เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1164

ตอนที่ 1164: เซียนจักรพรรดิมนุษย์ปรากฏ

มือที่ปรากฏขึ้นฉับพลันได้สร้างความตกตะลึงให้กับเซียนราชาที่โจมตีขนนก พวกเขาทั้งหมดเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ

ฝ่ามือนั้นทรงพลังอย่างมาก มันเป็นการโจมตีที่เกิดจากมวลอากาศ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้นคือเซียนราชาหลายคนรู้สึกได้ถึงพลังอันลึกลับที่ฉีกความลึกลับของโลกอยู่ภายใน มันอยู่ในระดับที่เกินกว่าระดับเซียนราชาจะรับมือได้

นั่นเซียนจักรพรรดิ เซียนจักรพรรดิมาเข้าร่วมกับพวกเรา บรรพชนของตระกูลโบราณตะโกน หน้าตาเขาดูไม่ค่อยน่าดู มันยังคงมีโอกาสที่จะได้รับผลไม้เซียนหากพวกเขาสู้พร้อมกับตระกูลผู้พิทักษ์ แต่พวกเขาจะไม่มีโอกาสเลยหากเซียนจักรพรรดิเข้าแทรกแซง

นั่นเขา มารราคะ เขาสนใจผลไม้เซียนด้วยเหมือนกัน เซียนราชาตะโกนออกมา เขาจ้องมองไปยังท้องฟ้าด้วยความสนใจอย่างมาก ในท้องฟ้าที่ว่างเปล่าชายวัยกลางคนชุดคลุมขาวปรากฏตัวขึ้นมาตอนไหนก็ไม่อาจรู้ได้ เขาลอยอยู่บนอากาศราวกับเป็นเรื่องปกติและมองทุกอย่างโดยไม่มีความชั่วร้าย ๆ ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาเลย

เขาคือมารราคะจริง ๆ แม้ว่าเขาจะทำตัวติดดินมาก แต่เขาก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกับว่าเขาควบคุมโลกได้ในขณะที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า

ใบหน้าของหงเหลียนเปลี่ยนขณะที่อยู่ในขนนก นางพูดอย่างหนักใจว่า เซียนจักรพรรดิมนุษย์ปรากฏแล้ว หากเขาเข้าร่วมกับเซียนราชามนุษย์ ขนนกจะถูกทำลายเร็วเป็น 2 เท่า

รุยจินไม่ได้พูดอะไร เขาเป็นคนเคร่งขรึม ขณะที่เขาทุ่มสมาธิเพื่อสร้างประตูมิติ แต่มิติภายในขนนกก็ไม่มั่นคงอย่างมาก เพราะความรีบร้อนที่กำลังจวนตัว

มารราคะจ้องไปที่ลูกไฟขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นมาจากขนฟินิกซ์จำนวนนับไม่ถ้วน หลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ และพลังงานโลกก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง จำนวนพลังงานโลกที่ไม่สิ้นสุดมารวมกันอยู่ในมือของเขาในระดับที่ไม่อาจเชื่อได้

การผสานอารมณ์ทั้งเจ็ด ฝ่ามือแห่งอารมณ์ ! มารราคะพูดด้วยน้ำเสียบเรียบเฉย จากนั้นเขาก็ปล่อยพลังลงมา

ทันใดนั้นพลังโลกจำนวนมหาศาลที่รวมกันอยู่ที่มือของเขาก็พุ่งทะยานไปด้านหน้า มันรวมตัวกันกลายเป็นฝ่ามือที่ไม่อาจเห็นได้ไปปะทะกับโลกแห่งขนนกด้วยพลังที่มหาศาล พลังงานรอบ ๆ ถูกดูดรวมเข้าไปยังจุดศูนย์กลางอย่างรวดเร็วและทำให้เกิดการะเบิดที่ทรงพลัง

ไม่เพียงแต่ฝ่ามือนี้จะเต็มไปด้วยพลังงานโลกที่มาจากเซียนจักรพรรดิ มันยังมีเส้นทางแห่งปรารถนาที่มาจากมารราคะ

การโจมตีที่เข้าปะทะกับขนนก แต่มันก็ไม่อาจทำลายการโจมตีได้ พลังงานที่พลุ่งพล่านและพลังงานโลกได้สลายไป แต่เกิดระลอกคลื่นที่ไม่สามารถมองเห็นได้ทะลุผ่านขนนกและเข้าไปยังมิติภายใน

นี่เป็นเส้นทางแห่งปรารถนาที่สร้างขึ้นจากมารราคะ มันไม่ได้เป็นแค่การโจมตีอย่างง่าย ๆ แต่มันเป็นวิธีพิเศษที่ใช้ทำร้ายวิญญาณ

