จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 629

ณ ทิศตะวันออกของเมืองปักกิ่ง ห่างจากอาณาเขตที่ได้รับผลกระทบจากระเบิดนิวเคลียร์ไม่ไกลนัก

หญิงงามชุดเขียวเหินบินทะยานข้ามผ่านตึกสูงหลายสิบชั้น ฟาดฟันอาวุธในมือเข่นฆ่าวิหคมารนับร้อยจนร่วงระนาว ร่างของเธอปลดปล่อยพายุคลื่นกระบี่สีเงินเปล่งประกายเจิดจ้าปกคลุมฟ้าดิน ราวกับเป็นนางเซียนผู้สูงส่งในตำนานก็ไม่ปาน

นี่คือบรรพชนเซียนคนใหม่ของตระกูลจ้าว ผู้ครองตำแหน่งโฉมงามอันดับหนึ่งแห่งนครปักกิ่งมานานหลายยุคหลายสมัย

ถึงแม้ความจริงจ้าวหนิงเซียนจะมีอายุเกินร้อยปีไปไกลแล้ว แต่เพราะบรรลุวิถีเซียนตอนวัยเยาว์และครองตัวเป็นโสดไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลก จึงเป็นเหตุให้ยังคงรูปโฉมเหมือนหญิงสาวแรกรุ่นเอาไว้ได้หลายสิบปี

ด้วยลำดับอาวุโสและศักดิ์ฐานะสูงที่สุดในตระกูลจ้าวยุคปัจจุบัน ทำให้แม้กระทั่งจ้าวเทียนเอง เวลาพบหน้าเธอก็ยังต้องให้เกียรติ และเรียกหญิงสาวที่ดูอ่อนเยาว์กว่ามารดาตนเองว่าท่านย่าทวดทุกคำ

“ พิรุณกระบี่อนัตตาเที่ยงแท้! ”

ฉัวะ!ๆๆๆๆๆๆๆ

รังสีกระบี่นับแสนนับหมื่นสาดเทลงมาดุจห่าฝน จนมองเห็นประกายแสงสีเงินระยิบระยับ พุ่งทะลวงใส่กองทัพมารเบื้องล่างแหลกกระจุยเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย นี่คืออานุภาพแห่งเคล็ดเจตน์กระบี่ขั้นสูงสุดที่เธอเพิ่งบรรลุได้ไม่นาน

“ ดีมาก! บรรพชนเซียนตระกูลจ้าวเปิดทางให้แล้ว บุกฝ่าเข้าไปเลย ”

“ ปรมาจารย์ทั้งหมด ตามฉันไปสังหารศัตรู ”

“ หน่วยยานยนต์หุ้มเกราะ รีบใช้ปืนไฟเคลียร์ซากศพพวกนี้ออกไปซะ พวกเราจะต้องเดินทางไปให้ถึงพระราชวังต้องห้าม ก่อนที่กองทัพมารกลุ่มใหม่จะออกมาจากรอยแยกมิติ ”

เมื่อการโจมตีวงกว้างของจ้าวหนิงเซียนสิ้นสุดลง ผู้ฝึกตนจากสำนักต่างๆและปรมาจารย์ตระกูลจ้าวเกือบพันคน ก็พุ่งทะยานออกไปเก็บกวาดศัตรูที่เหลือโดยมีหน่วยสไนเปอร์คอยให้การสนับสนุน

ที่ด้านหลังหน่วยยานยนต์หุ้มเกราะ ติดตามมาด้วยขบวนอพยพของประชาชนนับแสนซึ่งมีรถบรรทุกมากมายหลายร้อยคันทอดยาวเป็นกิโล

นี่คือกลุ่มผู้รอดชีวิต จากศูนย์หลบภัยลำดับเจ็ดที่ถูกระเบิดนิวเคลียร์ทำลาย ซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากกองกำลังตระกูลจ้าวในระหว่างทำภารกิจสำคัญ

แท้จริงแล้ว เหตุผลหลักที่จ้าวหนิงเซียนยอมเสี่ยงอันตรายนำพากองกำลังส่วนตัวออกมา ก็เพื่อช่วยเหลือลี่เฟยกับลี่หวูเฉินที่มาเข้าร่วมงานสัมมนาธุรกิจในช่วงที่กองทัพสวรรค์บุกโลกพอดี

