จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 478

สภาพอันน่าอเนจอนาถของเครื่องเซ่นสังเวยทั้งสอง ทำให้แม้แต่ผู้ที่มีจิตใจแข็งแกร่งอย่างโฮ่วอี้ยังต้องเบือนหน้าหนีไปครู่หนึ่ง

โดยเฉพาะภาพที่สตรีเผ่ากิเลนสวรรค์เมฆาซึ่งกำลังตั้งครรภ์อยู่ พยายามฝืนยกฝ่ามือที่ยับเยินขึ้นมาวางไว้บนหน้าท้อง เหมือนต้องการปกป้องลูกน้อยที่ยังไม่เกิดของตนเอง

‘ อดทนเอาไว้ก่อน ห้ามทำอะไรวู่วามเด็ดขาด ’

โฮ่วอี้สบสายตากับจ้าวเทียนแล้วส่ายๆหน้าเบา เป็นการสื่อความหมายที่พวกเขาทั้งสองคนล้วนเข้าใจดี แต่ทันใดนั้น ก็ได้มีเสียงสนทนาของเหล่าแม่ทัพมารสอดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“ หืม นั่นใช่ปิงกู่เหนียงเหนียงสนมเอกของจักรพรรดิโลกอสูรหรือเปล่า ราชันตรีเนตรไปจับตัวนางมาได้อย่างไรกัน ไม่กลัวจะกระตุ้นเกิดสงครามขึ้นอีกครั้งรึ ”

“ หึหึ เจ้าไม่รู้อะไรซะแล้ว นางถูกขายมาต่างหาก องค์ราชันของพวกข้าได้ซื้อนางมาจากพระราชินีองค์ใหม่แห่งโลกอสูรเอง ”

“ ว่าไงนะ ตัวตนระดับสูงเช่นนี้สามารถซื้อขายกันได้ด้วยรึ ”

“ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ก็ใครใช้ให้นางดื้อด้านจะรักษาชีวิตบุตรเอาไว้ให้ถึงที่สุดเล่า หากยอมสังหารชีวิตในครรภ์ทิ้งไป ก็คงได้มีความสุขอยู่ในพระราชวังอันงดงามแล้ว ”

“ เหอะ ที่แท้ก็เพราะแย่งชิงอำนาจกันนี่เอง ช่างน่าสังเวชจริงๆ ”

คำพูดทุกประโยคเหมือนคมมีดที่กรีดลงซ้ำๆ ทำให้แผลใจของปิงกู่เหนียงเหนียงยับเยินยิ่งกว่าเดิม ก่อนหน้านี้นางเป็นถึงสตรีอันดับสองแห่งวังจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่

ไม่นึกเลยว่าจะต้องมีจุดแบบนี้ ที่เลวร้ายที่สุดแม้แต่ลูกน้อยที่ยังไม่ลืมตาออกมาดูโลก ก็ยังจะรักษาเอาไว้ไม่ได้ด้วยซ้ำ

“ เซียวหยู…ข้าแค้นท่านยิ่งนัก ”

เสียงอันอ่อนแรง ที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของปิงกู่เหนียงเหนียง เต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้น สิ้นหวัง อับจนหนทาง

เธอเข้าใจเรื่องราวทุกอย่างดี หากไม่ได้รับความเห็นชอบจากจักรพรรดิโลกอสูร มีหรือที่ราชินีองค์ใหม่จะกล้าทำความผิดที่เสี่ยงต่อการถูกประหารเก้าชั่วโคตรแบบนี้

มีใหม่ก็ลืมเก่า พอหมดประโยชน์ก็สละทิ้งโดยไม่ลังเล แม้แต่เชื้อสายของตนเองก็ไม่มีเว้น นี่คือตัวตนแท้จริงของจักรพรรดิโลกอสูรฉินเซียวหยู ที่ปิงกู่เหนียงเหนียงได้รู้เมื่อสายเกินไป

“ แค้นจนถึงขั้นหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสายโลหิตเลยงั้นรึ สมกับเป็นเครื่องสังเวยชั้นยอดจริงๆ องค์เทพมารจะต้องพึงพอใจแน่นอน ” ราชันวานรมาแปดกรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูอิจฉาเล็กน้อย หากเขารู้ก่อนล่วงหน้าคงจะยึดเอาไว้เองแล้ว

“ องค์ราชันวานรแปดกรพูดถูกแล้ว เมื่อได้รับดวงจิตที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นเช่นนี้ เทพมารจะต้องยินดีแน่ ข้าแทบจะทนรอเห็นวินาทีที่หัวใจของนางถูกควักออกมาไม่ไหวแล้วซิ ”

“ ไอเจ้าโง่ ต้องฉีกกระชากทารกออกมาจากครรภ์ก่อน แล้วค่อยจัดการนางทีหลัง ด้วยวิธีนี้ดวงวิญญาณของนางจึงจะสุกงอมและหอมหวานที่สุด ”

ตลอดเวลาที่จ้าวเทียนยกกรงเครื่องสังเวยเดินเข้าไปในวิหาร หูเขาก็ได้ยินวิธีลงทัณฑ์ทรมานต่างๆที่มีผู้หวังดีเสนอมาให้

กรอดด!

จ้าวเทียนกัดฟันพยายามหักห้ามใจตนเองไว้เต็มที่ เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้สำหรับเขาคือตำแหน่งที่ตั้งของคลังสมบัติลับ จะปล่อยให้ความโกรธมาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้เป็นอันขาด

บนทางเดินที่ทอดยาวไปสู่แท่นบูชาขนาดยักษ์ ที่มีรูปร่างคล้ายกับฝ่ามือสีดำพุ่งทะลวงพื้นวิหารขึ้นมา สายตาจ้าวเทียนกวาดมองไปยังรูปปั้นมารร้ายที่ตั้งอยู่สองข้างทาง มันแยกเขี้ยวกางกงเล็บราวกับจะกระโจนเข้าใส่ผู้ที่ผ่านมา

‘ เจอแล้ว ’