เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1071

ตอนที่ 1071: ไปเมืองทหารรับจ้าง

พระอาทิตย์สีแดงเลือดอยู่ใกล้ใกล้ที่เส้นขอบฟ้า เจี้ยนเฉินยืนตรงเหมือนดาบที่จุดสูงสุดของยอดแนวภูเขาในชุดขาว เขาจ้องไปที่เมฆสีแดงเหมือนกำลังเคลิบเคลิ้มโดยไม่เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย ทะเลเมฆสีขาวลอยอยู่เบื้องล่างของเขา

ที่ที่เขายืนอยู่เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของแนวภูเขาซึ่งเป็นที่ที่ตระกูลหวงตั้งอยู่ ภูเขาสูงชันและอันตราย

ลมแรงพัดเขาสูงขึ้นไปในอากาศ เสียงคำรามของสัตว์อสูรดังมาจากป่าแต่ไกล เสียงของพวกมันเหมือนเสียงร้องที่น่ากลัวของภูตผีซึ่งกลมกลืนไปกับสายลม

ร่างสีขาวพุ่งผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็วแต่ไกลและมาถึงที่ยอดของภูเขาที่เจี้ยนเฉินยืนอยู่ หลังจากนั้น นางก็เดินมาที่ข้าง ๆ เขาและจับแขนของเจี้ยนเฉินเอาไว้อย่างนุ่มนวล นางเอาหัวของนางซบไปที่ไหล่ ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความสุขและความพอใจ

นางคือหวงหลวน หวงหลวนแต่งกายน่ารักเป็นพิเศษในวันนี้ นางแต่งหน้าเพื่อเพิ่มความงดงามของนาง ตาของนางสดใสและดูเหมือนมีเสน่ห์อย่างมหัศจรรย์ มันน่ามองมาก ผมมันดำของนางตกลงมาประบ่าของนางเหมือนน้ำตก นางตั้งใจใส่ชุดสีขาวที่ดูหรูหราในวันนี้ นางจึงดูเหมือนเทพธิดา นางยืนอยู่ข้างเจี้ยนเฉินที่อยู่ในชุดขาวเหมือนกัน ทั้งคู่มีกลิ่นอายที่เหมือนคู่อมตะ

หวงหลวนซบไปใกล้สาบเสื้อของเจี้ยนเฉิน นางดูพระอาทิตย์ตกกับเจี้ยนเฉินไปด้วยความสุขและความยินดี ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

ในขณะที่พระอาทิตย์สีแดงเลือดค่อย ๆ ลับตาไป ความมืดก็ค่อย ๆ กล้ำกลายเข้ามา ในขณะที่โลกกำลังจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ลมแรงก็พัดมาแต่ไกลและร่างหนึ่งก็พุ่งมาเหมือนดาวหาง เขาพุ่งมาที่เจี้ยนเฉินด้วยความเร็วดุจสายฟ้า และมาถึงในไม่กี่วินาทีต่อมา

“น้องรักของข้า เจ้าเรียกข้ามาที่นี่ทำไมงั้นหรือ ? ” หวงเทียนป้าหัวเราะคิกคักพร้อมยิ้ม เขาเรียกเจี้ยนเฉินว่าน้องรักแทนที่จะเรียกว่าน้องเฉยเฉยอย่างที่ผ่านมา เขารู้สึกมีความสุขมาก โดยเฉพาะเวลาที่เขาได้เห็นหวงหลวนและเจี้ยนเฉินอยู่ด้วยกัน

หวงหลวนรู้สึกอายที่นางยังเกาะหนึบอยู่กับเจี้ยนเฉินในตอนที่ท่านทวดของนางมาถึง นางปล่อยแขนเจี้ยนเฉินไปอย่างลังเลก่ อนที่จะมองไปที่หวงเทียนป้าด้วยแก้มที่แดงเล็กน้อย นางพูดอย่างนุ่มนวล “ท่านทวด ! “

หวงเทียนป้าหัวเราะคิกคักอีกครั้งเมื่อเขาเห็นหวงหลวนที่เอียงอายเหมือนเด็กสาว เขาพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร

เจี้ยนเฉินหันไปช้า ๆ และมองไปที่หวงเทียนป้าอย่างสงบ เขายิ้ม “ผู้อาวุโสหวง ข้าเรียกท่านมาที่นี่ครั้งนี้เพราะว่าข้ามีเรื่องสำคัญที่ต้องหารือกับท่าน”

หวงเทียนป้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อเขาได้ยินว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ เขาพูด “โปรดว่ามาเลย”

