เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1061

ตอนที่ 1061: ตรวจสอบเหมืองทังสเตนอีกครั้ง

ทหารรับจ้างและพ่อค้าทั้งหมกจ้องไปที่รูปปั้นใหญ่ด้วยความตกใจ ในขณะที่มันงอกขึ้นมาจากพื้นดิน หลายคนสับสน

รูปปั้นนั้นถูกแทนที่รูปปั้นของเจี้ยนเฉิน แต่มันเป็นรูปปั้นของอีกคน มันเป็นชายวัยกลางคนที่ดูซื่อสัตว์ซึ่

ดูเหมือนจะมีอายุสี่สิบกว่ากว่า เขาเป็นหัวหน้าคนแรกของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีและคนก่อตั้งด้วย เคนดัล

เจี้ยนเฉินจ้องไปที่ใบหน้าที่คุ้นเคยด้วยอารมณ์หลากหลาย ในขณะที่ดวงตาของเขาฉายความทรงจำเก่าเก่า เขาไม่เคยลืมหน้าตาของเคนดัล เขาเหมือนคบเพลิงที่ติดลึกอยู่ในหัวของเจี้ยนเฉิน เขาไม่สามารถลืมมันแม้เขาจะต้องการ และแม้ว่าหลายปีจะผ่านไป เขาก็ยังจำมันได้เหมือนว่ามันเพิ่งเกิดขึ้น

รูปปั้นที่งอกขึ้นมาจากพื้นนั้นถูกสร้างขึ้นมาจากเจี้ยนเฉินด้วยความสามารถในการควบคุมพื้นดินของเขาและจากนั้นเขาก็ปรับมันให้เหมือนเคนดัลจากความทรงจำของเขา นี่ไม่ได้เป็นความสามารถที่ยิ่งใหญ่อะไร ตราบที่เซียนผู้คุมกฎที่สามารถควบคุมพลังเซียนธาตุดินได้ มันก็สามารถทำได้โดยง่าย

อย่างไรก็ตาม รูปปั้นของเคนดัลนั้นยังเปราะบางมากหลังจากที่สร้างขึ้นมา และมันยังขาดเสน่ห์ เจี้ยนเฉินหลับตาลงช้า ๆ และเพียงแค่คิด พลังงานธาตุดินของโลกก็เริ่มที่จะพุ่งพวยปูดออกมาจากทุกที่ด้วยความเร็วสูง ในตอนท้าย มันก็กลายเป็นแสงสีเหลืองมัว ๆ ที่ไหลเข้าไปยังรูปปั้นไม่หยุด

สีของรูปปั้นเปลี่ยนไปทันทีหลังจากที่ใส่พลังงานเข้าไป มันขาวขึ้นอย่างสังเกตเห็นได้ และจากดินที่อ่อนนุ่มก็เปลี่ยนไปเป็นหิน ซึ่งแข็งขึ้นเรื่อย ๆ

เจี้ยนเฉินสามารถควบคุมพลังงานทั้งหกธาตุได้ รวมถึงแสงสว่างและความมืด เขาได้รวบรวมพลังงานธาตุดินในรัศมีร้อยกิโลเมตร และใช้มันทั้งหมดในการสร้างรูปปั้นของเคนดัล

ไป๋เหลียน ไป๋ไฮ และเซียนผู้คุมกฎ 5 คนจ้องตาไม่กระพริบไปที่รูปปั้นที่แข็งขึ้นเรื่อย ๆ และสังเกตไปที่ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย พวกเขารู้ว่านี่อาจจะเป็นหัวหน้าคนแรกที่เจี้ยนเฉินพูดถึง

แม้ว่ารูปปั้นที่กลางเมืองที่เป็นตัวแทนของความรุ่งโรจน์ของเมืองอัคนีได้ถูกเปลี่ยนไป แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะคัดค้านแม้แต่สมาชิกระดับสูง นี่เป็นสิ่งที่เจี้ยนเฉินตัดสินใจทั้งหมด และสถานะของเจี้ยนเฉินนั้นก็สูงส่งอย่างไม่มีใครเทียบได้ แม้แต่ไป๋เหลียนที่บริหารทหารรับจ้างก็ไม่สามารถคัดค้านได้

เจี้ยนเฉินนั้นเหมือนเทพเจ้าสำหรับทุกคนของเมืองทหารรับจ้าง เขาเป็นศูนย์รวมจิตใจที่ค้ำจุนกลุ่มทั้งหมดเอาไว้ ประโยคธรรมดาประโยคเดียวของเขาก็เหมือนโองการของพระเจ้า

คนมารวมตัวกันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ รอบรูปปั้นของเคนดัลและมันก็เต็มไปด้วยฝูงชนในไม่ช้า จัตุรัสใหญ่หนาแน่นไปด้วยผู้คน คนส่วนมากเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีและมาด้วยความโกรธเกรี้ยว พวกเขาต้องการที่จะลงโทษให้กับคนที่ทำลายรูปปั้นของเจี้ยนเฉินอย่างสาสม

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะมึนงงเมื่อพวกเขาเห็นไป๋เหลียนและเซียนผู้คุมกฎลอยอยู่กลางอากาศและไม่ได้ทำอะไร พวกเขาสัมผัสได้ว่านี่ไม่ได้ร้ายแรงเหมือนที่พวกเขาจินตนาการเอาไว้ แต่เนื่องจากตำแหน่งที่พวกเขายืนนั้นไกลมาก หลายคนจึงไม่เห็นเจี้ยนเฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงจำเจี้ยนเฉินไม่ได้

หลังจากที่ผ่านไป 1 ก้านธูป พลังงานธาตุดินก็กระจายหายไปในที่สุด และรูปปั้นของเคนดัลก็เสร็จสมบูรณ์

รูปปั้นของเคนดัลในตอนนี้แข็งแกร่งเหมือนเหล็กกล้า เจี้ยนเฉินยังได้ทิ้งพลังงานธาตุดินจำนวนมากไว้ในรูปปั้น เพื่อทำให้ความแข็งแรงของมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก แม้แต่เซียนสวรรค์ก็ยังยากที่จะทำลายมันได้

รูปปั้นของเคนดัลไม่ได้เปล่งรัศมีที่ยิ่งใหญ่อะไร มันดูธรรมดามาก ใบหน้าที่ดูซื่อสัตย์และใจดีของเขาถูกเจี้ยนเฉินสร้างขึ้นมาเหมือนมีชีวิต เหมือนว่าเคนดัลยังมีชีวิตอยู่

เจี้ยนเฉินยืนกอดอกในขณะที่เขามองไปที่รูปปั้นด้วยอารมณ์ลึกซึ้ง เขาพูด “พวกเจ้าทั้งหมดเห็นหรือไม่ ? เขาคือหัวหน้าคนแรกของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ชื่อของเขาคือเคนดัล และรูปปั้นที่อยู่ที่กึ่งกลางเมืองคือเขาไม่ใช่ข้า ถ้าไม่ใช่เพราะหัวหน้าเคนดัล ก็คงไม่มีกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีในตอนนี้”