เนื่องจากทั้งสองมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับจ้าวเทียน และเป็นพี่น้องคนสนิทของลี่เหยาเหยาซึ่งมีศักดิ์ฐานะเป็นสะใภ้ตระกูลจ้าว จึงถือได้ว่าเป็นVIPระดับสูงสุดไปโดยปริยายสำคัญยิ่งกว่าครอบครัวของท่านประธานาธิบดีเสียอีก

ทันใดนั้น

“ พวกมดปลวก กล้าดีอย่างไรมาสังหารไพร่พลข้า ”

ครืนน!

จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายปกคลุมฟากฟ้า ร่างวิหคสีม่วงขนาดเท่าภูเขากางปีกพุ่งโฉบลงมาใส่พวกจ้าวหนิงเซียนอย่างรวดเร็ว

นี่คือ พญาอีแร้งสามเศียร ซึ่งเป็นหนึ่งในสามขุนพลคู่ใจของราชันมารอินทรีแปดปีก ผู้ปกครองท้องนภาแห่งภพมาร

“ มารโลการะดับสี่!! ทุกคนถอยไปซะ ”

เพื่อปกป้องเหล่าผู้อาวุโสคนอื่นๆในตระกูล จ้าวหนิงเซียนจึงเผาผลาญแก่นโลหิตตนเอง ปลดปล่อยพยุหะรังสีกระบี่ทั้งหมดโจมตีสวนกลับไปในเสี้ยววินาที

จนมองเห็นประกายแสงสีเงินนับพันนับหมื่นสาย เรียงร้อยถักทอกันเป็นค่ายกลรูปดอกบัวตูมขนาดยักษ์ พุ่งทะลวงใส่กรงเล็บพญาอีแร้งสามเศียรอย่างรุนแรง

เปรี้ยงงง! ตูมมม!

ร่างของจ้าวหนิงเซียนปลิวกระเด็นไปกระแทกตึกสูงร้อยชั้นจนพังทลาย เครื่องรางป้องกันระดับศักดิ์สิทธิ์ที่จ้าวเทียนเคยให้มาแตกสลายไปเกือบหมด ถึงแม้ตัวเธอจะรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่อาวุธเครื่องป้องกันกลับถูกทำลายไม่เหลือชิ้นดี

ส่วนพญาอีแร้งสามเศียรแค่เพียงหยุดชะงักไปครู่เดียว กงเล็บของมันยังคงบดขยี้เหล่ามนุษย์ที่หลบหนีไม่ทัน สังหารผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก

“ เหอะๆ ฝูงมดอย่างพวกเจ้าก็เป็นได้แค่อาหารของพวกข้าเท่านั้น จะดิ้นรนทำไมให้เหนื่อยแรง ยอมรับชะตากรรมเสียเถอะ ”

พญาอีแร้งสามเศียรกวาดตามองเหล่ามนุษย์เบื้องล่างอย่างเย็นชา ที่ด้านหลังมันเริ่มปรากฏฝูงวิหคมารนับหมื่นนับแสน บินมารวมตัวกันจากทั่วทุกสารทิศ ราวกับฝูงฉลามคลั่งได้กลิ่นคาวเลือดก็ไม่ปาน

“ ผู้อาวุโสเป็นอย่างไรบ้าง ” ลี่หวูเฉินรีบเข้าไปประคองจ้าวหนิงเซียนออกจากเศษซากตึกที่พังทลาย พร้อมทั้งส่งโอสถฟื้นฟูระดับสูงให้อีกฝ่าย ซึ่งมันมีคุณภาพสูงกว่าที่สี่ตระกูลใหญ่ใช้งานมาก เพราะเป็นสิ่งที่พวกจ้าวเทียนยึดมาจากกองทัพสวรรค์

“ อารักขา ท่านบรรพชน ” หน่วยองครักษ์ตระกูลจ้าวสามสิบคน ปรากฏกายขึ้นปิดล้อมพื้นโดยรอบไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะใช้แผ่นป้ายอาคมสร้างเขตแดนป้องกันซ้อนทับหลายชั้น เพื่อไม่ให้ศัตรูฉวยโอกาส

