จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3015

ตอนที่ 3015 ถ้ามีความสุขก็เล่นกันไปเถอะ!

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์! เขาจะบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้ว!”

เย่หยวนต่อยหมัดออกมาพร้อมด้วยปราณเทวะโกลาหลรุนแรงกระแทกเข้ากับผนึกแรกอย่างรุนแรง

สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงพลังที่ทำลายสามัญสำนึกนี้!

ตูม!

ผนึกแรกคลายออก!

“มันคลายแล้ว? นี่มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือ?”

“มันจะไม่ง่ายได้อย่างไรเล่า? เจ้าคิดดูนะว่าตอนที่เขาเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลายนั้นเขายังกระทืบเก้านายน้อย ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์จนลืมทางกลับบ้าน!”

“สี่สายเลือดผสานกันนี้มันช่างทรงพลังนัก! ราวกับว่ามันเป็นพลังจากด้านหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็ไม่ปาน!”

“ที่แท้แล้วสี่สายเลือดมันกลับรวมกันเป็นพลังโกลาหลหรือ?”

…

เย่หยวนคลายผนึกแรกออกด้วยหมัดเดียว มันเป็นอะไรที่ง่ายดายเกินกว่าจะเชื่อได้

เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่หลั่งไหลออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่กำลังไหลเข้าร่างกาย

มันราวกับว่าเขานั้นได้พัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

“นี่หรือคือพลังหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์? ช่างน่าพิศวงนัก! หลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันมีอะไรอยู่กันแน่?

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าโลกทั้งหลายนั้นถึงได้โหยหาล้ำสวรรค์นัก พลังเช่นนี้มันคงไม่มีใครต้านทานได้จริงๆ!”

สัมผัสถึงพลังศักดิ์สิทธิ์นี้เย่หยวนก็อดร้องกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะก่อนหน้านี้มาเขาไม่เคยเข้าใจ

แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะสัมผัสถึงมันได้บ้างแล้ว

เจ้าโลกนั้นอยู่เหนือสังสารวัฏ เป็นตัวตนที่ทำลายห้วงมิติได้ด้วยมือเดียวอยู่เหนือล้ำทุกชีวิตไป

แต่ประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้มันเหมือนโซ่ตรวนพวกเขาไว้ในความโกลาหลนี้

นี่มันคือประตูสู่โลกใบใหม่แต่กลับไม่เคยมีใครผ่านมันไปได้

ครืน…

บนท้องฟ้านั้นมันปรากฏเมฆเต๋าทุกข์ขึ้นมาทันตา

เต๋าทุกข์มาถึงแล้ว!

บนท้องฟ้าเปลี่ยนกลายเป็นสีดำสนิททำให้คนทั้งหลายอกสั่นขวัญหาย

พวกเขาเข้าใจได้ทันทีว่าเต๋าทุกข์นี้มันไม่ธรรมดา

เย่หยวนหัวเราะขึ้นพร้อมชักดาบเต๋าออกมาถือไว้ในมือ

คลื่นปราณเทวะโกลาหลไหลออกมาจากดาบเต๋านั้น

จากนั้นดาบเต๋าก็ถูกตวัดขึ้นบนท้องฟ้า

คลื่นพลังดาบอันคมกริบนั้นตัดผ่านเมฆเต๋าทุกข์จนแยกเป็นสอง!

ตูม!

เมฆเต๋าทุกข์ค่อยๆ จางหายไปทันที!

กำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำกว่าเต๋าทุกข์ไปมากล้นแล้ว

เต๋าทุกข์ระดับนี้ไม่อาจจะทำอันตรายใดๆ กับเขาได้อีก

แต่เย่หยวนนั้นก็เข้าใจดีว่าวันที่เขาไปถึงหน้าประตูอาณาจักรเจ้าโลกนั้น

เจ้าสวรรค์จะต้องทุ่มกำลังที่มีทั้งหมดลงมาจัดการเขาแน่ๆ

ถึงตอนนั้นมันคงเป็นพลังที่เหนือล้ำจินตนาการ!

เต๋าทุกข์ก่อนขึ้นเจ้าโลกนั้นมันคือเวลาที่เขาจะได้ต่อสู้กับเต๋าสวรรค์อย่างแท้จริง

ตอนนี้เย่หยวนยืนมั่นอยู่บนฟ้าด้วยดาบเต๋าในมือ มันเป็นภาพที่เจิดจ้าจนหลายๆ คนไม่อาจจะมองดูมันตรงๆ ได้

แม้แต่เจ้าโลกทั้งหลายเองก็ไม่มีใครเก่งกาจได้ขนาดเขา ตัดฟันเมฆเต๋าทุกข์ก่อนที่พลังเต๋าทุกข์ลงมาถึง!

หลงเหอนั้นได้แต่ต้องยืนหน้าซีด เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของตัวเองในตอนนี้อย่างถึงที่สุด

คำท้าทายก่อนหน้าของเขานั้นมันกลับเหมือนเครื่องยืนยันพลังของเย่หยวนไป

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้เป็นเหมือนยอดคนแห่งยุคสมัยไม่ว่าจะมองมุมใด เขานั้นก็คือผู้ปกครองโลกหล้า!

แต่ว่าตัวเขานั้นกลับเป็นแค่หินก้อนหนึ่งใต้เท้านายท่านผู้นี้!

เย่หยวนหันหน้ากลับลงมามองหลงเหอและกล่าวขึ้น “หลงเหอ เจ้าขอให้ข้าแสดงพลังสายเลือดออกมา เช่นนั้นก็เตรียมตัวรับ!”

หลงเหอนั้นอยากจะร้องปฏิเสธออกไปแต่เย่หยวนนั้นไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดใดๆ และต่อยหมัดออกมาทันที

ตูม!

หมัดที่ดูแสนธรรมดานั้นมันแฝงมาด้วยพลังผสานสี่สายเลือดจนปะทุขึ้นมาจากร่างเย่หยวน