เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1108

ตอนที่ 1108: ความกังวลของเจี้ยนเฉิน

ไม่เพียงแต่การบุกรุกครั้งใหญ่ของงร้อยเผ่าพันธุ์จะสั่นไหวทั้งทวีปเทียนหยวน แม้แต่ทวีปสัตว์เทวะยังต้องเคลื่อนไหว การรุกรานทำให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่

ที่ศูนย์กลางของทวีปสัตว์เทวะ พื้นรัศมีหลายร้อยกิโลเมตรได้หายไปกลายเป็นคูใหญ่โดยที่มีหอคอยสัตว์เทวะเป็นศูนย์กลาง คลื่นเสียงได้ยินได้ลาง ๆ จากคูสีดำสนิท ในขณะที่หอคอยสัตว์เทวะลอยขึ้นตรงกลาง

มันเคยเป็นป่าโบราณที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ แต่มันได้กลายเป็นคูใหญ่ในระหว่างการต่อสู้ของหอคอยสัตว์เทวะและจอมยุทธของร้อยเผ่าพันธุ์ พื้นดินจมลงไป

ไคเซอร์ร่างกำยำยืงอยู่ในโถงเงียบ ๆ บนชั้นที่ 98 ด้วยท่าทางที่หมองม่น สายตาที่แหลมคมของเขามองออกไปไกล ในขณะที่เขาเต็มไปด้วยโทสะ

นั่นเป็นทิศทางของทวีปแห่งความสูญเปล่าที่เป็นที่อยู่ของร้อยเผ่าพันธุ์

“ร้อยเผ่าพันธุ์ พวกเจ้ากล้ามาขึ้นเรื่อย ๆ ที่มาทำอะไรอุกอาจกับหอคอยสัตว์เทวะของข้า ถ้าข้าไม่ได้รับบาดเจ็บจากพลังงานดั้งเดิมและเพิ่งฟื้นตัว แค่ข้าคนเดียวก็สามารถบดขยี้พวกเจ้าได้แล้ว” ไคเซอร์คำรามออกมาในขณะที่เสียงของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

จอมยุทธทั้งหมดของร้อยเผ่าพันธุ์กลับไปที่ทวีปแห่งความสูญเปล่า โถงเทพเจ้าสงครามลอยอยู่กลางอากาศและเปล่งรัศมีพลังแห่งการมีอยู่ที่สั่นสะเทือนออกมา มันเข้าสู่โหมดต่อสู้ และพร้อมที่จะป้องกันการโจมตีใหญ่จากทวีปเทียนหยวนและทวีปสัตว์เทวะ

โถงศักดิ์สิทธิ์เป็นเสาหลักที่ค้ำจุนร้อยเผ่าพันธุ์เช่นเดียวกันกับที่เป็นสมบัติของพวกเขา มันเป็นการรวมกันของการโจมตีและการป้องกัน และการป้องกันของมันนั้นน่าตกใจ มันถูกส่งต่อมาจากครั้งโบราณกาลและทรงพลังมากกว่าวัตถุต้องห้ามใดใด

ในเวลาเดียวกัน จอมยุทธทั้งหมดได้กลับไปที่เผ่าของพวกเขา สมบัติของพวกเขาทั้งหมดพร้อมในการใช้งาน พวกคนแคระได้เอาโล่สวรรค์ออกมา ในขณะที่พวกเอลฟ์ปลุกต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ขึ้นมา เผ่าต่าง ๆ ทั้งหมดเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ในการต่อต้านการโจมตีของทวีปสัตว์เทวะและทวีปเทียนหยวน

จอมยุทธของร้อยเผ่าพันธุ์ได้เตรียมการอย่างเหมาะสมก่อนการมาถึงของจอมยุทธของทั้งสองทวีป แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนทั้งสองฝ่าย แต่พวกเขาก็ยังมีสมบัติของพวกเขา พวกเขาไม่ได้กลัวการบุกรุกของทวีปทั้งสองในยุคที่เซียนจักรพรรดิทั้งหมดเกือบจะหายไปหมดแล้ว

โล่สวรรค์ของคนแคระเป็นที่รู้จักกันดีในครั้งโบราณกาล ในตอนนั้น เซียนราชาคนแคระเพียงคนเดียวต้านวงล้อมของคนหลายคนที่แข็งแกร่งเท่าเขามาได้เพียงเพราะโล่นี้ แม้แต่เซียนจักรพรรดิยังยากที่จะหลุดออกมาจากวงล้อมแบบนั้นได้เลย

ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์นั้นมหัศจรรย์มากเช่นกัน มันมีความคิดเป็นของตัวเอง และมีชีวิตอยู่มาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล พลังชีวิตที่มหาศาลของมันเปลี่ยนดินแดนรกร้างให้อุดมสมบูรณ์ มันเป็นสัญลักษณ์ของพวกเอลฟ์มาโดยเสมอ และกิ่งก้านของมันก็อ่อนโค้งพอที่จะสามารถขังเซียนจักรพรรดิเอาไว้ได้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีความสามารถในการโจมตี พลังชีวิตของมันนั้นมีไม่สิ้นสุด มันไม่สามารถถูกฆ่าหรือตัดได้ แม้ว่าจะทำลายมันเป็นชิ้น ๆ แต่มันก็จะงอกออกมาได้ในทันที แต่มันจะไม่สามารถย้ายออกจากที่ซึ่งรากของมันอยู่ได้

เผ่าพันธุ์อื่นก็มีสมบัติของพวกเขาเหมือนกันและไม่มีชิ้นใดที่สามารถดูถูกได้เลย

ในเวลาเดียวกัน โถงเทพเจ้าสงครามใช้ทุกที่พวกเขามีการค้นหาเทพเจ้าสงครามคนใหม่ไปทั่วทั้งทวีป สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ เทพเจ้าสงครามคนใหม่นั้นไม่ได้เกิดขึ้นที่ทวีปแห่งความสูญเปล่าแต่เกิดบนทวีปเทียนหยวน มีเพียงเทพเจ้าสงครามคนแรกเท่านั้นที่เกิดบนทวีปแห่งความสูญเปล่า ซึ่งทำให้เกิดความเข้าใจผิดถึงสถานที่ที่เทพเจ้าสงครามคนใหม่เกิด พวกเขาเดาว่าเทพเจ้าสงครามคนใหม่จะเกิดที่ทวีปแห่งความสูญเปล่าเช่นเดียวกัน

เกาะมังกรนั้นตัดขาดออกจากโลกภายนอก ดังนั้นเรื่องของทวีปเทียนหยวนจึงมาไม่ถึงที่นี่ เจี้ยนเฉินและเฮยยู่อยู่ข้าง ๆ เถี่ยต้าโดยกำลังดูเขาและป้องกันไม่ให้ศพมาชีวิตเข้ามาวุ่นวาย

เถี่ยต้าถูกอาบไปด้วยแสงสีทองหนาแน่น เขาเหมือนพระอาทิตย์บนท้องฟ้าที่ส่องสว่างจ้า เขาย้อมทั่วบริเวณไปด้วยแสงสีทองในขณะที่จิตต่อสู้ที่มหาศาลของเขาก็กระจายไปทั่วทั้งเกาะ มันเหมือนมีน้ำหนักที่สุดยอด เหมือนว่ามันสามารถบนขยี้สิ่งรอบ ๆ ได้ ศพมีชีวิตเซียนผู้คุมกฎบางคนยังถูกกดลงไปกับพื้นจากพลังของจิตต่อสู้

เสียงที่เหมือนเสียงคำรามของสัตว์ป่าดังออกมาจากรอบ ๆ การพัฒนาการของเถี่ยต้าทำให้เกิดความปั่นป่วนใหญ่ และทำให้ศพมีชีวิตทุกตัวในเกาะรู้ตัว ศพมีชีวิตเซียนราชากลุ่มใหญ่บินเข้ามาจากทุกทิศทาง พวกมันไม่สามารถทนแรงกดดันจากจิตต่อสู้ของเถี่ยต้าได้

ควับ! ควับ!

เฮยยู่และเจี้ยนเฉินกลายเป็นภาพติดตาในขณะที่พวกเขาหายไป พวกเขาพุ่งไปที่ศพเซียนราชาเพื่อที่จะเข้าไปสังหารเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันเข้าใกล้เถี่ยต้า

เฮยยู่เป็นจระเข้เทวะกลายพันธุ์ เขานั้นทรงพลังกว่าสัตว์อสูรทั่วไปมาก และเขานั้นเทียบเท่ากับสัตว์ในตำนาน เขายังเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุด ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขานั้นจึงน่ากลัวมาก ฝ่ามือของเขาโจมตีออกไปครั้งแล้วครั้งเล่าและบดขยี้ศพเซียนราชาที่เขาโจมตีไปโดน