“ หืม ยังไม่ตายงั้นรึ ดูเหมือนเจ้าจะเป็นตัวตนระดับสูงของโลกใบนี้สินะ จงบอกมา ครอบครัว มิตรสหาย หรือบุคคลที่มีความสัมพันธ์กับชายที่ชื่อว่าจ้าวเทียนซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ”

“ ข้าไม่เชื่อหรอก ว่าคนพวกนั้นจะมุดหัวอยู่ที่คฤหาสน์ดาราสวรรค์เพียงอย่างเดียว มันจะต้องมีพวกที่ยังตกค้างอยู่ภายนอกแน่นอน”

“ หึ หึ ถ้าใครยอมเปิดปากออกมาก่อนก็จะได้รับการไว้ชีวิต ส่วนพวกที่เหลือครึ่งหนึ่งต้องกลายเป็นอาหารของลูกหลานข้า เงื่อนไขนี้น่าสนใจไหม ”

สิ้นเสียง สีหน้าของจ้าวหนิงเซียนกับลี่หวูเฉินก็เปลี่ยนไปทันที โดยเฉพาะลี่เฟยที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มผู้คุ้มกันถึงกับเผลอก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

เพราะแท้จริงแล้ว…บุคคลที่กองทัพมารกำลังควานหาตัวอยู่ตลอดเวลาก็คือพวกเขานั่นเอง

“ ไร้สาระ! ต่อให้ฉันรู้ก็ไม่มีวันบอกพวกแก ”

“ ใช่แล้ว พวกเราไม่มีวันทรยศท่านผู้นำจ้าวเทียนเด็ดขาด ”

“ ไอพวกมารชั่ว รอท่านผู้นำจ้าวเทียนกลับมาก่อนเถอะ พวกแกจะถูกสังหารไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว ”

เหล่าผู้อาวุโสตระกูลจ้าวและผู้นำกลุ่มทหารร้องตะโกนด่าทอด้วยความโกรธ จะให้พวกเขายอมขายวีรบุรุษแห่งมวลมนุษยชาติเพื่อเอาชีวิตรอดงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ

“ หุบปาก! ”

ตูมมม!

เพียงแค่พญาอีแร้งสามเศียรสะบัดปีก ทหารและผู้อพยพหลายพันคนก็ถูกขนนกสีม่วงขนาดยาวสิบเมตรพุ่งทะลวงใส่จนร่างระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ท่ามกลางสายตาตื่นตระหนกของผู้รอดชีวิตทั้งหมด

“ สังหาร! ”

ฉัวะ!

ถึงแม้กระบวนท่านี้จะดูธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ ทว่าในทันทีที่ประกายกระบี่สีทองพุ่งทะลวงออกไป อานุภาพแห่งมรรคาเต๋าที่สามารถสยบสรรพสิ่ง ก็พลันปะทุขึ้นระหว่างฟ้าดิน

แสงกระบี่ได้แยกตัวจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม จากสามเป็นพัน…เป็นหมื่น เพียงเสี้ยวพริบตา มันก็กลายเป็นคลื่นมหาสมุทรกระบี่อันไร้ขีดจำกัด กลืนกินกองทัพวิหคมารจนหมดสิ้นไม่มีเหลือ

“ นี่มัน…หรือว่าจะเป็นเจตนำนงของบุรุษผู้นั้น ”

“ ไม่นะ! ”

พญาอีแร้งมารสามเศียรกรีดร้อง ในน้ำเสียงของมันเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความหวาดกลัวหมดสิ้นหนทางตอบโต้โดยสิ้นเชิง

ก่อนที่ร่างมนุษย์ของมัน จะถูกแสงกระบี่สีทองเล่มแล้วเล่มเล่า พุ่งทะลุทะลวงจนโลหิตสาดกระเซ็นแทบไม่หลงเหลือซากศพที่สมบูรณ์ จบชีวิตไปอย่างไม่ยินยอมพร้อมใจ

แคร่ก!

