จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 88

ข้าจะคอยดู หยุนถิงมีความสามารถอะไร ถึงสามารถทำให้จวินหย่วนโยวสนใจขนาดนี้ พอดีเลยที่จะได้ใช้ฟู่อี้เฉินหยั่งเชิงดูความสามารถของหยุนถิง

เดิมทุกคนคิดว่าหยุนถิงถูกทำร้ายพ่ายแพ้ยับเยิน สุดท้ายกลับเห็นหยุนถิงมีฝีมือคล่องแคล่วปราดเปรียว การเคลื่อนไหวแปลกประหลาดซับซ้อน หลบหลีกได้ภายในพริบตาเดียว ฟู่อี้เฉินไม่ได้เปรียบเลย

“ข้าดูไม่ผิดใช่ไหม หยุนถิงเก่งถึงขนาดนี้เลยหรือ นางมีฝีมือการต่อสู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมข้าไม่รู้?” ฉินลั่วพูดขึ้นมาอย่างตกใจ

“ใช่ไหม หยุนถิงเป็นคนทำอะไรไม่เป็นเลยใครๆก็รู้ จู่ๆทำไมถึงเก่งขนาดนี้ นางเป็นตัวปลอมหรือเปล่า?”

“เจ้าโง่หรือเปล่า นางมาพร้อมกับจวินซื่อจื่อ หากหยุนถิงเป็นตัวปลอม จวินซื่อจื่อจะดูไม่ออกหรือ?”

“หากที่ผ่านมาหยุนถิงแสร้ง ตั้งใจทำอะไรไม่เป็นเพื่อหลอกลวงทุกคน ความจริงแล้วปกปิดความสามารถของตนเอง หากเป็นแบบนี้ จะน่ากลัวอย่างมาก”

ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ ทุกคนต่างเบิกตาโตมองดูทั้งสองคนต่อสู้กัน

“อ้าก” ฟู่อี้เฉินร้องดังขึ้นมา ใบหน้าถูกหยุนถิงต่อยหนึ่งที พร้อมพูดขึ้นว่า “แย่จริงๆ ผู้หญิงอัปลักษณ์ เจ้าไม่รู้หรือว่าไม่ควรต่อยหน้าคนอื่น?”

“เจ้าปากเสีย ข้าต้องสั่งสอน” หยุนถิงพูดขึ้น

“ชั่วร้าย ข้าขอสู้ตายกับเจ้า” ครั้งนี้ฟู่อี้เฉินไม่กล้าประมาท ใช้แรงทั้งหมดที่มี

หยุนถิงไม่ตื่นเต้นเลยสักนิด หลบหลีกได้อย่างง่ายดาย พร้อมสั่งสอนเขาต่อ

เสียงร้องของฟู่อี้เฉินดังขึ้นอยู่หลายครั้ง กลับไม่เห็นหยุนถิงได้รับบาดเจ็บเลย จวินหย่วนโยวที่เป็นกังวลค่อยผ่อนคลายลง

เขาไม่รู้เลยว่า นางจะมีฝีมือขนาดนี้

แม้แต่หลิงเฟิงยังชื่นชม หากเป็นเขา เกรงว่าคงจับตัวฮูหยินไม่ได้ง่ายๆ

สายตาโม่ฉือหานก็ฉายแววประหลาดใจ หรือว่าที่ผ่านมานางแสร้งมาตลอด แต่ทำไมนางจะต้องทำเช่นนั้น

เวลานี้ โม่ฉือหานรู้สึกไม่เข้าใจหยุนถิงขึ้นมาทันที

หยุนถิงเห็นว่าต่อสู้พอประมาณแล้ว จึงพลิกมือจับตัวฟู่อี้เฉินไว้ ปิ่นปักผมในมือจ่อตรงคอของเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้ายอมแพ้ไหม?”

“ไม่เด็ดขาด เจ้าลอบทำร้าย เอาชนะด้วยวิธีที่ไม่เหมาะสม?” ฟู่อี้เฉินไม่พอใจ

“ลอบทำร้ายแล้วยังไง หากอยู่ในสนามรบ ศัตรูจะให้โอกาสเจ้าได้หายใจไหม? หากสามารถเอาชนะเจ้าได้ ต่อให้ต้องใช้เล่ห์กลแล้วยังไง” หยุนถิงหัวเราะเย้ย

เยือกเย็น ดุร้าย เด็ดขาด

ฟู่อี้เฉินหันไปมองหยุนถิงที่ควบคุมตนเองไว้อย่างตกตะลึง สีหน้าของนางเยือกเย็นดุร้าย แววตาเฉียบคม เหมือนดาบนับพันทิ่มแทงใจคน ทำให้รู้สึกหวาดกลัว ทำให้รู้สึกสั่นสะท้าน ทำให้รู้สึกสะพรึงกลัวขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

ผ่านมาหลายปี ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนมีสายตาน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ ฟู่อี้เฉินตกใจแทบแย่ สายตาแบบนี้ เขาเคยเห็นบนตัวจวินหย่วนโยวเท่านั้น

ฮูหยินเฒ่าฟู่ก็มองเห็นภาพนี้ ใบหน้าค่อยเผยรอยยิ้มชื่นชม

นี่ถือเป็นลักษณะเหมือนแม่ของนางในตอนนั้น เด็กคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

ฮ่องเต้ก็คาดไม่ถึง หยุนถิงสามารถพูดจาแบบนี้ออกมาได้ด้วย ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ และก็เกิดความสงสัยขึ้นมาอยู่บ้าง

ฝีมือฟู่อี้เฉินไม่ด้อย กลับถูกหยุนถิงเอาชนะได้ โดยเฉพาะกระบวนท่าของนางเมื่อกี้ แม้แต่ฮ่องเต้ก็ไม่เคยเห็น หรือว่าที่ผ่านมานางแสร้งจริงๆ จวินหย่วนโยวแต่งงานกับนางเป็นความบังเอิญ หรือมีแผนอยู่ก่อนแล้ว?

โม่ฉีเฟิงที่อยู่ด้านหลังก็ตกตะลึง และค่อนข้างประหลาดใจ

“พี่ชายใหญ่ เจ้าว่าหากข้าไปต่อสู้กับหยุนถิง ใครจะชนะ?” โม่หลานที่อยู่ด้านข้างพูดขึ้นมาอย่างสนุก