ลูกพี่ลูกน้องคนนั้นอยากรู้เกี่ยวกับสวีซุ่ยหนิงมาก เธอเพิ่งกลับมาที่จีนได้ไม่นานจึงไม่รู้จักใครเลย สุดท้ายเธอจึงถามกับเซี่ยซี
แต่เซี่ยซีกลับทำท่าเก็บมันเป็นความลับ เธอตอบเพียงว่า "ผู้หญิงคนนั้นคือแฟนเก่าของอาลู่น่ะ เพิ่งเลิกกันได้ไม่นาน"
ลูกพี่ลูกน้องแปลกใจเล็กน้อย “อาลู่มีแฟนคนอื่นนอกจากโจวอี้งั้นเหรอคะ?”
“ทั้งสองคนเลิกกันเพราะโจวอี้น่ะ” เซี่ยซีกล่าวอย่างเย็นชา
ลูกพี่ลูกน้องเพิ่งนึกได้ว่าตอนที่เธอพูดถึงโจวอี้ เฉินลู่ดูมีท่าทีเฉยเมย แถมยังแอบถอนหายใจอีกด้วย ในความทรงจำของเธอ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่นั้นดีมาตลอด
“อาลู่คงไม่สนใจแฟนเก่าคนนี้แล้วแหละ น้ำเสียงตอนพูดคุยกันดูปกติมากเลย” แถมเขายังถามแฟนเก่าถึงวีแชตของหญิงสาวที่เขาชอบด้วยซ้ำ
เซี่ยซีถอนหายใจและพูดว่า "ฉันก็หวังว่าอย่างนั้น"
หลังจากที่เฉินลู่เข้าร่วมโรงพยาบาลในจังหวัดเป็นเวลาสองสัปดาห์ เพื่อนร่วมงานใหม่ของเขาก็วางแผนที่จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้เขาในช่วงสุดสัปดาห์ เพื่อที่ทุกคนจะได้รู้จักกันมากขึ้น
เขาไม่ได้ปฏิเสธงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งแรกของการเริ่มต้นงานใหม่
เมื่อเขาเลิกงานและไปยังสถานที่ที่กำหนด เขาก็บังเอิญไปชนกับลั่วจือเห้อ คนที่อยู่รอบๆ ตัวเขาน่ามาคุยเรื่องธุรกิจ
ทั้งสองฝ่ายพยักหน้าเล็กน้อยถือเป็นการกล่าวทักทาย
เมื่อลั่วจือเห้อเดินตามทุกคนเข้าไปในห้องวีไอพี เขาก็ได้รับ ข้อความวีแชตจากสวีซุ่ยหนิง โดยถามว่าเขาอยู่ไหน
หลังจากตอบข้อความเสร็จ เขาก็เหลือบมองไปยังเฉินลู่ที่อยู่ด้านข้าง ซึ่งกำลังถูกรายล้อมด้วยผู้คนในห้องวีไอพีข้างๆ ก่อนที่เขาจะเข้าไปในห้องของตัวเอง
...
ขณะนั้นสวีซุ่ยหนิงกำลังนั่งอยู่ในรถแท็กซี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...