เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 268

"เธอต้องระวังจุดประสงค์ที่เขาเข้าหาเธอให้ดี" สวีซุ่ยหนิงเอ่ยเตือน "เสี่ยวเย่ ฉันรู้ว่าเธออาจจะปฏิเสธคนแบบนั้นไม่ได้ แต่ฉันคิดว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะคบกับเธอจริงจัง เธอต้องระวังตัวให้ดี"

เสี่ยวเย่กลับพูดแก้ตัวแทนเฉินลู่: "พี่ซุ่ยหนิง เขาดูแลฉันดีมากค่ะ"

ประโยคนั้นของเธอ ทำให้สวีซุ่ยหนิงไม่รู้จะพูดอะไร

ตอนที่เฉินลู่นั้นดี เขาก็ดีมาก ขอแค่เขายินดี เขาก็ทำดีมาก

แต่ว่าเขาเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองขนาดนั้น เวลาส่วนมากเขาไม่เคยจะยอมใคร ยิ่งเขาแสดงออกว่าดีมากเท่าไหร่ สวีซุ่ยหนิงก็ยิ่งคิดว่าแปลก

"ยังไงเธอก็เผื่อใจหน่อยแล้วกัน" เธอเอ่ยแต่เสี่ยวเย่กลับดูไม่ทุกข์ร้อนเลยแม้แต่น้อย: "พี่ซุ่ยหนิง ที่ช่วงนี้เราดีลงานได้สำเร็จ ก็เพราะเขาคอยช่วย ปกติเขางานยุ่งจะตาย แต่ก็ยังเอาเวลามาช่วยหนูทำงาน ออกไปพบลูกค้าเป็นเพื่อน นี่ก็ดีมากแล้วค่ะ"

สิ่งที่สวีซุ่ยหนิงควรพูด เธอได้พูดไปหมดแล้ว เสี่ยวเย่ฟังหรือไม่ฟัง นั่นมันก็เรื่องของเธอ

ประมาณสองวันถัดมา เสี่ยวเย่ก็สะพายกระเป๋าแบรนด์เนมมาทำงาน

แถมจำนวนครั้งที่เฉินลู่มาที่นี่ก็บ่อยมาก แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าผู้ชายที่เสี่ยวเย่กำลังคบอยู่คือใคร มีแค่สวีซุ่ยหนิงคนเดียวเท่านั้นที่จำรถเขาได้ดีเหมือนมันคือรถตัวเอง

แต่ต่อให้จะคบกันจริง ก็ไม่เห็นมีความจำเป็นที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เขาสามารถขึ้นมาส่งเธอบนตึกได้อย่างเปิดเผย อย่างนี้ก็ยิ่งเห็นแผนการของเขาได้อย่างชัดเจน

จุดประสงค์ของเขาคงเกี่ยวกับเธอ

สวีซุ่ยหนิงมองเสี่ยวเย่ที่ดูจะหลอกได้ง่ายขึ้นๆ ทุกวัน เธอเป็นกังวลว่าเธอจะตกหลุมพรางของเขาแล้วจะออกมาไม่ได้ เด็กสาวในอายุที่กำลังจริงจังกับความรักแบบนี้ ถ้าอกหักขึ้นมาคงจะปวดใจมากแน่ๆ

เธอมองว่าเสี่ยวเย่ก็คือน้องสาวของเธอคนหนึ่ง เธอทนเห็นเสี่ยวเย่โศกเศร้าแล้วก็ปวดใจขนาดนั้นไม่ได้จริงๆ

ดังนั้นเธอจึงลังเลอยู่ครู่ใหญ่ แต่สุดท้ายเธอก็ไปหาเฉินลู่

เธอไม่คุ้นชินกับที่ทำงานใหม่ของเขา บวกกับตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง สวีซุ่ยหนิงจึงต้องใช้เวลาถามทางโรงพยาบาลนานพอสมควร ถึงจะรู้ว่าเฉินลู่อยู่ที่ไหน

เขาซื้อคอนโดมิเนียมเอาไว้ข้างๆ โรงพยาบาล ตอนนี้กลับไปพักผ่อน

เพราะว่าตอนนี้เธอไม่มีช่องทางการติดต่อของเฉินลู่ เธอจึงทำได้แค่ขอให้เพื่อนร่วมงานของเขาติดต่อเขาแทน แต่ว่ามันไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น แถมไม่ใช่ทุกคนที่จะมีวีแชตของเฉินลู่ แม้ลองถามอยู่หลายคน แต่ต่างคนต่างไม่มี พอหาคนที่มีเจอ กลับติดต่อเฉินลู่ไม่ได้

เพื่อนร่วมงานของเขาทำเหมือนว่านี่เป็นเรื่องปกติ: "เวลาพักเที่ยงหมอเฉินไม่ค่อยเล่นโทรศัพท์ แถมเขายังเข้าหาได้ยาก แต่ว่าเขามีสาวๆ เยอะมากทีเดียว เพิ่งจะมาที่โรงพยาบาลนี้ได้ไม่นาน ทั้งหมอทั้งพยาบาลต่างก็ชอบเข้าไปอยู่ใกล้เขา จริงสิ คุณกับเขาเป็นอะไรกันเหรอ? ถ้าเป็นเพื่อนกันทำไมถึงไม่มีช่องทางการติดต่อเขาล่ะ?"