จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 190

การบิดพลังของฟางหยวน และการหลบหนีโดยแยกออกเป็นสองทาง เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนพวกทหารที่เหลือรับมือไม่ทัน

อีกทั้งการโจมตีเมื่อครู่ยังมุ่งเป้าหมายไปที่คนสั่งการของทหารกลุ่มนี้ ทำให้เมื่อพวกเขาเห็นว่าศัตรูแยกเป็นสองทาง เลยเกิดความสับสนจนต้องหยุดชะงักไปจังหวะหนึ่ง เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายหนีออกจากวงล้อมไปได้อย่างง่ายดาย

โดยไม่รู้ตัว มนุษย์มักจะทำตามสัญชาตญาณของตัวเอง เมื่อเห็นว่าการเลือกติดตามฟางหยวนอาจทำให้พวกเขาต้องตาย ส่วนองค์หญิงฉินฟ่านเออร์นั้นดูอ่อนแอกว่ามาก พวกเขาปลอดภัยแน่นอน

ดังนั้นจากทหารที่เหลือสิบคน มีถึงแปดคนทะยานร่างติดตามฉินฟ่านเออร์ในทันที ส่วนอีกสองคนที่เหลือเพราะการตัดสินใจช้ากว่า จึงต้องเลือกติดตามฟางหยวนไปอย่างจำใจ

ฟางหยวนที่เห็นว่า เป็นไปตามแผนการจึงพุ่งเข้าใส่วงต่อสู้ของจ้าวเทียน แล้วอาศัยวิชาตัวเบาสลัดหลุดทหารที่ตามมา พาองค์ชายฉินอู่ฮั่นหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว

ทั้งหมดนี้ จึงเป็นแผนการที่ฉินฟ่านเออร์วางไว้ เธอมองออกถึงสัญชาตญาณของมนุษย์ และเลือกที่จะเสียสละตัวเองเพื่อให้น้องชายรอด

“ดรรชนีแสงดาว! ”

ฟึบ!ๆ

เมื่อแสงสว่างที่ปรากฏขึ้นในความมืดยามราตรี ไม่รู้ที่มา ไม่เห็นร่องรอย เพียงพริบตาเดียวบนหน้าผากของทหารถือหอก ก็เกิดบาดแผลขนาดเล็กเท่าปลายนิ้ว

ฟู่วว

หลังจากที่เลือดสีแดงพุ่งออกมาจากบาดแผล ทหารคนนั้นก็หงายหลังล้มตึงลงไปทันที ปราณดรรชนีของคังหลินได้ทำลายสมองสั่งการของอีกฝ่ายไปโดยไม่มีใครรู้ตัว

นี่คือเคล็ดวิชาระดับนภาของสำนักดาราสวรรค์ ที่ถูกละเลยอยู่ในหอคัมภีร์ของสำนัก มันเป็นวิชาที่ฝึกฝนได้ยาก และไม่สามารถผสานกับอาวุธได้ จึงไม่ค่อยมีใครใช้กัน

ด้วยความที่คังหลิน ชอบศึกษาศาสตร์การต่อสู้หลายแขนง แตกต่างจากศิษย์หลักคนอื่นที่ล้วนแต่ชื่นชอบในกระบี่ ทำให้เขามีความเชี่ยวชาญในเคล็ดวิชาหลากหลายชนิดทั้ง หมัด ฝ่ามือ ดรรชนี กระบี่ เขตอาคมและค่ายกล

หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น พวกทหารคนที่เหลือก็เสียวสันหลังด้วยความหนาวเหน็บ หนึ่งในบรรดาทหารแกร่งแห่งแคว้นฉิน ที่มีพลังอยู่ในระดับเดียวกับพวกเขา ตายไปอย่างง่ายดาย

ด้วยฝีมือของคุณชายไร้น้ำยาในตระกูลใหญ่

นี่มันเกิดบ้าอะไรกัน…

ทหารถือดาบคู่มองซากศพของสหายด้วยแววตาหวาดกลัว โชคดีที่เมื่อครู่เขาเป็นคนโจมตีหลอกล่อ เลยสามารถเบี่ยงตัวหลบได้ทัน ไม่อย่างนั้นที่ต้องตาย อาจจะเป็นเขาด้วยอีกคน

“ เจ็ดดาบตระกูลฉิน! ”

เปรี้ยงๆๆๆๆ

ปราณดาบเจ็ดสายฟันใส่พวกทหารที่เหลือโดยไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ถูกพวกเขาด้านทานเอาไว้ได้ แรงปะทะอันรุนแรงทำให้ง่ามมือของฉินฟ่านเออร์ฉีกขาด

แต่เธอก็สามารถพลิกตัวหลบมายืนข้างคังหลินได้อย่างปลอดภัย

พรึบบ!

