เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1019

ตอนที่ 1019: ความต้องการของเจี้ยนเฉิน

“ถูกต้อง น้องเจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้าไม่พาพวกเราไปที่ใต้เมืองทหารรับจ้างล่ะ ? แบบนั้น เจ้าก็จะแสดงให้พวกเราเห็นผนึกได้ และพวกเราจะได้ยืนยันว่าเรื่องนี้จริงไหม ไม่เช่นนั้น มันคงจะยากที่จะให้พวกเราเชื่อคำพูดของเจ้า” ชายวัยกลางคนที่ดูโด่ดเด่นพูดขึ้นมา เขาไม่ได้เป็นคนของตระกูลผู้พิทักษ์และเป็นหัวหน้าตระกูลโบราณ เขาทรงพลังมากและไม่มีใครรู้ชื่อของเขา แม้แต่ในตระกูลผู้พิทักษ์เอง

เจี้ยนเฉินยืนอยู่อย่างสงบข้าง ๆ เทียนเจี้ยน ความสงสัยของคนพวกนี้ไม่ได้ทำให้เขาประหลาดใจ เพราะว่าเขาคาดการณ์ทั้งหมดไว้แล้ว

ข่าวนี้นั้นน่าตกใจจริง ๆ ไม่เคยมีข่าวเรื่องโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งปรากฏขึ้นมาก่อนเลยบนทวีปเทียนหยวน ดังนั้น ทุกคนที่ได้ยินมันอย่างกระทันหันจึงยากที่จะเชื่อมันได้เช่นกัน

ถ้าคนที่บอกเจี้ยนเฉินไม่ใช่โมเทียนหยุน แต่เป็นเด็กที่อายุน้อยกว่าเขา เจี้ยนเฉินก็คงไม่เชื่อเหมือนกัน เขาคงคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก

เจี้ยนเฉินมองผ่านไปที่ทุกคนอย่างสงบ เขาไม่ได้เห็นความจริงจังในคนพวกนี้เลยหลังจากที่พวกนี้รู้เรื่องโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้ง แทนที่กัน พวกเขากลับไม่แยแส บางคนยังยิ้มอย่างประชดประชันออกมาอีกด้วย

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะลอบถอนใจ เขาส่ายหน้า “ขอโทษด้วย แต่ข้าไม่สามารถพาพวกท่านไปที่ใต้ดินเพื่อดูผนึกได้ อย่างไรก็ตาม ข้าจะบอกพวกท่านทุกอย่างที่ข้ารู้เกี่ยวกับโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้ง พวกท่านจะเชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับพวกท่าน”

อาณาเขตใต้เมืองทหารรับจ้างเป็นเขตของเสี่ยวหลิง ถ้านางไม่อนุญาต แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็เข้าไปที่นั่นไม่ได้ เจี้ยนเฉินไม่ต้องคิดเลยเพราะมันคงเป็นไม่ได้ที่เสี่ยวหลิงจะยอมให้พวกเขาลงไปที่ผนึก

“หืม เรื่องที่เกี่ยวกับโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งเป็นเรื่องโกหกจริง ๆ เจี้ยนเฉิน เข้าสร้างเรื่องเหลือเชื่อนี้มาเพื่อหลอกพวกเรา เจ้าพยายามจะทำอะไรกันแน่ ? ” ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายยิหยวนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างรุนแรง

เจี้ยนเฉินมีความบาดหมางกับนิกายยิหยวนอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตอบกลับอย่างสุภาพ เขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่ผู้อาวุโสสูงสุดแล้วพูด “เจ้าจะได้รู้เองในอนาคตว่าเรื่องที่เกี่ยวกับโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งเป็นเรื่องโกหกหรือไม่”