เจี้ยนเฉินพูดต่อ “ผู้อาวุโสหวง ข้าต้องการที่จะพาท่านไปที่เมืองทหารรับจ้างและให้จิตวิญญาณม่านพลังดึงเอาความลึกลับของโลกมาเพื่อที่จะให้ท่านศึกษาและตัดผ่านระดับ ท่านอยากจะไปหรือไม่ ? “

“อะไรนะ! ให้จิตวิญญาณม่านพลังที่เมืองทหารรับจ้างดึงเอาความลึกลับของโลกมาเพื่อที่จะให้ข้าศึกษาและตัดผ่านระดับ ? ” หวงเทียนป้าประหลาดใจ เขาจ้องเขม็งตาโตไปที่เจี้ยนเฉิน ความเหลือเชื่อปรากฏบนหน้าของเขา เขารู้สึกตกใจในใจและยากที่จะทำให้ตัวเองเชื่อในสิ่งที่เจี้ยนเฉินได้พูดออกมา

หวงเทียนป้ารู้เรื่องเกี่ยวกับจิตวิญญาณม่านพลังของเมืองทหารรับจ้างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่รู้เรื่องมากแต่เขาก็รู้อย่างหนึ่งว่า จิตวิญญาณม่านพลังที่มาตั้งแต่ครั้งโบราณกาลและอยู่จนมาถึงทุกวันนี้ มันทรงพลังมากและมีบทบาทในฐานะเทพคุ้มครองของเมืองทหารรับจ้าง

สิ่งที่เขายากจะเชื่อคือ การที่เจี้ยนเฉินให้จิตวิญญาณม่านพลังดึงเอาความลึกลับของโลกมาและช่วยให้คนอื่นตัดผ่านระดับได้ มันน่าตกตะลึงเกินไป

ไม่มีข่าวลือแบบนี้เกิดขึ้นในทวีปมาก่อน อย่าว่าแต่เรื่องที่มีคนรู้ว่าจิตวิญญาณม่านพลังสามารถทำแบบนี้ได้เลย

“ผู้อาวุโสหวง ท่านจะมาด้วยหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินดูเหมือนจะยิ้มให้กับหวงเทียนป้าผ่านทางสายตา

“ข้าอยากไป ข้าอยากไป แน่นอนข้าอยากไป ข้าจะพลาดเรื่องดีดีแบบนี้ไปได้อย่างไร ? ” หวงเทียนป้าได้สติและรีบตอบกลับอย่างไว เขากลัวว่าการตอบกลับช้าจะทำให้เขาพลาดโอกาสที่หาได้ยากนี้

หวงเทียนป้าจากไปหลังจากที่เขาแสดงความยินดี เขามอบงานบางอย่างให้กับตระกูลก่อนที่จะจากไปพร้อมกับเจี้ยนเฉินในเช้าวันต่อมา เขาไปที่ตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์พร้อมกับเจี้ยนเฉิน

หวงหลวนก็ออกไปพร้อมกับเจี้ยนเฉินด้วย แม้ว่าปัญหาเกี่ยวกับร่างจิตวิญญาณน้ำของนางจะได้รับการแก้ไขแล้ว แต่ผนึกที่อยู่ในหัวของนางที่บรรพชนตระกูลหวงกู่ทิ้งเอาไว้ก็ยังคงอยู่

ในขณะที่เจี้ยนเฉินอยู่ที่ตระกูลหวง เขาได้ไปหาบรรพชนตระกูลหวงกู่ที่ถูกขังอยู่ในมิติวัตถุเซียน เขาต้องการที่จะเรียกรู้วิธีการที่จะปลดผนึก อย่างไรก็ตาม บรรพชนนั้นก็เหมือนจิ้งจอกเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ที่อยู่มานานกว่าสองพันปี ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าทักษะลับนี้เป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขามีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ เขาจะไปบอกวิธีปลดผนึกกับคนอื่นง่าย ๆ ได้อย่างไร ? ในท้ายที่สุด เจี้ยนเฉินก็ไม่รู้ถึงวิธีการปลดผนึกจากเขาไม่ว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน

เจี้ยนเฉินไม่กล้าที่จะทำอะไรบรรพชนตระกูลหวงกู่เนื่องด้วยทักษะลับ เขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาปล่อยชายชราไป เขาจะกลับมาเพื่อจัดการกับบรรพชนเมื่อเขาหาทางปลดเอาผนึกออกได้แล้ว

เจี้ยนเฉินกลับไปถึงตระกูลเจียงหยางอย่างรวดเร็วพร้อมกับหวงหลวนและหวงเทียนป้า ทั้งสองไม่ได้เป็นคนนอกสำหรับตระกูลมานานแล้วเพราะพวกเขารู้จักกันก่อนหน้านี้มานานแล้ว ดังนั้น พวกเขาจึงได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นทันทีที่พวกเขามาถึง