จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3110

ตอนที่ 3110 วิกฤตสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด สองยอดอำนาจร่วมมือ!

ดูแล้วฝ่ามือเมื่อครู่มันย่อมจะมิใช่พลังที่แท้จริงของหวูเทียนใดๆ เลย

แต่ฝ่ามือที่กำลังจะมาถึงนี้มันคือของจริง!

หวูเทียนในตอนนี้เป็นเหมือนดั่งเทพเจ้าที่ยืนหยัดสูงล้ำปกครองโลกหล้า!

เมื่อราชันคนนี้เดือดดาลขึ้นมามันย่อมจะทำให้ชีวิตมากมายต้องดับสูญ!

เขานั้นหรี่ตาลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เจ้าสิ่งนี่คงเป็นของที่เย่หยวนสร้างขึ้นแล้ว? เจ้าเด็กนี่มันตัวประหลาดดีจริงๆ! แต่ว่ามันก็จบกันเท่านี้แล้ว! บรรพบุรุษผู้นี้ศึกษาเต๋าโกลาหลและจะใช้มันทำให้คนทั้งโลกหล้าได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่!”

หวูเทียนนั้นยกฝ่ามือทั้งสองขึ้นมาพร้อมด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์รุนแรงที่ปล่อยจากร่างกาย

นอกจากนั้นแล้วมันยังมีพลังงานบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้ผสานเข้ามาด้วย!

แต่พลังนี้มันคืออะไรย่อมจะไม่มีใครรู้จัก พวกเขานั้นแค่สัมผัสถึงได้

นี่มันคงเป็นสิ่งที่คนระดับหวูเทียนเท่านั้นที่จะเข้าถึงได้เป็นแน่แล้ว

อี้เฉียกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึง “ดูเหมือนพลังของยอดเต๋าไม่มีผิด! หรือว่าบรรพบุรุษหวูเทียนนั้นสามารถควบคุมเต๋าแห่งโกลาหลได้แล้ว? นี่มัน…พลังระดับอาณาจักรไหนกัน!”

ชือหูยิ้มกล่าวขึ้น “ในเมื่อบรรพบุรุษหวูเทียนสามารถควบคุมเต๋าได้แล้วบรรพบุรุษของเราเองก็ย่อมจะควบคุมเต๋าได้! แต่ว่าการได้เห็นสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอันน่าชังนี้พังทลายลงไปมันย่อมจะเป็นเรื่องที่น่ายินดี!”

อี้เฉียที่ได้ยินก็ต้องผงะไปก่อนจะยิ้มตอบกลับมา “ก็จริง! กำลังของบรรพบุรุษท่านนั้นมันคงไม่ได้ด้อยไปกว่า หวูเทียนเลย! ครั้งนี้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นคงไม่อาจจะป้องกันมันได้จริงๆ! การได้เห็นสวรรค์นี้พังทลายไปต่อหน้าต่อตานี้มันเป็นอะไรที่สวยงามนัก!”

เผ่าเลือดนั้นเสียหายไปอย่างมากมายกับการบุกสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด อี้เฉียเองก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด

พวกเขาย่อมจะมีความแค้นกับสวรรค์นี้ไม่น้อย

ตอนนี้เมื่อจะได้เห็นมันถูกทำลายลงไปกับตาแล้ว คนเผ่าเลือดย่อมจะสะใจอย่างมาก

“ฟ้าดินไร้สุด!”

เวลานี้มันเหมือนว่าฝ่ามือของหวูเทียนนั้นสามารถควบคุมจักรวาลไว้ได้!

นี่คือฟ้าดิน!

จากนั้นเขาก็ดันมือทั้งสองออกมาพร้อมด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์รุนแรงที่พุ่งทะยาน

มันทำให้เขานั้นรู้ถึงเหมือนท้องฟ้าเบื้องบนกำลังร่วงตกลงมา

ทั้งสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นสั่นสะท้านขึ้นพร้อมๆ กัน!

สีหน้าของพวกหมี่เทียนนั้นมันซีดขาวลง พลังของฝ่ามือนี้มันรุนแรงกว่าก่อนหน้าอย่างไม่อาจเทียบเคียง

พวกเขาจะยังรับมันไว้ได้หรือ?

แต่ในตอนที่กำลังหวาดกลัวกันอยู่นั้นรายนามวิญญาณสวรรค์โกลาหลมันก็เปล่งแสงขึ้นมาอีกครั้ง!

ความรู้สึกที่จิตใจรวมกันเป็นหนึ่งนั้นมันเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง!

เพียงแค่ว่าในครั้งนี้เสียงหัวใจที่หมี่เทียนสัมผัสได้นั้นมันมากมายกว่าก่อนหน้าไปนัก!

มันเหมือนว่าเสียงหัวใจรอบๆ ตัวเขานี้มันมากมายจนไม่อาจนับได้

พลังของจิตที่หนักแน่นนั้นมันปล่อยออกมาจากรายนามวิญญาณสวรรค์โกลาหลอย่างรุนแรง

“นี่มัน…พลังของทุกสรรพสิ่ง!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นอย่างตกตะลึง

เพราะสิ่งที่รายนามวิญญาณสวรรค์โกลาหลเรียกมาในครั้งนี้มันคือทุกชีวิตที่อยู่บนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด!

นกที่บินบนฟ้า ปลาที่ว่ายในน้ำต่อให้พวกมันจะมีพลังเท่าเศษฝุ่นแต่พวกมันก็เข้ามาร่วมด้วย

นี่คือพลังของทุกสรรพสิ่ง!

ในเวลานี้ทุกชีวิตบนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นได้ร่วมมือกันเข้าต่อต้านศัตรู!

หมี่เทียนนั้นไม่อาจจะอธิบายความตกตะลึงในหัวใจออกมาเป็นคำพูดได้ รายนามวิญญาณสวรรค์โกลาหลนี้มันช่างเหนือล้ำจินตนาการ

ของสิ่งนี้มันได้ก้าวล้ำสมบัติโกลาหลสวรรค์ไปไกลลิบ

ดูท่าแล้วรายนามวิญญาณสวรรค์โกลาหลนั้นคงเรียกพลังออกมาตามกำลังของศัตรู

ยิ่งเจอผู้แข็งแกร่งมันก็จะยิ่งทรงพลังขึ้นตาม!

ม่านพลังที่มองไม่เห็นนั้นปรากฏขึ้นมาอีกครั้งครอบคลุมสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดไว้จนสิ้น

ตูม!

ม่านนั้นพังทลายลงไปพร้อมกับร่างของหวูเทียนที่ลอยลิ่วกลับออกไปนับร้อยก้าว

ใบหน้าของเขานั้นมันเหยเกอย่างถึงที่สุด

ส่วนอีกด้านพวกอี้เฉียทั้งหลายนั้นต้องกัดฟันแน่นกลั้นหัวเราะไว้

ทั้งๆ ที่อยากจะหัวเราะให้ท้องแข็ง