จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 985

“ผู้มีพระคุณ ท่านช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ถึงกับตบพี่หญิงรองของข้ากระเด็นออกไปได้ ช่างหล่อเหลาจริงๆ ท่านทำในสิ่งที่ข้าอยากทำแต่ไม่กล้าทำมาโดยตลอด” เวินเหลียงหยากล่าวด้วยความนับถือ รีบตามไปทันที

ภายในห้อง หยุนถิงรีบตรวจให้หมิงจิ่วซางทันที แน่ใจว่าเขาแค่ถูกคนวางยาผนึกกำลังภายในเอาไว้เท่านั้น ถึงได้โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง รีบให้เขากินยาถอนพิษทันที

เวินเหลียงหยากำลังจะวิ่งเข้ามา ก็ถูกจวินหย่วนโยวตีสลบในหนึ่งฝ่ามือ โยนออกไปหน้าประตูโดยตรง

“ถิงเอ๋อร์เจ้าช่วยเขารักษาได้เลย จะไม่มีใครมารบกวน” จวินหย่วนโยวเอ่ยปากอย่างแสดงอำนาจ

“ขอบคุณท่านพี่มาก” หยุนถิงฝังเข็มทันที

“จวินหย่วนโยวเจ้าช่างมีน้ำใจจริงๆ” หมิงจิ่วซางกล่าวขอบคุณ

“เช่นนั้นเจ้ายังไม่พูดความจริงอีก” จวินหย่วนโยวกล่าวอย่างเย็นชา

สีหน้าของหมิงจิ่วซางที่เดิมทีแสร้งทำเป็นอนาถเคร่งขรึมขึ้นมาทันที “สมกับที่เป็นจวินหย่วนโยว ความคิดรอบคอบจริงๆ สาเหตุที่ข้าอยู่ที่ตระกูลเวินแสร้งทำเป็นถูกคุณหนูรองตระกูลเวินบังคับให้แต่งงานด้วย ความจริงก็เพื่อแอบตรวจสอบสถานการณ์ของตระกูลเวินอย่างลับๆ

ไม่ยอมเสียลูกก็ไม่ได้หมาป่า ที่ข้าทำก็เพื่อแคว้นต้าเยียน เพื่อโม่เหลิ่งเหยียน ใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ ก็สืบเส้นทางลับของตระกูลเวินได้ห้าเส้นทางแล้วจริงๆ และเส้นทางลับแต่ละทางก็มีทางออกหลายทาง

อาวุธ เงิน และดินปืนถูกเก็บไว้ในเส้นทางลับที่แตกต่างกัน--------ข้าวาดแผนที่เอาไว้หนึ่งใบ ต้องมีประโยชน์ต่อพวกท่านอย่างแน่นอน!”

ขณะที่พูด หมิงจิ่วซางก็ยื่นมือไปแก้ผ้าคาดเอว ถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก จากนั้นก็ถอดเสื้อชั้นใน

“นี่เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?” จวินหย่วนโยวกล่าวอย่างเย็นชา ยื่นมือไปปิดการมองเห็นของหยุนถิงเอาไว้โดยสัญชาตญาณ

“ข้าก็กำลังจะเอาแผนที่ให้พวกท่านดูไม่ใช่หรือ หากวาดเอาไว้บนกระดาษต้องถูกพบอย่างแน่นอน ดังนั้นข้าจึงวาดเอาไว้บนเสื้อผ้าโดยเฉพาะ กลางดึกทุกคืนข้าก็จะเตร็ดเตร่อยู่ในตระกูลเวิน พบความผิดปกติก็จะไปตรวจสอบทันที ตอนนี้เส้นทางลับห้าเส้นทางนี้ข้าก็คุ้นเคยอย่างมากแล้ว”

หมิงจิ่วซางพลิกเสื้อชั้นในออกมาทันที จวินหย่วนโยวก็เห็นแผนที่ที่วาดอยู่บนนั้นจริงๆ

หยุนถิงดึงมือของจวินหย่วนโยวลง “ท่านพี่ หมิงจิ่วซางทำเช่นนี้ปลอดภัยจริงๆ”

“ซื่อจื่อเฟยควรจะให้รางวัลแก่ข้าใช่ไหม?” หมิงจิ่วซางเอ่ยปากทันที

หยุนถิงหยิบชุดผู้ชายออกมาจากมิติโดยตรง “เจ้าเปลี่ยนมันเสียเถอะ”

หมิงจิ่วซางเบะปาก “รางวัลที่ข้าพูดถึงไม่ใช่เสื้อผ้าหรอกนะ”

“นี่ไม่ใช่เสื้อผ้าธรรมดาหรอกนะ”

ทันทีที่หมิงจิ่วซางได้ยิน ก็รีบหยิบมาดูทันที

“เสื้อผ้าชุดนี้ทำมาจากวัสดุพิเศษ ดูเหมือนเบาบางอ่อนนุ่ม ความจริงแล้วมันฟันแทงไม่เข้า ป้องกันการระเบิด มีมันแล้วไม่มีใครสามารถทำร้ายเจ้าได้” หยุนถิงตอบ

“นี่มันช่างเป็นของล้ำค่าจริงๆ ข้าจะต้องใส่มันอย่างดีไม่ถอดออกอย่างแน่นอน” หมิงจิ่วซางได้รับของล้ำค่า รู้สึกดีใจอย่างยิ่ง

“ท่านพี่ เราลองศึกษาแผนที่นี้ดูหน่อย ดูว่าจะรับมือตระกูลเวินอย่างไร” หยุนถิงเอ่ยปาก

“ตกลง”

จากนั้นทั้งสามคนก็เริ่มหารือกันขึ้นมา ใครก็ไม่ได้สังเกตว่านิ้วของเวินเหลียงหยาที่หมดสติอยู่ตรงหน้าประตูขยับขึ้นมาครู่หนึ่ง

และเวินหานเทียนได้ป้ายอาญาสิทธิ์นั่นไป ก็สั่งให้คนไปทดสอบทันที ขนส่งคนไปเพียงสิบกว่าคนและอาวุธบางส่วนเท่านั้น เจ็ดแปดวันให้หลังก็ได้รับจดหมายตอบกลับจากผู้ใต้บังคับบัญชาจริงๆ

นั่นคือสัญลักษณ์ลับของตระกูลเวิน ศึกษาค้นหามาหลายปี แม้จะเป็นคนนอกก็ไม่มีทางถอดรหัสและลอกเลียนแบบได้

เห็นว่าเส้นทางลับของหอโม่อวี่ราบรื่นเช่นนี้ เจ้าบ้านเวินก็วางใจลงทันที

“ท่านพ่อ เราดำเนินการด้วยความระมัดระวังดีกว่า จู่ๆจวินซื่อจื่อก็มอบหอโม่อวี่ให้เราอย่างใจกว้างเช่นนี้ ถ้าหากเป็นแผนคิดร้ายของเขาล่ะ หากเป็นเพราะเขาต้องการหยั่งเชิงกองกำลังของเราล่ะ?” เวินหวู่อวี่คุณชายใหญ่ตระกูลเวินกล่าวด้วยความกังวล

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนางข้ามพิภพ