จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 86

สำนักงานใหญ่ซีลด์อเมริกา

ลึกลงไปใต้ดินประมาณสองร้อยเมตร ภายในห้องประชุมขนาดใหญ่ที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหรา ภายในสว่างไสวด้วยแสงจากดวงอาทิตย์จำลอง ทุกที่มีต้นไม้นานาพันธุ์เขียวชอุ่มอยู่ในกระถางที่วางตกแต่งไว้

กลิ่นหอมของดอกไม้ได้ล่อลวงให้มีผีเสื้อหลากสีบนบินร่ายรำอย่างเชื่องช้า แม้กระทั่งนกสวยงามตัวเล็กๆ บินไปมาตามต้นไม้เพื่อหาจับหนอนแมลงกิน

หากมีคนนอกเดินหลงเข้ามาคงคิดว่าตัวเองอยู่ในสวนสวรรค์ คงไม่มีใครคิดว่าที่ใต้ดินลึกสองร้อยเมตรจะมีสภาพแวดล้อมแบบนี้อยู่

นี่คือเทคโนโลยีการฉายภาพโฮโลแกรมที่สมจริงที่สุดในโลก สามารถจำลองได้แม้กระทั่งกลิ่นและเสียง ซึ่งเหมือนของจริงเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์

บนโต๊ะประชุมขนาดใหญ่มีเครื่องฉายภาพสามมิติ กำลังแสดงเหตุการณ์ตอนที่จ้าวเทียนทลายขอบเขตเซียนบนชั้นบรรยากาศเทอร์โมเฟียร์ ซึ่งอยู่สูงจากพื้นดินเกือบร้อยกิโลเมตร

ตามหลักแล้วมันไม่ควรจะมีสิ่งมีชีวิตใดๆขึ้นมาได้ โดยไม่ต้องอาศัยเทคโนโลยีเข้าช่วย แต่ชายที่อยู่ในภาพกลับสามารถทำได้

ภาพดวงอาทิตย์ขนาดเล็กที่เกิดขึ้น ได้ถูกวิเคราะห์จากการคำนวณของคอมพิวเตอร์ควอนตัม จนปรากฏเป็นข้อความที่มีตัวเลขแสดงค่าพลังต่างๆ

ผู้ชายสามคนที่นั่งอยู่ในห้องขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นข้อมูลเหล่านั้น เพราะหากสิ่งที่แสดงออกมาไม่ได้เกิดจากความผิดพลาด ชายหนุ่มคนนี้ถือเป็นภัยพิบัติระดับ S เลยทีเดียว

“ แรงระเบิดที่เท่ากับหัวรบนิวเคลียร์สิบลูกงั้นเหรอ…ฉันไม่อยากคิดเลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาเกิดควบคุมพลังของตัวเองไม่ได้ตอนที่อยู่ในเมืองใหญ่ๆ ” ดร.สตีฟพูดขึ้นด้วยความกังวล เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านรังสีนิวเคลียร์ ที่ถูกเชิญให้มาเข้าร่วมประชุมลับสุดยอดในครั้งนี้

“ นี่เป็นภาพที่ดาวเทียมสอดแนมของพวกเราถ่ายเอาไว้ได้…ก่อนที่จะขาดการติดต่อไป แม้ว่าภายหลังจะกู้คืนระบบกลับมาได้ แต่ก็ต้องส่งเข้าศูนย์ซ่อมบำรุงอย่างเร่งด่วน เพราะมันได้อยู่ใกล้กับจุดที่เกิดแรงระเบิดมากเกินไป ” ริคจอห์นสัน ผบ.หน่วยซีลด์อธิบายออกมาด้วยแววตาเคร่งเครียด

“ จากข้อมูลที่เห็น…ผมสามารถบอกได้ว่าค่าพลังงานที่เพิ่มสูงอย่างรวดเร็วในช่วงท้ายเกิดจากพลังงานรังสีจากภายนอก ที่ชายคนนี้ได้ดึงดูดเข้ามา ” ดร.สตีฟวิเคราะห์ออกมา

เขาได้ย้อนภาพถอยหลังไปที่การก่อตัวของพายุพลังงานขนาดใหญ่ จากนั้นก็หยุดภาพเอาไว้ หลังจากอ่านข้อมูลที่เกิดขึ้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนแปลงไม่หยุด

“ คุณหมายถึง…พลังงานที่เราตรวจจับได้ในครั้งหลัง มันไม่ใช่พลังงานจากตัวเขาเองใช่ไหม ” ริคจอห์นสัน ถามขึ้นด้วยแววตาเฉียบคม

ถ้าชายคนนั้นมีพลังเท่ากับระเบิดนิวเคลียร์เพียงลูกเดียวก็ไม่น่าจะมีปัญหา เพราะในทีมของเขาก็มีหลายคนที่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้

