ณ เกาะแห่งหนึ่งบนทะเลจีนตะวันออก
ภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือ อ๋าวเฟิงกำลังนั่งจิบชาด้วยสีหน้าผ่อนคลาย
ผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเขา เป็นชายวัยกลางคนสวมใส่ชุดสูทสีขาวแบบตะวันตก ด้วยผมสีบลอนด์ทอง และดวงตาสีฟ้า ทำให้เขาดูเหมือนชาวต่างชาติแถบยุโรปไม่มีผิด
“ อ๋าวเฟิง…พี่คงรู้อยู่แล้วใช่ไหม ว่าฉันมาทำไม ”
“ เดิมที…ตอนแรกฉันคิดว่าจะเป็นอ๋าวมู่ที่มา ไม่คิดว่าจะเป็นนายเลยนะอ๋าวเทียน ปกตินายกับอ๋าวเถียนก็ไม่ถูกกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือ”
“ แล้วทำไมถึงมาพูดออกหน้าแทนกันล่ะ ” อ๋าวเฟิงถามกลับแบบยิ้มๆ
แท้จริงแล้ว ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาก็คืออ๋าวเทียน เป็นเทพมังกรแห่งแสงสว่างหนึ่งในร่างแยกทั้งเก้า ซึ่งมีพลังจัดอยู่ในอันดับที่สาม
ด้วยพลังต้นกำเนิดที่เป็นขั้วตรงข้ามกัน ทำให้เป็นศัตรูโดยธรรมชาติกับมังกรมารอเวจีอย่างอ๋าวเถียน
“ มันไม่เกี่ยวกับว่าชอบหรือไม่ชอบ…แต่การที่พี่ไปร่วมมือกับคนนอก แล้ววางแผนจัดการพวกเดียวกันเอง มันทำให้พี่น้องคนอื่นไม่พอใจ ” อ๋าวเทียนพูดเสียงจริงจัง
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคยมีความขัดแย้งกันเอง จนเกิดการต่อสู้ขึ้น แต่ก็จำกัดเพียงแค่ในหมู่พวกเดียวกันเท่านั้น
แต่สิ่งที่อ๋าวเฟิงทำลงไป คือการยืมมือคนนอกมาจัดการกับอ๋าวเถียน ซ้ำร้ายยังแย่งชิงเลือดแก่นแท้ไปอีก มันทำให้ร่างแยกคนอื่นๆต่างกังวลว่า เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับตนเอง
เมื่อได้ยินแบบนั้นอ๋าวเฟิงก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ
“ ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์บีบบังคับ…พวกนายคิดเหรอว่าฉันอยากจะทำ แต่ก็เอาเถอะเป็นฉันเองที่ทำผิดกฎจริง ฉันสาบานด้วยเกียรติแห่งเผ่าพันธุ์ ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ”
เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของอ๋าวเทียนก็ดีขึ้นมาก หลังจากนี้พวกเขาก็จะได้ไม่ต้องอยู่อย่างหวาดระแวงเหมือนช่วงหลายวันที่ผ่านมา แม้จะรู้สึกแปลกใจบ้างว่าใครกันที่บีบให้อ๋าวเฟิงต้องทำแบบนั้น
เมื่อพูดจาตกลงกันเรียบร้อย ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่ต่อ อ๋าวเทียนจึงขอตัวกลับทันที ตัวเขาเองก็ไม่ได้อยู่ว่าง ยังมีภารกิจมากมายที่ต้องจัดการ
ในขณะที่เจ้าบ้านและแขกกำลังล่ำลากันตามมารยาท…
ทันใดนั้นเอง
แววตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไป หลังจากนั้นก็หันมามองหน้ากันเอง
“ พี่รู้ไหม…ทำไมอ๋าวเถียนถึงพาคนนอกเข้าไปในมิติปิดกั้นของพวกเรา ” อ๋าวเทียนถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนัก
สถานที่แห่งนั้นเป็นสิ่งที่ร่างแยกทั้งเก้าร่วมมือกันสร้างขึ้น เพื่อใช้ต่อสู้กันเวลาที่เกิดความขัดแย้ง ซึ่งทำให้สามารถใช้พลังกันได้เต็มที่ โดยไม่ถูกจำกัดภายใต้กฎของโลก
ทุกครั้งที่มีการเปิดใช้งานมิติปิดกั้น ก็ต้องใช้พลังของพวกเขาทั้งเก้าคน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เสียพลังมากมายอะไร แต่ก็คงไม่มีใครอยากเสียพลังไปอย่างไร้ประโยชน์
“ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน… ” อ๋าวเฟิงพูดด้วยแววตาครุ่นคิด เพราะเขารู้จักคนนอกที่เข้าไปในมิติปิดกั้นดี
‘ ทำไมจ้าวเทียนถึงไปต่อสู้กับอ๋าวเถียน…มีอะไรเกิดขึ้นโดยที่ฉันไม่รู้งั้นเหรอ ’
อ๋าวเฟิงเรียกประตูบานหนึ่งขึ้นมาตรงหน้า จากนั้นทั้งเขาและอ๋าวเทียนก็เดินเข้าไปทันที
วูป!
