จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 18

ภาพนี้เกิดขึ้นเร็วมาก รั่วจิ่งอยากจะยับยั้งแต่ไม่ทันแล้ว ทุกคนเห็นใบหน้าเจ้าสาวหมดแล้ว

“ทำไมเจ้าสาวมิใช่คุณหนูหยุน เจ้าสาวคนนี้เป็นตัวปลอม!” ท่ามกลางฝูงชน มีคนหนึ่งตะโกนขึ้น

“นี่มันเรื่องอะไรกัน หรือว่าจวนเฉิงเซี่ยงส่งผิดคน?”

“ลูกสาวตนเองออกเรือนยังผิดคนได้ เป็นไปได้อย่างไรกัน?”

“หรือว่าซื่อจื่อแต่งงานเป็นเรื่องโกหก หรือว่าซื่อจื่อเห็นทุกคนโง่เง่าหลอกง่าย” โม่ฉือชิงแสร้งสวมรอยตะโกนไปด้วย

ชาวบ้านล้วนรู้สึกแย่กับจวินหย่วนโยวทันที ต่างพากันต่อว่า วิพากษ์วิจารณ์ รังเกียจเดียจฉันท์

โม่ฉือชิงยิ้มมุมปากอย่างพอใจ จวินหย่วนโยวแต่งงานแต่เจ้าสาวกลับเป็นตัวปลอม นี่มันช่างเป็นเรื่องน่าขันที่สุดในใต้หล้า ดูสิว่าเขาจะอธิบายกับทุกคนยังไง

เฉียวเย็นจือสีหน้าสงบเงียบ ไม่ได้มีอารมณ์อะไรมาก

รั่วจิ่งร้อนใจมาก อยากจะอธิบายแต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยปากยังไง

หลิงเฟิงกลับมาหลังจากควบคุมม้าเตลิดได้แล้ว เขามีสีหน้าไม่สู้ดีเหมือนกัน ใครจะคิดว่าระหว่างทางเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น แต่ยังคงอธิบายอย่างใจเย็น

“ทุกคนอย่าเข้าใจผิด เรื่องวันนี้มีสาเหตุอยู่ เมื่อคืนซื่อจื่อไม่ค่อยสบาย คุณหนูหยุนคอยอยู่ดูแลเขา เลยคิดวิธีแก้นี้ขึ้นมา การรับแต่งเข้าจวนเป็นเพียงพิธีการ วันนี้จวนซื่อจื่อจัดเลี้ยงโต๊ะจีน มิต้องมีค่าใช้จ่ายใดๆ หากผู้ใดว่างขอเชิญมาร่วมดื่มกิน สุราอาหารเลิศรสรับรองพอ”

ทุกคนพากันเย้ยหยัน “คำพูดนี้ใครจะเชื่อกัน ก่อนแต่งงานชายหญิงสองฝ่ายมิอาจพบหน้ากันได้ คุณหนูหยุนอยู่ดูแลซื่อจื่อจนไม่สนใจพิธีแต่งงานแล้ว คิดว่าพวกเราโง่รึ”

“นางเคยแต่งกับหลีอ๋องมาก่อน ไม่ใช่สตรียังมิออกเรือนอะไรนานแล้ว มีอะไรน่าสนใจกัน”

“เขาจะแต่งงานอย่างไรเกี่ยวอะไรกับพวกเจ้ากัน นี่โต๊ะจีนมิต้องเสียเงินนะ ข้าจะรีบไปกินล่ะ”

พอคนหนึ่งพูดจบ คนอื่นก็พร้อมกันพุ่งไปยังจวนซื่อจื่อ ไม่ต้องจ่ายเงินไปกิน ใครจะไม่กินกัน

“งั้นพวกเราจะทำอย่างไรดี?” รั่วจิ่งถาม

“กลับไป” หลิงเฟิงตอบ ม้าตัวนั้นเมื่อครู่อยู่ดีๆเหตุใดเกิดบ้าคลั่งขึ้นมาได้ ต้องมีคนจงใจแน่

จวนซื่อจื่อ

หยุนถิงได้ยินคนรับใช้คนนั้นที่กลับมาก่อนรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นบนท้องถนนแล้วสีหน้าเย็นชา มีคนทำให้ม้าตกใจ ดูท่าพิธีแต่งงานวันนี้จะไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่แล้ว

เธอเหล่มองจวินหย่วนโยวที่ยังไม่ได้สติ แววตาหยุนถิงฉายแววคมปลาบวาบผ่าน “ใครก็ได้ ช่วยข้าเปลี่ยนชุด”

คนรับใช้ถอยออกไป สาวใช้สองคนเข้ามาช่วยหยุนถิงแต่งหน้าแต่งตัว

หน้าประตูจวนซื่อจื่อ โต๊ะจีนยาวตั้งเรียงอยู่สองข้างทางตั้งแต่หน้าประตู ความยาวเพียงพอพันเมตร ชาวบ้านที่มาห้อมล้อมต่างนั่งลงเริ่มต้นกิน ขอแค่อาหารจานใดหมดลง คนรับใช้ของจวนซื่อจื่อก็จะรีบยกจานใหม่มาเติมทันที เอาแค่ยกอาหารมาวางเร็วและยังไม่ต้องเสียเงิน ก็เรียกคะแนนนิยมให้กับจวนซื่อจื่อระลอกหนึ่ง

พวกหลิงเฟิงมุ่งหน้าตรงเข้าไปในเรือนใน โม่ฉือชิงกับเฉียวเย็นจือก็ตามคนส่วนใหญ่เข้ามาด้วย

ในเรือนล้วนเป็นการรวมตัวของเหล่าขุนนาง คุณหนูคุณชาย แขกเหรื่อเพื่อนฝูงมิตรสหาย ของแคว้นต้าเยียน ครึกครื้นยิ่งนัก

“ได้เวลาฤกษ์งามยามดีแล้ว ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาว” เสียงร้องตะโกนดังขึ้น ทุกคนพากันหันมองมา

เจ้าสาวในชุดแดงเดินเข้าสู่ห้องโถงโดยมีสาวใช้คอยพยุง สตรีทุกคนในที่นั้นพากันอิจฉาตาร้อน

ชุดเจ้าสาวใช้ผ้าใยไหมถักทอขึ้น อ่อนนุ่มเรียบลื่น สบายระบายอากาศ  มีเงินนับหมื่นก็หาซื้อไม่ได้ เฝิงกวน เซี่ยเป่ย(เฝิงกวน เซี่ยเป่ย ชุดแต่งงานจีนโบราณ)นี่ยิ่งมาจากร้านดังขึ้นชื่อ เอาแค่ชุดนี้น่ากลัวต่อให้มีหมื่นตำลึงทองก็หาซื้อไม่ได้ ทุกคนพากันถอนหายใจซื่อจื่อช่างร่ำรวยเสียจริง