พร้อมกับที่เงาร่างของจ้าวเทียนจางหายไป จี้ห้อยคอของลี่เฟยก็ปรากฏรอยแตกร้าวขึ้น เนื่องจากนี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่มันได้สำแดงอานุภาพปกป้องชีวิตผู้เป็นนาย ซึ่งถ้ายังฝืนใช้งานอีกครั้งหนึ่งก็อาจจะแตกสลายไปทันที

“ จี้ห้อยคอนั่น เขาเป็นคนมอบให้เธอเองงั้นเหรอ ” จ้าวหนิงเซียนเดินเข้ามาถามลี่เฟยพร้อมกับกลุ่มผู้อาวุโสตระกูลจ้าว

“ เอ่อ…ใช่แล้วคะ เขามอบของสิ่งนี้ให้ฉันกับท่านปู่พกติดตัวไว้ เนื่องจากพวกเราไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนกับคนอื่นๆ ” ลี่เฟยตอบตามตรง อันที่จริงนอกจากพวกเธอแล้ว ก็ยังมีแม่กับน้องสาวและท่านตาของจ้าวเทียนที่ได้รับไปเช่นกัน

ส่วนลี่เหยาเหยาและพวกพ้องคนอื่นๆ มีความสามารถในการปกป้องตัวเองเกินพอ จึงไม่ต้องพึ่งพาของสิ่งนี้มากนัก

เนื่องจากเต๋ากระบี่ที่จ้าวเทียนผนึกไว้ในจี้ห้อยคอ ตอนอยู่ในขอบเขตครึ่งก้าวนภาขั้นสูงสุด สามารถสังหารศัตรูภายใต้ขอบเขตเทพโลกาขั้นห้าเท่านั้น ซึ่งคนอื่นๆในกลุ่มเขาก็สามารถต่อกรได้สบาย

“ งั้นเหรอ เป็นแบบนี้เองสินะ สำหรับเด็กคนนั้นแล้ว ลี่เฟยกับคนอื่นๆในตระกูลลี่ที่เคยให้ความช่วยเหลือเขาตอนลำบาก คงมีความสำคัญมากกว่าพวกเราที่เคยทอดทิ้งครอบครัวเขาไป ”

จ้าวหนิงเซียนพูดขึ้นอย่างสะทกสะท้อนใจ ความสัมพันธ์ของคนเราก็เป็นเช่นเดียวกับสายน้ำที่ไม่มีวันไหลย้อนกลับ อะไรบางอย่างจะรู้ตัวว่ามีค่าก็ต่อเมื่อได้สูญเสียมันไปแล้ว

เพราะหากตระกูลจ้าวมีผู้ได้รับจี้ห้อยคอเส้นนี้ มันก็จะช่วยลดความสูญเสียในสงครามไปได้อีกมาก หรืออย่างน้อยมันก็จะกลายเป็นหลักประกัน ให้ทายาทของพวกเขาสามารถรอดพ้นจากวิกฤตการณ์ครั้งนี้ไปได้นั่นเอง

ในเวลาเดียวกัน

บริเวณอาณาเขตปกครองของแดนสุขาวดี ท่ามกลางเศษซากกาแล็กซี่ที่พังทลายไปเพราะการต่อสู้ ได้เกิดวังวนมิติบิดเบือนขึ้น พร้อมกับมีบุรุษหนึ่งสวมชุดเกราะเทพสงครามหมื่นตะวันก้าวเดินออกมา

จ้าวเทียนจ้องมองไปที่หลุมดำขนาดยักษ์ตรงหน้า ที่กำลังดูดกลืนดวงดาวของสิ่งมีชีวิตหลายหมื่นดวงเข้าไปอย่างเคร่งเครียด

ส่วนกองทัพพันธมิตรมหาอำนาจแดนสวรรค์กว่าครึ่ง ได้ละทิ้งการต่อสู้หลบหนีไปเกือบทั้งหมดแล้ว หลงเหลือเพียงซากศพแห้งกรังนับล้านลอยอยู่เกลื่อนกลาดเท่านั้น

“ หืม ดูเหมือนร่างอวตารของฉันจะพ่ายแพ้ไปแล้วสินะ เคราะห์ดีที่ผู้อาวุโสต้วนมู่ปรากฏตัวขึ้นบนโลกมนุษย์เสียก่อน ไม่อย่างนั้นฉันคงได้ตัดสินผิดพลาดครั้งใหญ่แน่ ”