หลังจากที่แสงจากการข้ามมิติหายไป ภาพพื้นดินสีขาวกว้างสุดสายตาก็ปรากฏขึ้น ซึ่งหากเงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าก็จะเห็นทะเลดวงดาวไร้จุดสิ้นสุด
เนื่องจากเป็นสถานที่สำหรับใช้ต่อสู้กันโดยเฉพาะ จึงไม่จำเป็นต้องมีความสวยงามมากนัก แค่มีพื้นดินกับท้องฟ้าก็เพียงพอ
เปรี้ยง! ตูม!
เสียงจากการปะทะกัน ดึงดูดความสนใจของพวกอ๋าวเฟิงที่เพิ่งมาถึงทันที
ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร
จ้าวเทียนรับการโจมตีครั้งแรกของอ๋าวเถียนด้วยแขนที่สั่นเทา กระบี่ราชันสวรรค์ในมือปรากฏรอยแตกร้าวขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะซ่อมแซมตัวเองในพริบตา
เขามองออกว่าอีกฝ่ายเพียงลองหยั่งเชิงดูเท่านั้น ของจริงคงเป็นอีกสองกระบวนท่าที่เหลือ ถึงแม้ว่าจะเป็นร่างกายของเฉินจิ้ง แต่พอเปลี่ยนเป็นอ๋าวเถียนควบคุม ก็รู้สึกแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด
หืม
‘ มีมาเพิ่มอีกสองคนแล้ว…รวมที่มาถึงแล้วในตอนแรกก็เป็นแปดพอดี พวกร่างแยกมังกรของอ๋าวเฟิงมากันครบทุกคนเลย ’
ร่างของชายหญิงทั้งแปดคน ที่กำลังชมการต่อสู้ของเขาอยู่ ได้ถูกสัมผัสวิญญาณของจ้าวเทียนตรวจพบตั้งแต่แรก
ยกเว้นอ๋าวเฟิงแล้ว ร่างกายทั้งหมดของทุกคนได้ถูกปกปิดเอาไว้ด้วยหมอกสีขาว แต่ก็พอจะจำแนกเพศได้ว่าเป็นเพศชายห้าคนและหญิงสามคน
‘ ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน…ว่าอ๋าวเฟิงมีร่างแยกเป็นผู้หญิงด้วย ’
เมื่อเห็นว่าร่างแยกมังกรคนอื่นไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วมการต่อสู้ จ้าวเทียนก็เลิกให้ความสนใจในที่สุด
เพราะยังไงก็มีอ๋าวเฟิงอยู่ด้วย หากมีอะไรเกิดขึ้นจริง อีกฝ่ายก็ไม่น่าจะยืนดูเฉยๆ
“ ในเมื่อมากันครบแล้ว…คงได้เวลาที่ฉันจะเอาจริงซักที ”
สิ้นเสียงของอ๋าวเถียน มวลพลังมืดมหาศาลภายในจักรวาลก็ถูกดึงดูดเข้ามา กลายเป็นหมอกสีดำห่อหุ้มตัวของเขาไว้
แกร่ก!
กล้ามเนื้อ ผิวหนัง และกระดูกของเขาเริ่มขยายใหญ่ขึ้น ปีกมังกรด้านหลังทะลุเสื้อผ้าออกมาด้านนอก จากนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมีความกว้างเกือบสิบเมตร
เขามังกรทั้งสองข้าง กับกระดูกเดือยหลายแท่งเริ่มทะลุหน้าผาก สันหลัง รวมถึงผิวหนังส่วนข้อต่อของเขาด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ชัดเจน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน