เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1058

ตอนที่ 1058: เสี่ยวเป่า

“โอ้ อาจารย์ เด็กคนนี้น่าสงสารจัง เขาเสียพ่อแม่ไปหลังจากที่เกิดมา นั่นมันน่าสงสารมาก” เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยที่ใจดีก็สงสารอย่างสุดซึ้งเมื่อพวกนางได้รู้เรื่องเกี่ยวกับทารกที่น่าเวทนาผู้นี้ สายตาของพวกเขาที่มองไปที่เด็กคนนี้เปลี่ยนไปและเต็มไปด้วยความรัก

“อาจารย์ ให้เด็กที่น่าสงสารนี้อยู่ที่เกาะสามเซียนต่อไปในอนาคตเถอะ” เสี่ยวเหยียนแตะไปที่แก้มของเด็กด้วยนิ้วที่เหมือนหยกของนางในขณะที่นางอ้อนวอน

“ใช่ อาจารย์ พวกเราให้เด็กนี้อยู่ที่เกาะสามเซียนเถอะ ภูเขานี่ก็ใหญ่มากและก็มีเพียงพวกเรา 4 คน คนที่เข้ามาเพิ่มจะนำชีวิตชีวามาสู่พวกเรา” เสี่ยวเยี่ยก็ยืนกรานด้วย นางชอบทารกตัวขาวกลมที่อยู่ในอ้อมแขนของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์มาก และรู้สึกสงสาร

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ได้เอาผ้าคลุมหน้าออก และเผยให้เห็นความงามที่สุดยอดของนาง นางมองไปที่ทารกด้วยอารมณ์สับสนแล้วพูดออกมาอย่างนุ่มนวล “เอาล่ะ ถ้าเช่นนั้น ในเมื่อพวกเจ้าชอบเด็กคนนี้มาก พวกเราก็ให้เขาอยู่บนเกาะสามเซียนแล้วกัน”

“ยอดมาก มันจะได้มีคนเพิ่มขึ้นอีกคนที่เกาะสามเซียน” เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยร้องออกมาทันที พวกเขาเหมือนเด็กหญิงที่แสดงออกอย่างมีชีวิตชีวา

“นายท่าน เด็กคนนี้ยังไม่มีชื่อ ทำไมพวกเราไม่ตั้งชื่อให้เขาล่ะ ? ” เสี่ยวเยี่ยแนะนำ

“โอ้ ให้ข้าตั้งเอง ข้าเก่งมากในการตั้งชื่อให้เด็ก” เสี่ยวเหยียนตื่นเต้นในการตั้งชื่อที่เหมาะสมให้กับเด็ก หลังจากที่คิดสักพัก นางก็เอ่ยว่า “อาจารย์ จากความน่ารักของเด็กคนนี้ ทำไมพวกเราไม่เรียกเขาว่าเสี่ยวเป่าล่ะ ? “

“เสี่ยวเป่า ชื่อนั้นฟังดูดีนะ มันดูน่ารักดี” เสี่ยวเยี่ยพูดหลังจากที่คิด

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้ารับเบา ๆ ในตอนท้าย “เอาล่ะ ถ้างั้น เด็กคนนี้จะถูกเรียกว่าเสี่ยวเป่าในอนาคต”

“อาจารย์ ทิ้งเสี่ยวเป่าไว้กับพวกเราทั้งสองเถอะ พวกเราจะรับผิดชอบการเลี้ยงดูเขาเองในอนาคต” เสี่ยวเยี่ยหัวเราะคิกคัก ก่อนที่จะยื่นมือไปเพื่ออุ้มเสี่ยวเป่า

“ไม่จำเป็น” หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ค่อย ๆ ถอยออกไปไกลพร้อมกับเสี่ยวเป่า นางพูด “ข้าจะดูแลเสี่ยวเป่าเอง เสี่ยวเหยียน เสี่ยวเยี่ย ลงไปจากภูเขาและไปหานมชั้นดีมาทันที พวกเจ้าทั้งสองจะรับผิดชอบเกี่ยวกับอาหารของเสี่ยวเป่าในอนาคต”

“เจ้าค่ะ อาจารย์!” เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยตอบกลับพร้อมกัน แม้ว่าพวกนางดูเหมือนจะสลดใจ

“ฉินฉิน เจ้าควรจะพักผ่อนสักสองสามวัน ข้าจะเล่นพิณให้เจ้าฟังในสามวันนี้เพื่อที่เจ้าจะได้เข้าใจเพลงแห่งสวรรค์” หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์พูดเบา ๆ ก่อนที่จะหายไป

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์นั่งมึนงงอยู่ที่หินใหญ่ในห้องลับพร้อมกับเสี่ยวเป่าที่อยู่ในอ้อมแขนของนาง ท่าทางของนางนั้นซับซ้อนพร้อมทั้งมีความเครียดผสมอยู่ในนั้น

เสี่ยวเป่าดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความเครียดของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์และเริ่มส่งเสียงออกมา เขาจ้องที่หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ด้วยดวงตาโตบริสุทธิ์ด้วยความอยากรู้ ในขณะที่เขาขยับแขนอย่างไม่รู้ตัว