จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 557

เฟิ่งจาวหยีมองดูท่าทางที่เฉยเมยของฉินเฟย จู่ๆก็รู้สึกไม่มั่นใจในทันที

หากไม่มีเรื่องนี้ นางไม่มีทางพูดเช่นนี้อย่างแน่นอน หรือว่าตระกูลเฟิ่งจะจบสิ้นแล้วจริงๆ

“ข้าค่อยกลับมาคิดบัญชีกับเจ้าในภายหลัง!” เฟิ่งจาวหยีสะบัดมือของฉินเฟยทิ้ง และเดินจากไปด้วยความโกรธ

เมื่อสาวใช้ที่อยู่ด้านหลังเห็น ก็รีบตามไปทันที

เฟิ่งจาวหยีมุ่งหน้าไปยังเรือนจำอย่างรวดเร็ว เห็นผู้คุ้มกันที่อยู่หน้าประตู ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้คำนับ เฟิ่งจาวหยีก็เอ่ยปากถามทันที“ท่านพ่อกับน้องชายของข้าถูกกุมขังอยู่ในเรือนจำใช่ไหม?”

องครักษ์ตอบด้วยความเคารพนบนอบ“เรียนจาวหยี ใช่พ่ะย่ะค่ะ!”

คำพูดประโยคเดียว ราวกับฟ้าผ่าลงมาเหนือศีรษะของเฟิ่งจาวหยีอย่างแรง นางเกือบจะทรุดตัวลงไปบนพื้น“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ เหตุใดถึงได้จับกุมคนในครอบครัวของข้า ข้าจะเข้าไปเยี่ยม?”

“จาวหยีเหนียงเหนียงอย่าได้โกรธไป ฝ่าบาทมีรับสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าเยี่ยม!” องครักษ์ตอบ

“ข้าเป็นถึงจาวหยี รีบหลีกไปเดี๋ยวนี้!” เฟิ่งจาวหยีพุ่งเข้ามาด้วยความโมโห

องครักษ์ทั้งสองนายกลับไม่ได้หลบออกไป แต่ขวางอยู่หน้าประตูของเรือนจำ

เฟิ่งจาวหยีโกรธจนตบเพียะๆไปที่พวกเขาหลายฉาก ถึงแม้จะเจ็บมาก แต่องครักษ์ก็ยังคงยืนตัวตรงเช่นเดิม

“ถึงแม้เหนียงเหนียงจะตีพวกข้าให้ตาย พวกข้าก็ไม่ถอยเด็ดขาด!” องครักษ์อีกนายหนึ่งเอ่ยขึ้นมา

เฟิ่งจาวหยีโกรธจนใบหน้าซีดขาว ชี้ไปทางพวกเขาด้วยความโกรธ“ดี พวกเจ้ายอดเยี่ยมจริงๆ ข้าจะไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทเดี๋ยวนี้ จะกลับมาจัดการพวกเจ้าในภายหลัง!” พูดจบก็จากไปด้วยความโกรธ

ฮ่องเต้ที่อยู่ในห้องทรงอักษรได้ยินว่าเฟิ่งจาวหยีมาขอเข้าเฝ้า สีหน้าดำมืดในทันที“ให้นางกลับไป ข้าจะไม่พบนางเด็ดขาด!”

“พ่ะย่ะค่ะ!” ซูกงกงออกไปทันที

เมื่อเฟิ่งจาวหยีเห็นซูกงกงออกมา ก็รีบสอบถามขึ้นมาทันที“ฝ่าบาทจะพบข้าแล้วใช่ไหม?”

ซูกงกงส่ายหน้า“ฝ่าบาทให้เหนียงเหนียงกลับไปก่อน!”

“ซูกงกงเจ้าไปรายงานหน่อย ข้ามีเรื่องสำคัญจะขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท!” เฟิ่งจาวหยีกังวลใจอย่างมากในทันที

“ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องของเฟิ่งไท่เว่ยกับเฟิ่งหยวน เช่นนั้นเหนียงเหนียงก็กลับไปเถอะ” ซูกงกงเอ่ยปากก

คำพูดประโยคเดียว เฟิ่งจาวหยีตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที“ซูกงกง ท่านพ่อกับน้องชายของข้าทำความผิดอะไรกันแน่ ทำไมพวกเขาถึงได้ถูกจับกุมตัว?”

“ฝ่าบาทส่งคนไปสืบแล้ว เหนียงเหนียงโปรดกลับไปรอข่าวเถิด” ซูกงกงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

เรื่องเกี่ยวพันใหญ่หลวง เขาไม่กล้าแพร่งพรายหรอก ถ้าหากเฟิ่งจาวหยีก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย เช่นนั้นผลที่ตามมาเลวร้ายจนไม่กล้าที่จะคิดเลย

เฟิ่งจาวหยีได้ยินซูกงกงกล่าวเช่นนี้ ก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมาก ฝ่าบาทไม่มีทางพบนางแล้ว

“เหนียงเหนียง ถ้าอย่างไรเรากลับไปก่อนเถอะ” สาวใช้เตือนสติ

“ตกลง” เฟิ่งจาวหยีจากไปทันที นางเดินออกไปไม่ไกลเท่าไหร่ ก็รีบสั่งการทันที“เจ้าออกจากวังกลับไปสอบถามเดี๋ยวนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตระกูลเฟิ่งกันแน่ ฝ่าบาทขังท่านพ่อเอาไว้ในเรือนจำ แสดงให้เห็นว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้!”

เฟิ่งจาวหยีกลับไปที่ลานของตัวเอง กระวนกระวายอย่างยิ่ง เดินไปเดินมา

เวลาไม่ถึงครึ่งก้านธูป สาวใช้ก็กลับมาแล้ว“เหนียงเหนียง บ่าวเพิ่งจะไปถึงประตูวังก็ได้ยินคำสนทนาระหว่างซวนอ๋องกับหลีอ๋องเข้าพอดี บอกว่าคุณชายนำแผนที่จัดวางกำลังป้องกันเมืองชายแดนของนายท่านให้กับสายลับของแคว้นเทียนจิ่ว ถูกหลีอ๋องจับตัวได้ในที่เกิดเหตุ ฝ่าบาทสงสัยว่านายท่านก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน ก็เลยขังนายท่านกับคุณชายเอาไว้ในคุก!”

สีหน้าของเฟิ่งจาวหยีซีดขาวในทันใด“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ ไอ้สารเลวเฟิ่งหยวนคนนี้ทำไมถึงสมคบกับศัตรูก่อกบฏได้ เขาไม่มีความกล้านั้นเลย จะต้องมีคนวางแผนใส่ร้ายเขาแน่นอน ข้าจะไปหาฝ่าบาทเดี๋ยวนี้”