รุยจิน,เฮยยู่และหงเหลียนได้รับการป้องกันจากลูกปัด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กลัววิธีการเช่นนี้อันเกิดจากการโจมตีของมารราคะ เฮยยู่บินอยู่เหนือหัวรอบ ๆ เจี้ยนเฉินโดยใช้ม่านแสงบาง ๆ ป้องกันไม่ให้เจี้ยนเฉินโดยโจมตี

อย่างไรก็ตามมิติภายในขนนกได้รับผลกระทบจากการโจมตีนี้ มิติเหล่านี้สั่นอย่างรุนแรง ในบางครั้งมิติเหล่านี้ที่สั่นก็ไม่อาจส่งผลกระทบกับพวกเขาเลย แต่ตอนนี้รุยจินกำลังเร่งสร้างประตูมิติ สิ่งที่เขากลัวมากที่สุดคือมิติที่ไม่มั่นคง เช่นเดียวกันที่ประตูกำลังจะเสร็จสมบูรณ์ ทันใดนั้นมันก็ทรุดตัวลงและทำให้ความพยายามของรุยจินไม่เกิดผลใด ๆ

บัดซบ ได้สารเลวเจ้าเล่ห์นี่ จู่ ๆ ก็มาสร้างปัญหาเอาตอนนี้ เมื่อข้าทะลวงไปถึงระดับ 9 เขาจะเป็นคนแรกที่ข้าจะฆ่า รุยจินโกรธมาก จิตสังหารรอบ ๆ ตัวเขาเปล่งออกมาพร้อมที่จะฆ่าได้ทุกเมื่อ

ทันใดนั้นขนนกก็ยุบตัวและร่วงโปรยลงมา ขนนกสั่นอยู่พักใหญ่ก่อนที่จะมีดัชนีสีแดงพุ่งผ่านอากาศเข้ามาโจมตีหงเหลียน ชุดเกราะของหงเหลียนเปิดใช้งานทันที

ข้าทำถูก เจ้าไม่อาจอยู่ได้นานนัก ในที่สุดข้าก็บังคับเจ้าออกมาได้ ตอนนี้มอบผลไม้เซียน ข้าจะไม่สร้างความลำบากกับเจ้า เสียงจากมารราคะดังก้องในอากาศ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจอะไรนัก แต่เขาก็ยังทำตัวราวกับว่าได้รับชัยชนะมาอยู่ในมือของเขาแล้ว

ปราณดาบสีทองส่องสว่างคือสิ่งที่เขาได้รับแทนคำตอบ เกราะมังกรศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับลูกปัดลอยอยู่เหนือหัวรุยจินที่พุ่งออกมาอย่างแรงพร้อมกับดาบมังกรศักดิ์สิทธิ์

มารราคะไม่ได้ยี่หระ แต่ยังมีความกลัวที่ไม่อาจมองเห็นได้ผ่านสายตาของเขา เขากล้าที่รับปราณดาบที่เกิดจากพลังดั้งเดิม ดังนั้นเขาจึงใช้พลังโลกกระจายมันออกไป

แม้ว่ารุยจินจะมีสมบัติพลังดั้งเดิม แต่เขาก็ไม่ใช้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิม สิ่งที่เขาทำได้คือทำให้เซียนจักรพรรดิกลัวเขา เขาไม่อาจเอาชนะเซียนจักรพรรดิด้วยพลังที่ท่วมท้นเหมือนกับเสี่ยวหลิง

รุยจินยังคงพัวพันกับมารราคะ ขณะที่หงเหลียนและเฮยยู่ทำการสังหารเบื้องล่าง ในครั้งนี้พวกเขาไม่ยั้งมือและต่อสู้อย่างหนักเท่าที่จะทำได้ ไม่นานเซียนราชาที่อ่อนแอสองสามคนก็ตกตาย พวกเขาตายทันทีเนื่องจากวิญญาณของพวกเขาไม่อาจหลบหนีได้และเซียนราชากว่าโหลก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน อย่างไรก็ตามพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากสหายในช่วงเวลาที่สำคัญหรือหนีไปได้ด้วยทักษะลับ

ชายชราทั้งห้าจากเมืองทหารรับจ้างมองดูหน้ากันและกันพร้อมกับมีความมั่นใจปรากฏขึ้นอยู่บนใบหน้าของพวกเขา หนึ่งในนั้นกล่าวว่า ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เราไม่อาจได้รับผลไม้เซียน เราจะกลับคืนสู่ผืนดินไปในไม้ช้า ดังนั้นทำไมเราไม่ใช้พลังสุดท้ายของเราในการใช้ทักษะลับอีกครั้ง เราสามารถมอบผลไม้ให้กับคนที่มีความสามารถได้ในเมืองทหารรับจ้าง

ใช่ แม้ว่าเราต้องตายเราก็ไม่อาจตายได้อย่างไร้ประโยชน์ ชายชราอีกสี่คนเห็นด้วย ในขณะนั้นพวกเขาทั้งห้าก็คิดเกี่ยวกับความตายในใจ