“ คือ…ในตอนแรกมันก็คงจะเป็นแบบนั้น ชายคนนี้เพียงต้องการแค่อาศัยพายุพลังงานรังสีเพื่อยกระดับพลังของตัวเอง แต่หลังจากอ่านข้อมูลที่เกิดขึ้นในตอนจบ ”

“ ผมเกรงว่าตอนนี้…ตัวของเขาได้กลายเป็นเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่มีชีวิตแล้ว ” ดร.สตีฟพูดขึ้นด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“ คุณหมายความว่ายังไง ” ริคจอห์นสันถามขึ้นอย่างจริงจัง

“ ผมไม่แน่ใจว่าเขาสามารถทำมันได้อย่างไร…แต่ในตอนนี้พลังงานทั้งหมดจากพายุรังสีได้ถูกบีบอัดอยู่ในร่างกายของเขาแล้ว ”

“ หากจะให้ผมอธิบายให้พวกคุณเข้าใจได้ง่ายๆ…ในร่างเขาตอนนี้มันมีลูกแก้วเล็กๆที่ถูกบีบอัดด้วยพลังงานอันมหาศาลเทียบเท่านิวเคลียร์สิบลูก ”

“ ลูกแก้วลูกนี้เปรียบได้กับเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ ที่ผลิตพลังงานให้เขาใช้ได้เรื่อยๆ และถ้าให้ผมคาดเดาจากข้อมูล เกี่ยวกับระบบฝึกตนของประเทศจีนที่พวกคุณให้มา ”

“ พลังงานที่เราตรวจจับได้เมื่อวาน อาจจะยังไม่ใช่ขีดจำกัดสูงสุดของตัวเขา ลูกแก้วที่อยู่ในร่างของเขามันยังสามารถวิวัฒนาการได้อีก ”

“ และหากเป็นไปตามที่ผมคาดการณ์ไว้…ครั้งต่อไปที่เขาเลื่อนระดับ ”

“ พลังงานที่เราตรวจจับได้อาจจะมากกว่า…”

“ ระเบิดนิวเคลียร์ร้อยลูก! ”

!!

บรรยากาศหนักอึ้ง ได้กดทับทุกคนที่อยู่ในห้องเอาไว้ ริคจอห์นสันหลับตาครุ่นคิดด้วยสีหน้าจริงจัง

ผ่านไป 5 นาที

เขาก็ลืมตาขึ้นด้วยแววตาสงบนิ่ง ปราศจากความกังวลที่เกิดขึ้นในตอนแรก

“ ดร.สตีฟ…คุณออกไปได้ ”

หลังจากที่มองดูอีกฝ่ายออกจากห้องประชุมไปแล้ว เขาก็ได้หันไปหาชายคนอีกคนที่นั่งเงียบมาโดยตลอด

“ธันเดอร์…ชายคนนั้นมาจากสถานที่แบบเดียวกับนายหรือเปล่า”

สิ้นเสียงของริคจอห์นสัน ประกายสายฟ้าก็ได้ระเบิดออกมาจากดวงตาของบุรุษผู้นั้น เขามีผมสีทองยาว ใบหน้าหล่อเหล่าแฝงด้วยความดุดันของนักรบ

เมื่อรวมกับกล้ามเนื้ออันแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า ทำให้ตัวเขาเปรียบเสมือนอวตารของเทพสงครามไม่มีผิด

“ ต้องรอให้ได้พบตัวจริง…ฉันถึงจะแน่ใจ ” ธันเดอร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าเฉยชา เขาไม่ได้รู้สึกกังวลกับพลังของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย ในโลกที่เขาจากมาผู้ที่มีพลังระดับนี้สามารถพบเห็นได้ทั่วไป

“ งั้นฉันคงต้องฝากนายจัดการ…หากมีโอกาสก็ชวนเขามาอยู่ข้างเรา แต่ถ้าหากอีกฝ่ายแสดงท่าทีเป็นศัตรู ”

“ ก็กำจัดซะ! ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นมุมปากของธันเดอร์ก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชา สายตาอันดุดันของเขามองไปที่ภาพของจ้าวเทียนด้วยความคาดหวัง

‘ เด็กคนนี้อาจจะเป็นผู้สืบทอดของต้วนมู่เฉียน…ถ้ามีโอกาสฉันจะทำลายมันซะ! ’

ก็อกๆ

“ หัวหน้าครับ…มีแขกคนสำคัญมาขอเข้าพบ ”

!!

“ เขาเป็นใคร.. ” ริคจอห์นสันถามด้วยความสงสัย ลูกน้องเขาน่าจะรู้ดีว่าตอนนี้เป็นการประชุมลับ หากอีกฝ่ายไม่ใช่คนที่พิเศษจริงๆคงจะไม่มาขัดจังหวะเขา

“ ฉันเอง ! ”