้นมันก็เพราะว่าเขามีคลื่นพลังเผ่าเลือดอยู่ในตัว!

ด้วยคลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนนั้นมันย่อมสามารถตรวจจับได้ไม่ยาก

ชายแก่คนนี้ไม่ใช่ทาสเลือดแต่ว่าร่างกายของเขานั้นคงเคยได้รับการดัดแปลงจากเผ่าเลือดมาก่อน

ในวินาทีนั้นเย่หยวนก็รู้ทันทีว่ามันมีอะไรผิดปกติแล้ว

เพราะตั้งแต่มาถึงสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่างจริงๆ เย่หยวนก็ระวังตัวมาตลอด

ในสามสิบสามสวรรค์นั้นมีแต่คนต้องทนทุกข์กับการรุกรานของเผ่าเลือด

ทว่าสิบสามสวรรค์ตอนนี้มันกลับดูสงบปลอดภัย

จนเย่หยวนได้มาเจอคนรับใช้ทูตมังกรสวรรค์นั้น

เขานั้นจึงได้รู้ว่าเผ่าเลือดมันได้แฝงตัวอยู่ในสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่างเช่นกัน

เพียงแค่ว่าพวกมันไม่ได้บุกเข้ามาด้วยกองทัพแต่บุกเข้ามาด้วยข้อตกลงลับๆ บางอย่างกับคนภายในสวรรค์นี้

“ใครคือเย่หยวน?” ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์ถามขึ้น

ชายแก่นั้นชี้หน้าเย่หยวน “เป็นมัน!”

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นมองดูเย่หยวนตั้งแต่ตัวจรดเท้าและขยับฝ่ามือส่งคลื่นลมรุนแรงกระแทกใส่ร่างเย่หยวนไป

เย่หยวนได้แต่ต้อง ‘ทำหน้าซีด’ และปล่อยคลื่นพลังสายเลือดออกมารับมือการโจมตีสุดแข็งแกร่งนี้

มิติรูปแบบที่สอง มังกรคำราม!

แต่ว่าคลื่นลมรุนแรงนั้นมันกลับแข็งเหมือนเหล็กและไม่ขยับแม้จะต้องเผชิญการโจมตีใดๆ

ปัง!

เย่หยวนปลิวถอยออกไป

เย่หยวนนั้นกัดฟันแน่นถามขึ้นอย่างคับแค้นใจ “ท่านทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์ นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน?”

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นหัวเราะตอบกลับไป “ฮ่าๆๆ ช่างเป็นสายเลือดที่บริสุทธิ์นัก! ข้าไม่นึกเลยว่านักยุทธสายเลือดมันกลับจะสามารถมีเลือดมังกรที่บริสุทธิ์ได้เช่นนี้ สมชื่อที่ได้รับแต่งตั้งเป็นอันดับหนึ่งของท้าขุนเขาจริง! หยางยี่ เด็กชุดนี้คุณภาพดีมาก เจ้าได้รางวัลแน่นอน!”

ชายแก่นั้นยิ้มกว้างขึ้นตอบ “มันเป็นเพราะการชี้แนะของนายท่านทั้งสิ้น หยางยี่ไม่กล้ารับความดีความชอบนี้ไว้คนเดียว”

เพราะว่าเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นมันไม่อาจจะปลอมแปลงกันได้

แต่ตอนนี้เรื่องราวมันกลับเป็นไปดั่งที่เย่หยวนบอก

เฟิ่งชิงซวนนั้นได้แต่ต้องตั้งคำถามขึ้นนับไม่ถ้วนในหัว!

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์ตัวจริงแต่ทำไมถึงมาจับยอดอัจฉริยะของเผ่าตัวเองไว้เช่นนี้?

เกาะมังกรสวรรค์ปลอมๆ นี่มันอยู่ไม่ห่างจากเกาะมังกรสวรรค์ของจริงแน่ๆ

แต่ทำไมมันถึงไม่มีใครคิดสนใจ?

แล้วจะจับเอาตัวยอดอัจฉริยะไปเพื่อ?

และอีกมากมายในหัวนาง!

เฟิ่งชิงซวนนั้นไม่อาจจะเข้าใจได้เพราะภาพตรงหน้านี้มันเกินกว่าที่จะหาเหตุผลมาอธิบาย

แต่สิ่งทั้งหลายมันเกิดขึ้นอย่างที่เย่หยวนคาดเดาไว้จริงๆ

ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นจับคนทั้งหลายและพาไปยังคุกใต้น้ำ

ในคุกนี้หลงยี่และพวกต่างต้องอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

เพราะว่าคนที่ถูกจับอยู่ภายในนั้นมันมีแค่คนคุ้นหน้าคุ้นตา!

“น…นั่นมันท่านหลงซิงยี่? เขานั้นคืออันดับหนึ่งของท้าขุนเขาฤดูกาลก่อน ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่กัน?”

“เขาด้วย! นั่นมันตำนานของแดนตรังค์ตะวันออก ท่านเถี่ยฉิน! เขานั้นเอาชนะคนทั้งแดนตรังค์ตะวันออกและกลายเป็นตำนานของการท้าขุนเขา! เขากลับถูกจับมาไว้ที่นี่ด้วย!”

“นั่นมันท่านตงยู เขานั้นคือยอดอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเผ่ามังกรทะยานเรา! ไม่นึกเลยว่าเขาจะถูกจับมาที่นี่เช่นกัน! ท…ที่นี่มันที่ไหนกันแน่?”

…

ได้เห็นหน้าตาคุ้นเคยนั้นคนทั้งหลายก็ยิ่งหมดแรงจะสู้

อัจฉริยะบางคนนั้นเดินทางออกจากแดนตรังค์ตะวันออกไปนับพันๆ ปีแล้ว!

แต่ก็ยังถูกจับไว้ที่นี่!

มันหมายความว่าอย่างไร?

มันหมายความว่าพวกเขาเองก็คงต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนเกาะแห่งนี้ตลอดไปแล้ว!