แต่สวีซุ่ยหนิงก็ยังคิดว่า เรื่องราวมันเป็นแบบที่เธอคิดนั่นแหละ
สัญชาตญาณมันบอกเธอว่าเฉินลู่ไม่ได้ชอบเสี่ยวเย่เลยสักนิด
ดังนั้นเธอจึงเอ่ยอย่างมั่นใจว่า: "นายก็แค่ไม่ยอมรับ"
เฉินลู่เอ่ยอย่างเย็นชาว่า: "เธอไล่ให้ฉันไปอย่างเย็นชา ปฏิเสธเรื่องราวที่ผ่านมาของพวกเรา ปฏิเสธฉัน ไม่เหมือนกับเสี่ยวเย่ วันที่ฉันออกมาจากบริษัทของเธอ ฝนกำลังตกหนัก แต่เสี่ยวเย่ก็ยังรู้จักเอาร่มมาให้ฉัน ยังรู้จักปลอบใจฉัน แล้วเสี่ยวเย่ก็ดูแลฉันอย่างดีใส่ใจฉันตลอด หัวใจที่เจ็บปวดของฉันได้รับความอบอุ่นและการปลอบโยนจากเสี่ยวเย่ เธอมีสิทธิ์อะไรคิดว่าฉันเข้าหาเสี่ยวเย่เพราะตัวเธอ?"
คำพูดเหล่านั้นทำให้สวีซุ่ยหนิงเถียงไม่ออก ร่มคันนั้นเป็นเธอที่สั่งให้เสี่ยวเย่เอาไปให้
อีกเรื่องหนึ่งก็คือเธอเคยปฏิเสธอดีตระหว่างเธอกับเขาตอนไหน อันนั้นเฉินลู่คิดไปเองทั้งนั้น เธอก็แค่พูดว่าถ้าเธอไม่รู้จักเฉินลู่เสียก็ดี มีใครบ้างในเวลานั้นจะไม่มีจินตนาการแบบนี้ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการไม่ยอมรับตัวเขาเลย
เฉินลู่เก่งเรื่องบิดเบือนคำพูดของเธอจริงๆ
"คุณสวี เธอเลิกคิดมากดีกว่า ต่อไปถ้าฉันคบกับใคร นั่นก็เพราะความรู้สึกล้วนๆ ไม่ได้คิดจะแก้แค้นเรื่องไร้สาระเหมือนในความคิดของเธอ" เฉินลู่พูดต่อ "ถึงเป็นมนุษย์แต่ก็ไม่ควรจะมั่นใจในตัวเองมากเกินไป"
สวีซุ่ยหนิงเดี๋ยวก็หน้าแดงจัด เดี๋ยวก็หน้าขาวซีด เธอโดนเขาตำหนิจนรู้สึกอาย แต่เธอก็ยังเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ: "นายไม่ได้ชอบเสี่ยวเย่เสียหน่อย นายตั้งใจจะคบกับเธอจนแต่งงานหรือเปล่า?"
"ฉันไม่ชอบเสี่ยวเย่ แล้วจะให้ฉันชอบใคร?" เฉินลู่เอ่ยนิ่งๆ "ชอบเธอหรือไง? เพื่อที่จะได้คบกับลั่วจือเห้อ เธอเอาฉันไปพูดเสียๆ หายๆ เธอมีค่าอะไรให้ฉันชอบ?"
สวีซุ่ยหนิงไม่เอ่ยอะไร เธออดทนอยู่พักใหญ่ แต่เธอโกรธจนทนไม่ไหวแล้วจริงๆ: "ถ้าไม่ใช่เพราะนายเอาแต่คิดจะไปหาโจวอี้ ฉันจะพูดจนนายดูไร้ค่าขนาดนั้นเหรอ? เพราะฉะนั้นนายมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าฉันไร้หัวใจแบบนั้น"
"เกรงว่าต่อให้ไม่มีเรื่องของโจวอี้ เพื่อความเชื่อมั่นของลั่วจือเห้อ เพื่อที่จะให้ได้คบกับลั่วจือเห้อ เธอก็คงจะพูดแบบนั้นอยู่ดี" เหมือนเฉินลู่กำลังพูดถึงสิ่งที่คนนอกกำลังคิด "เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้นั่นแหละ เจียงเจ๋อเป็นตัวอย่างแรก"
สวีซุ่ยหนิงผิดหวังจริงๆ ที่มาหาเฉินลู่
เธอไปด้อยค่าเขาตอนไหน มันคือสิ่งที่เขาคิดเสริมเติมแต่งเอาเองทั้งนั้นเลยไม่ใช่หรือไง? เธอพูดถึงด้านไม่ดีของเฉินลู่กับจางอวี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะโจวอี้ อีกส่วนหนึ่งเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้ แต่เธอไม่เคยด้อยค่าเขาเลย แถมยังไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งว่าเขาไม่มีเสน่ห์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...