เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 104

ตอนที่ 104: เข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้าง

เมื่อเห็นว่าเจี้ยนเฉินยังคงนิ่งเงียบอยู่ ชายผู้นั้นก็ลองอีกครั้ง “น้องเจี้ยนเฉิน หากเกี่ยวข้องกับเรื่องของการกระจายผลประโยชน์เจ้าไม่ต้องกังวล กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของเราเพิ่งก่อตั้งเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็จริง แต่พี่น้องในกลุ่มเห็นมิตรภาพสำคัญกว่าเงินทอง ในกรณีที่กลุ่มของเรามีผลกำไรไม่ว่าเจ้าจะทำงานหนักหรือไม่ก็ตาม,กลุ่มของเราจะไม่ปฏิบัติกับเจ้าอย่างอยุติธรรม”

หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็หยุดพูด เขาได้พูดทุกสิ่งที่เขาต้องการแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ก็คือดูว่าเจี้ยนเฉินจะเลือกอะไร

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเป็นปม เขากำลังครุ่นคิดขณะที่เขาพิจารณาถึงประโยชน์ภายในหัวของเขา ในที่สุดเขาก็กัดริมฝีปาก ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยการตัดสินใจที่แน่วแน่ “เอาล่ะ ข้าจะเข้าร่วมกลุ่มด้วย อย่างไรก็ตามข้ามีเงื่อนไขบางอย่าง ไม่มีใครควบคุมข้าได้ และข้าจะไม่เชื่อฟังใครเลย นอกจากนี้หากข้าต้องการออกจากกลุ่มในอนาคต กลุ่มจะต้องไม่พยายามหยุดข้าในทางใดทางหนึ่ง”

ชายวัยกลางคนมองเจี้ยนเฉินด้วยความสงสัย “น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าจะไม่ถามเลยหรือว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีแข็งแกร่งแค่ไหน หรือมีศัตรูพวกไหนหมายหัวเราบ้าง ? เจ้าต้องตระหนักว่าหากกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของเรามีศัตรูที่แข็งแกร่งและเจ้าเข้าร่วมกับเรา มันจะทำให้เจ้าเดือดร้อนอย่างแน่นอนและอาจเป็นเรื่องที่น่ากังวลสำหรับชีวิตของเจ้า”

เจี้ยนเฉินหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาพูดว่า “ถ้าสิ่งนี้น่ากลัวเกินไป ทำไมข้าต้องออกจากบ้านไปสำรวจโลก ถ้าข้าตัดสินใจเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างของท่านแล้ว ปัจจัยเช่นนี้ก็ไม่ได้อยู่ในสมองของข้าเลย

ชายวัยกลางคนเริ่มหัวเราะเสียงดัง ” ดี, ดี, ดี ! น้องเจี้ยนเฉิน ข้าไม่อยากเชื่อเรื่องอายุของเจ้าเลย เจ้าเป็นคนที่กล้าหาญมาก เงื่อนไขที่เจ้าขอจะไม่เป็นปัญหาใด ๆ เนื่องจากกลุ่มของเราเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ที่มีเป้าหมายเพียงอย่างเดียวคือหารายได้ กลุ่มทหารรับจ้างของเราจะไม่พยายามควบคุมเจ้าเช่นกัน หากเจ้าต้องการออกจากกลุ่ม เจ้าก็มีอิสระที่จะทำเช่นนั้นได้ตลอดเวลา”

” คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว ! ” เจี้ยนเฉินพยักหน้า

ชายวัยกลางคนพยักหน้าเช่นกัน “อ๊า เราได้พูดคุยกันมาสักพักแล้ว ข้ายังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย. ข้าชื่อเคนดัล หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนี น้องเจี้ยนเฉิน ถ้าเจ้าไม่รังเกียจก็เรียกข้าว่าลุงเคนดัล ไม่ว่าผู้คนจะตั้งชื่ออะไรให้กับหัวหน้า ข้าก็ไม่สนใจหรอก” เคนดัลหัวเราะ

“เอาล่ะ จากนี้ไปข้าขอเรียกท่านว่าลุงเคนดัล” ในสายตาของเจี้ยนเฉิน เคนดัลเป็นคนที่เขาประทับใจและดูเหมือนจะค่อนข้างซื่อสัตย์และไว้วางใจได้ในตอนนี้

หลังจากนั้นไม่นานเคนดัลและเจี้ยนเฉินก็กินอาหารเสร็จแล้วออกจากร้านไปด้วยกันเพื่อไปที่สมาคมทหารรับจ้างเพื่อจัดการขั้นตอนเบื้องต้น

การเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างนั้นค่อนข้างง่าย ดังนั้นในเวลาอันรวดเร็ว เจี้ยนเฉินก็เสร็จสิ้นกระบวนการทั้งหมดและกลายเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี

“เจี้ยนเฉิน ไปกันเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปที่จุดนัดพบชั่วคราวและแนะนำเจ้ากับสมาชิกคนอื่น ๆ ” เคนดัลเริ่มเดินไปบนถนนในขณะที่ทั้งคู่ออกจากสมาคมทหารรับจ้าง

ระหว่างทางเคนดัลเริ่มอธิบายบางสิ่งเกี่ยวกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ทำให้เจียนเฉินเข้าใจมากขึ้น