ในคืนวันนั้นที่สวีซุ่ยหนิงได้เจอกับเฉินลู่ เธอได้รู้ว่าเขาขับรถผ่านถนนหน้าโรงเรียนที่เธอทำงาน นั่นก็เพราะว่าเขาพาโจวอี้กลับไปยังบ้านตระกูลเฉิน
เพียงแต่ว่าแม่เฉินปฏิเสธที่จะพบโจวอี้ เช่นนั้นเขาจึงพาเธอกลับมายังเส้นทางเดิม ในขณะที่รถติดไฟจราจร เธอเผอิญพบเข้าพอดี
ทั้งหมดนี้อ้างอิงมาจากการสันนิษฐานของจางอวี้ เธอยังบอกอีกว่าเมื่อข่าวเกี่ยวกับการแต่งงานของเฉินลู่ถูกป่าวประกาศ ผู้หญิงจำนวนไม่น้อยในแวดวงของเธอต่างก็ว่าร้ายโจวอี้
อันที่จริงไม่เพียงแต่กลุ่มแวดวงบุตรหลานของเหล่าคนรวย แม้แต่กลุ่มเพื่อนมหาลัยของสวีซุ่ยหนิงเองก็คึกคักเป็นอย่างมาก แท้จริงแล้วภายในมหาวิทยาลัยต่างก็รู้ว่าเฉินลู่ชอบคนคนหนึ่งมาเนิ่นนานหลายปีแล้ว แต่คนที่เคยเห็นโจวอี้ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
[ ตอนนี้ไม่ใช่ว่าเฉินลู่กำลังคบหากับสวีซุ่ยหนิงเหรอ?]
ทันใดนั้นสวีซุ่ยหนิงก็เห็นประโยคนี้ปรากฏขึ้นภายในแชทกลุ่ม
[ฉันพักอยู่ระแวกเดียวกับสวีซุ่ยหนิง ครั้งหนึ่งเคยเห็นเฉินลู่และเธอกำลังแนบชิดสนิทสนมกันภายในลิฟต์ ไม่ใช่ว่าพวกเขาคบกันมานานหลายปีแล้วเหรอ ตอนนั้นที่สวีซุ่ยหนิงเรียนจบ ได้ยินว่าเฉินลู่ก็มาหาเธอที่โรงเรียน]
ช่วงครึ่งแรกของประโยค อาจจะเป็นตอนที่เธอเผอิญเจอกับพวกเขา ช่วงครึ่งประโยคหลังนั่นเป็นคำพูดไร้สาระที่เกิดจากการปั้นน้ำเป็นตัว
ในช่วงนั้นเธอกำลังกุ๊กกิ๊กกับเจียงเจ๋อ และเธอไม่ได้พบเฉินลู่มานานมากแล้ว
เมื่อเห็นกลุ่มเพื่อนในชั้นเรียนต่างก็เรียกให้เธอออกมาให้คำตอบ สวีซุ่ยหนิงจำต้องออกมาอธิบายว่าเพื่อนร่วมชั้นคนนั้นจำผิดแล้ว
หัวหน้าชั้นกล่าว : [สวีซุ่ยหนิง อันที่จริงเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นหญิงคนเดียวที่เกี่ยวข้องกับเฉินลู่ ในช่วงที่มีการติวหนังสือกัน เฉินลู่ระบุว่าต้องการจะติวให้กับเธอ]
สวีซุ่ยหนิงออกจากแชทกลุ่ม หากพูดอะไรออกไปโดยไม่ทันระวัง ด้วยนิสัยของโจวอี้ เธอคงจะสร้างความลำบากใจให้เธออีกแน่
ไม่กี่วันถัดมา ตามข้อตกลงเฉินลู่ได้ให้ผู้ช่วยนำหลักฐานเรื่องต่ำทรามบางส่วนของเจียงเจ๋อมาให้กับเธอ
เมื่อสวีซุ่ยหนิงได้เห็น เธอโกรธจนแทบคลั่ง
หลักฐานทุกชิ้นนั้นทำให้สวีซุ่ยหนิงอยากจะฉีกเนื้อของเจียงเจ๋อออกมาเป็นชิ้นๆ
ภายในนั้นยังมีหลักฐานที่เจียงเจ๋อเล่นกลอุบายกับบริษัทของพ่อเธออีกด้วย
หลังจากที่สวีซุ่ยหนิงอ่านเอกสารอย่างละเอียดแล้ว เธอสงบสติอารมณ์และตัดสินใจจะทำการฟ้องร้องเจียงเจ๋อ
ใครจะรู้ว่าวันถัดมาเจียงเจ๋อจะมาหาเธอ
มือที่ถูกเธอแทงยังไม่หายดี เขาพันผ้าพันแผล เมื่อเธอกลับจากเลิกงาน เขานั่งอยู่บนกระโปรงรถหรูของเขา จ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มเย็นยะเยือก
"สวีซุ่ยหนิง ต้องการฟ้องร้องฉันงั้นเหรอ?" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและเย็นเยียบ
สวีซุ่ยหนิงสัมผัสได้ถึงหนังศีรษะที่เริ่มชา หัวใจของเธอรู้สึกหนาวเย็น เธอรู้ว่าเบื้องหลังครอบครัวเจียงเจ๋อนั้นน่าเกรงขาม แต่คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่โอกาสที่เธอจะฟ้องร้องเขาก็ไม่มี
"คนที่มีหลักฐานของฉันมีจำนวนมากอยู่แล้ว ทำไมเธอถึงไร้เดียงสาขนาดนี้? สวีซุ่ยหนิง เธอทำให้ฉันผิดหวัง" เจียงเจ๋อเอ่ยอย่างเลื่อนลอย "อยากให้ฉันเข้าไปรับกรรมในคุกขนาดนั้นเลย?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...