การประชุมสลายลงอย่างรวดเร็ว ทุกคนจากตระกูลผู้พิทักษ์กลับไปที่ตระกูลของตัวเอง การต่อสู้ของเซียนจักรพรรดิที่เป็นสัตว์อสูรดึงดูดพวกเขามาที่นี่ในตอนแรก ในตอนท้าย เรื่องที่เหลือเชื่อเกี่ยวกับโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งของเจี้ยนเฉินก็มีผลกระทบกับพวกเขา ทำให้ความคิดของพวกเขาไขว้เขว

แม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อเรื่องการมีอยู่ของโลกอื่น แต่พวกเขาก็จำชื่อได้แม่น เรื่องที่มีโลกต่างออกไปที่มีจอมยุทธมากกว่ายี่สิบคนที่เหนือกว่าเซียนจักรพรรดิทำให้พวกเขาตกใจไปตาม ๆ กัน

ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเจี้ยนเฉิน แต่คนมากกว่ายี่สิบคนที่เหนือกว่าเซียนจักรพรรดินั้นเป็นเรื่องที่เกินยับยั้งด้วยตัวของมันเองจริง ๆ

เจี้ยนเฉินอยู่ในห้องที่เทียนเจี้ยนจัดไว้เพื่อพักฟื้น ในขณะที่เทียนเจี้ยนและเซียนราชาหลายคนของเมืองทหารรับจ้างทั้งหมดก็รวมตัวกันอยู่ที่โถงศักดิ์สิทธิ์ลอยฟ้า

“ผู้อาวุโสสูงสุด เจ้าเชื่อที่เจี้ยนเฉินพูดหรือไม่ ? มีผนึกใหญ่อยู่ที่ใต้ดินของเมืองทหารรับจ้างจริงหรือ ? “

“ถ้าโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งมีอยู่จริงและอุโมงค์นั้นก็ถูกผนึกไว้ที่ใต้เมืองทหารรับจ้าง ท่านเจ้าเมืองก็น่าจะทิ้งข้อมูลเอาไว้เหมือนกัน เพื่อที่ว่าคนรุ่นต่อไปจะได้ระวังตัว ทำไมเขาถึงปิดบังเอาไว้”

ผู้อาวุโสทุกคนพูดข้อสงสัยของตนออกมา พวกเขายากที่จะเชื่อเรื่องโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งและเรื่องที่เกี่ยวกับมัน

เทียนเจี้ยนเดินกอดอกไปรอบรอบจรงกลางโถง เขาขมวดคิ้วแน่นแล้วพูดเรื่องที่คิดออกมา “มันยากที่จะยอมรับเรื่องที่สำคัญที่โผล่ขึ้นมากะทันหันแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่ใช่แบบนั้น แล้วการสั่นไหวของเมืองทหารรับจ้างจะอธิบายเป็นอะไรได้ ? “

“และมันก็ไม่ใช่ว่าเจี้ยนเฉินจะเป็นคนที่โกหก เขาสนิทกับจิตวิญญาณม่านพลังเช่นกัน ดังนั้น ข้าคิดว่าเรื่องโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้งน่าจะเป็นจริงมากกว่าเท็จ”

ผู้อาวุโสเคร่งเครียดทันทีหลังจากที่ได้ยินการวิเคราะห์ของเทียนเจี้ยน หนึ่งในนั้นพูดออกมาด้วยเสียงทุ้ม “ถ้านี่เป็นเรื่องจริง แล้วพวกเราทวีปเทียนหยวนจะใช้พลังอะไรในการขับไล่การรุกรานนี้ ? ตามที่เจี้ยนเฉินอธิบายเกี่ยวกับโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้ง พวกเราไม่ใช่คู่มือของพวกนั้นแม้ว่าทวีปเทียนหยวน ทวีปสัตว์เทวะ เผ่าพันธุ์ทะเล และร้อยเผ่าพันธุ์จะร่วมมือกันก็ตาม เพราะว่ามันไม่เหมือนเมื่อครั้งโบราณกาลแล้ว พวกเราไม่มีสี่จอมยุทธที่ยิ่งใหญ่และมีเซียนจักรพรรดิมากมายแล้ว”