ทหารแปดคนที่ติดตามเธอมา ได้เข้าร่วมกลุ่มกับสี่คนแรกอย่างรวดเร็ว ทำให้ตอนนี้คังหลินต้องเผชิญกับกองกำลังทหารขอบเขตผู้เชี่ยวชาญถึงสิบสองคน

“ นี่มัน…หมายความว่ายังไง ” คังหลินถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา โดยปกติเขาเป็นคนที่มักมีรอยยิ้มอารมณ์ดีอยู่เสมอ แต่สิ่งที่ฉินฟ่านเออร์ทำ มันเกินกว่าที่เขาจะทนไหว

‘ ฉันอุตส่าห์ยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยพวกเธอ…แต่เธอกลับผลักฉันลงเหวถึงสองครั้ง เพื่อที่จะช่วยน้องชายของตัวเอง เธอถึงกับยินดีเสียสละทั้งชีวิตฉันและชีวิตตัวเองงั้นเหรอ ’

“ ฉัน…ฉันขอโทษ ฉันรู้ว่าแค่คำพูดมันคงไม่เพียงพอ หลังจากนี้คุณจะสังหารฉันหรือทำอะไรกับฉันก็ได้ตามที่คุณต้องการ ฉันจะไม่โกรธคุณเลย ” ฉินฟ่านเออร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยว เธอเตรียมใจตายเอาไว้แล้ว ตั้งแต่เลือกวิธีนี้

‘ บางที…การตายด้วยน้ำมือเขา คงทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น ’

“ เธอนี่มัน… ” คังหลินพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด ต่อให้เขาสังหารเธอทิ้งก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ซ้ำร้ายเรื่องมันอาจจะแย่ลงด้วยซ้ำ

เพราะจุดประสงค์ที่เขากับจ้าวเทียนเข้าร่วมการต่อสู้ ก็เพื่อไม่ให้องค์หญิงและองค์ชายโดนฝ่ายตรงข้ามฆ่าตาย แล้วป้ายความผิดมาที่ตระกูลของเขา

หมับ!

คังหลินคว้ามือของฉินฟ่านเออร์เอาไว้แล้วทะยานร่างออกไป ทางชายป่าที่เขาหลบซ่อนตัวในตอนแรก

“ ส่งหินวิญญาณทั้งหมดมาให้ฉัน ” คังหลินพูดขึ้นในขณะที่ดึงอีกฝ่ายหลบหนี

“ คุณจะเอาไปทำอะไร…ต่อให้มอบของพวกนี้ให้ไป พวกเขาก็ไม่ไว้ชีวิตเราหรอก ” ฉินฟ่านเออร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอคิดว่าคังหลินจะใช้วิธีนี้ติดสินบนพวกทหาร

“ หุบปาก…แล้วส่งมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ” คังหลินตะโกนออกมาด้วยความโมโห เขาต้องลากเธอหลบการโจมตีของพวกทหารไปด้วย แล้วยังจะมาพูดจากวนประสาทเขาอีก

“ เหอะ…ฉันมีแค่นี้แหละ ” ฉินฟ่านเออร์แค่นเสียง แล้วส่งหินวิญญาณทั้งหมดที่เธอมีให้ อย่างไรซะ หลังจากที่ถูกฆ่าตาย ของพวกนี้ก็ถูกชิงไปอยู่ดี ตอนนี้มันไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว

สำหรับผู้คนในโลกหมิงหลงนั้น หินวิญญาณเป็นทรัพยากรฝึกตนที่ล้ำค่ามาก เพราะมันถูกสมาพันธ์บู๊ลิ้มควบคุมอย่างเข้มงวด คนธรรมดาไม่มีโอกาสได้สัมผัสแม้เพียงชิ้นเดียว