เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน นิยาย บท 75

คำพูดของเฉินลู่ ทำให้สวีซุ่ยหนิงรู้สึกหมดคำพูดอีกครั้ง

เธอไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องเขินอาย เรือนร่างนี้ของเฉินลู่ไม่รู้ว่าเธอเห็นมันมาแล้วกี่ครั้ง อย่าว่าแต่เห็นเลย ในตอนแรกเธอไม่มีความรู้สึกเขินอายแบบนี้เลย

เรื่องหุ่นดีก็ดีจริงๆ แต่จะดีสักแค่ไหน ในเมื่อมองมากไปก็แค่นั้น มันยิ่งยากที่จะทำให้คนรู้สึกใจเต้นตุ้บๆ

ในตอนแรกที่เฉินลู่พูดเรื่องแบบนี้ เธอไม่ได้สนใจเลย

คิดว่าลูกพี่ลูกน้องหญิงคงจะเหนื่อย เธอขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบนอย่างรวดเร็ว คุณแม่สวีก็อดหลับอดนอนต่อไปไม่ได้ สวีซุ่ยหนิงจึงรับช่วงต่องานเล่นไพ่ของเธอ

ส่วนเฉินลู่ก็หยิบเก้าอี้มานั่งข้างเธอ

ตอนแรกสวีซุ่ยหนิงไม่สนใจเขา จนกระทั้งเธอเล่นแพ้ติดต่อกันห้าครั้ง ได้ยินมาว่าคนที่นั่งข้างๆก็มีผลต่อการเกื้อหนุนกัน เห็นได้ชัดว่าเฉินลู่ไม่ได้เกื้อหนุนเธอเลย สวีซุ่ยหนิงจึงไล่คนไปด้วยความรู้สึกค่อนข้างเบื่อหน่าย "นายขึ้นไปนอนก่อนดีไหม"

"ฉันไม่ง่วง" เฉินลู่นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วจึงพูดขึ้น

"ขึ้นไปนอนดูเดี๋ยวก็ง่วงแล้ว นายขึ้นไปเถอะ"

เฉินลู่จ้องมองเธอ เอ่ยอย่างไร้ความรู้สึกใดๆ "การเล่นไพ่กับดวงไม่ได้มีผลอะไรต่อกัน หลักๆแล้วต้องดูที่ทักษะ เธอเอาเรื่องที่เธอแพ้มาโทษฉัน นั่นมันเป็นความเชื่องมงายล้าสมัย"

สวีซุ่ยหนิงพูดขึ้น "งั้นนายมาเล่นดู"

คุณลุงหัวเราะเอิ้กอ้าก แล้วกล่าว "งั้นอาลู่มาเล่นสักสองตาดีไหม วันนี้ที่นั่งตรงนั้นของหนิงหนิงเป็นตำแหน่งที่แพ้จริงๆ เมื่อกี้แม่เธอเล่นก็แพ้ไปไม่น้อย"

เมื่อเฉินลู่ได้ฟัง ก็รับไพ่จากมือสวีซุ่ยหนิง เพราะดูแล้ว น่าหงุดหงิดจริงๆ

เขามองสวีซุ่ยหนิง ใบหน้าเธอแฝงความยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่นอยู่ไม่น้อย

ในเมื่อเฉินลู่อวดโอ้แล้ว งั้นเธอก็จะมาลองดูว่าเขาจะชนะยังไง

เพียงแต่สวีซุ่ยหนิงประเมินเขาต่ำไป สมองของเฉินลู่ดีมาก การจดจำไพ่เป็นสิ่งจำเป็น บวกกับความสามารถเชิงตรรกะก็ดี เป็นการเล่นไพ่พวกนี้ได้อย่างราบรื่นที่สุด เขายังใจกล้า ไพ่ระเบิดก็กล้าจะกำจัด ผ้าสวีซุ่ยหนิงเล่นเอง เธอคงทำใจกำจัดมันไม่ได้

เฉินลู่ชนะได้อย่างสบายๆ

คุณลุงพูดด้วยรอยยิ้ม "ความสามารถของอาลู่ไม่เลวเลยนะ เล่นไพ่กับเธอนี่ช่างสนุกๆจริงๆ"

เพียงแต่ หลังจากที่เฉินลู่ชนะติดต่อกัน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เพราะว่าวันนี้เป็นการเล่นกันในญาติ จึงเล่นกันในราคาที่ไม่น้อย คุณลุงที่ปกติแล้วจะมัธยัสถ์ เมื่อแพ้ไปเยอะขนาดนั้นจึงทนต่อไปไม่ไหว

คนในครอบครัวปกติเล่นอะไรกันก็จะมีระดับการควบคุม เงื่อนไขทุกคนก็ไม่ได้นับว่าดีมาก โดยทั่วไปเมื่อแพ้ไประดับหนึ่ง ทุกคนก็จะเลิกเล่นกันแล้ว เพียงแต่นี้เป็นครั้งแรกที่เฉินลู่มาพบปะผู้ใหญ่ คุณลุงจึงเสียสละเล่นต่อไป

สวีซุ่ยหนิงเตือนเฉินลู่อยู่หลายครั้ง แต่คนด้านหลังกลับไปแยแส