จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 244

“หากท่านกล้าหลอกลวงข้า ผลที่ตามมาไม่ใช่สิ่งที่ท่านจะสามารถแบกรับได้” เสียงที่เย็นชาดุร้ายของหยุนถิง เต็มไปด้วยการตักเตือน

“ในเมื่อข้ามาหาเจ้าได้ ย่อมสืบทุกอย่างชัดเจนแล้ว” เป่ยหมิงฉี่กล่าวอย่างได้ใจ

“พูดมาเถอะ เงื่อนไขอะไร”

“ตอนงานเลี้ยงเทศกาลเรือมังกร เจ้าใช้อะไรทำร้ายอินทรีทอง?” เป่ยหมิงฉี่ถามออกมา

“ปืนพก เบาและพกพาสะดวก ไม่พลาดเป้าในร้อยก้าว อาวุธที่พกพาติดตัวตลอดเวลา ถึงแม้จะไม่มีวรยุทธก็สามารถใช้ได้เช่นกัน เล็งแม่นเป็นก็พอ ท่านแน่ใจว่าต้องการสิ่งนี้?” หยุนถิงถามอย่างราบเรียบ

เป่ยหมิงฉี่ฟังด้วยความตกตะลึงอย่างยิ่ง คิดไม่ถึงว่าของชิ้นเล็กๆชิ้นนั้นจะร้ายกาจเช่นนี้ สามารถยิงถูกอินทรีทองที่รวดเร็วราวกับสายฟ้า แสดงให้เห็นถึงความไม่ธรรมดา แต่ฟังน้ำเสียงของหยุนถิงแล้ว ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด

“หรือว่าเจ้ายังมีที่ดีกว่านี้อีก?” เป่ยหมิงฉี่เลิกคิ้วถาม

หยุนถิงล้วงปืนพกออกมาโดยตรง และวางผงยาเอาไว้บนโต๊ะอีกหนึ่งถุง “อันนี้คือยาจินชวง ข้าเพิ่งค้นคว้าออกมา ห้ามเลือดได้ในทันที หากใช้กับกองทัพ สามารถลดการบาดเจ็บล้มตายของบรรดาทหารได้ เช่นนี้ก็จะสามารถเก็บรักษากองกำลังของแคว้นได้ หากเป็นช่วงศึกสงคราม สามารถจินตนาการผลลัพธ์ได้เลย”

เป่ยหมิงฉี่ฟังด้วยความรู้สึกประหลาดใจ “ยาผงนี่วิเศษอย่างที่เจ้าพูดขนาดนั้นเลย?”

“แน่นอนอยู่แล้ว” หยุนถิงดึงแขนของเขามา ถลกแขนเสื้อของเขาขึ้น อีกมือหนึ่งมีมีดสั้นเพิ่มขึ้นมาเล่มหนึ่ง แล้วก็เฉือนไปที่แขนของเป่ยหมิงฉี่

เป่ยหมิงฉี่ยังตกตะลึงที่หยุนถิงดึงแขนของตัวเอง มองดูใบหน้าเล็กที่งดงามน่าทึ่งใบนั้นของนาง รู้สึกตกอยู่ในภวังค์เล็กน้อย แต่แล้วแขนก็มีความเจ็บปวดที่แทงเข้าไปในหัวใจส่งมา

“อ๊าก หยุนถิงเจ้าถึงกับกล้าทำร้ายข้า” เป่ยหมิงฉี่กล่าวอย่างแยกเขี้ยวยิงฟัน

“ใช้ท่านทดลองน่ะ หากใช้แขนของข้า ท่านจะต้องสงสัยประสิทธิภาพของยานี้อย่างแน่นอน” หยุนถิงหยิบผงยาถึงนั้นขึ้นมาแล้วเทลงไปบนแขนของเขา

เป็นเช่นนั้นจริงๆ แขนที่เดิมทีมีเลือดไหลอยู่ หยุดไหลในชั่วพริบตา

เป่ยหมิงฉี่มองด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง “ประสิทธิภาพยาของเจ้าอัศจรรย์มากจริงๆ ข้าจะเอาสูตรของผงยาอันนี้นี่แหละ”

“ได้” หยุนถิงเดินไปที่โต๊ะหนังสือ หยิบกระดาษและพู่กันขึ้นมาเขียน จากนั้นก็ยื่นให้กับเป่ยหมิงฉี่

เป่ยหมิงฉี่รับมาแล้วมองดูครู่หนึ่ง “หยุนถิง เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะหลอกเจ้าหรือ?”

“ไม่กลัว หากเจ้าอยากจะขายหน้าไปทั่วทั้งสี่แคว้น สามารถลองดูได้” หยุนถิงตอกกลับไป

มุมปากของเป่ยหมิงฉี่กระตุกขึ้นมา รีบยัดสูตรใบนั้นเข้าไปในอ้อมแขนราวกับของล้ำค่า “ซ่งกงกงผู้คุมงานในแปรพระราชฐานฉากหน้าเป็นคนของไทเฮา ความจริงถูกฮองเฮาติดสินบนไปนานแล้ว มีมามาที่หูหนวกเป็นใบ้คนหนึ่ง นางเป็นคนนำกำลังคนลอบสังหารจวินหย่วนโยว ยังมีกงกงที่ชื่อว่าเสี่ยวลิ่วจื่ออีกคน เขาเป็นสายของแคว้นชางเยว่”

“เป็นความจริงหรือ?” หยุนถิงถาม เป็นอย่างที่ตัวเองคาดเดาทุกประการจริงๆด้วย

“จริงยิ่งกว่าทองคำแท้เสียอีก ข้ายังหวังว่าวันหน้าจะทำข้อตกลงกับเจ้าอีกหลายๆครั้ง จะหลอกเจ้าได้อย่างไร” เป่ยหมิงฉี่เอ่ยปาก

“ในเมื่อท่านมีความจริงใจขนาดนี้ งั้นข้าก็จะมอบอะไรให้ท่านอีกหน่อย” หยุนถิงหยิบหม้อไฟกึ่งสำเร็จรูปสองกล่องมายื่นให้ อธิบายวิธีการโดยสังเขป

มองดูกล่องที่มีสีดำนั่น เป่ยหมิงฉี่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ยังอยากจะถามอะไร ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากหน้าประตู เขาหันหลังจากไปทางหน้าต่าง

จวินหย่วนโยวเข้ามาจากด้านนอก เห็นหน้าต่างสั่นไหวเข้าพอดี ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย “กลางคืนดึกดื่นทำไมไม่ปิดหน้าต่าง ระวังจะเป็นหวัดนะ?”

“เมื่อครู่นี้เป่ยหมิงฉี่เพิ่งมา เขามาทำข้อตกลงกับข้า บอกข้าเรื่องสายลับในแปรพระราชฐานให้กับข้า” หยุนถิงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยสังเขป