เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1167

มารราคะมีท่าทีเปลี่ยนไปทันที เขายังคงได้รับบาดเจ็บหลังจากที่เกิดการต่อสู้กับจิตวิญญาณม่านพลังที่เมืองทหารรับจ้าง เขาสามารถป้องกันตัวเองได้ชั่วคราวขณะที่ต่อสู้กับรุยจินในตอนนี้ แต่เขาไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถหลบหนีได้เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีของทั้งสาม

สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดมากที่สุดคือความจริงที่ว่าทั้งสามมีเกราะพลังงานดั้งเดิม มันยากมากที่เขาจะทำร้ายพวกเขาได้ด้วยพลังแค่เพียงเซียนจักรพรรดิในปัจจุบัน ขณะที่ทักษะที่มีชื่อเสียงของเขาก็ถูกป้องกันด้วยลูกปัดวิญญาณ อาวุธของพวกเขาจะมีมาจากพลังงานดั้งเดิมที่มีเพียงเซียนจักรพรรดิเท่านั้นที่จะควบคุมได้ มันเป็นพลังงานพื้นที่ที่ต่างกันทั้งหมด ดังนั้นแม้กระทั่งเซียนจักรพรรดิก็พบว่ามันยากที่จะป้องกันการบาดเจ็บที่เกิดจากพลังงานดั้งเดิม

หน้าตาของมารราคะกลายเป็นน่ากลัวอย่างยิ่ง เขารวบรวมพลังงานโลกรอบ ๆ ด้วยความสามารถของเซียนจักรพรรดิและโจมตีพวกเขาทั้งสามด้วยฝ่ามือทั้ง 3 ครั้ง การโจมตีแต่ละครั้งเต็มไปด้วยพลังที่รุนแรงและพวกมันยังมีพลังงานโลกที่ส่งผลแต่เซียนจักรพรรดิ แม้แต่เซียนราชาที่อยู่ในขั้นสูงสุดก็อ่อนแอราวกับมดเมื่ออยู่ต่อหน้าพลังที่ยิ่งใหญ่ มันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะทนได้

รุยจิน,หงเหลียนและเฮยยู่ไม่มีความกลัวเลย ขณะที่พวกเขาโจมตีไปยังมารราคะ พวกเขาทำลายพลังของฝ่ามือนั้นโดยใช้พลังจากอาวุธของพวกเขาก่อนที่จะโจมตีต่อไปอย่างไม่มีความล่าช้า ด้วยพลังงานดั้งเดิมจากอาวุธที่โจมตีไปยังมารราคะ อาวุธของพวกเขาก็เปล่งแสงสดใส

ทั้งสามคนเกลียดมารราคะอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงใช้ทุกอย่างที่เขามี อาวุธพลังดั้งเดิมถูกเหวี่ยงออกมาขณะที่พวกเขายืนกันเป็นรูปสามเหลี่ยมพร้อมกับกดดันเขาอยู่ตรงกลาง พวกเขาป้องกันไม่ให้มารราคะหาทางหลบหนีได้

มารราคะพยายามที่จะสงบใจลงก่อน ทันใดนั้นเขาก็ตะโกน “เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าข้าจะถูกเล่นงานได้ง่าย ๆ ! ” พายุหลังงานที่กว้างใหญ่พลุ่งพล่านปะทุออกมาจากร่างกายของเขาก่อนที่จะกลายเป็นมวลพายุและพัดพาทำให้เกิดหายนะไปทุกทิศทาง มันทำให้พื้นที่รอบ ๆ สั่นและแตกร้าวไปทั่วทุกที่

พลังงานบริสุทธิ์และทรงพลังอย่างยิ่งได้ควบแน่นอยู่ที่มือทั้งสองข้างของเขา เขาหลีกเลี่ยงรุยจินและหงเหลียนพร้อมกับพุ่งเข้าหาเฮยยู่อย่างโกรธแค้น มือข้างหนึ่งของเขาที่ดูเหมือนจะหลอมรวมเข้ากับพื้นที่รอบ ๆ ได้ปัดกวาดบนอากาศพร้อมกับภาพลวงตาที่เป็นภาพมายา มันดูเหมือนจะช้าแต่มันก็กระแทกเฮยอยู่อย่างรวดเร็ว แขนของเขาปะทะเข้ากับพลังงานในมือของเขาและกระแทกเข้ากับใบมีด มันทำให้มีดในมือเฮยยู่กระเด็นออกไปและแขนของเฮยยู่ก็ถึงกับชา

มืออีกข้างของมารราคะกระแทกเข้ากับอกของเฮยยู่ด้วยความราวปานสายฟ้าหลังจากที่เขาปัดมีดกระเด็นออกไป พลังงานในมือของเขาได้กระแทกเฮยยู่กระเด็นออกไป เกราะของเฮยยู่กระพริบป้องกันพลังที่โจมตีออกมาจากฝ่ามือ

มารราคะได้พุ่งเปิดทางออกไป เขารู้ว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำร้ายคนทั้งสาม ดังนั้นมันจึงไม่มีประโยชน์หากเขายังคงพัวพันกับการต่อสู้อยู่ขณะที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ในเวลานั้นคลื่นความร้อนได้พุ่งเข้ามาจากด้านหลัง ปิ่นเทพเพลิงเผาไหม้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะยิงออกมา มันมาถึงมารราคะแล้ว

มารราคะไม่มีเวลาที่จะหลบ เขาหันหลังกลับมาและรีบป้องกันด้วยมือของเขาพร้อมกับพลังงานของโลกรอบ ๆ

อย่างไรก็ตามฝ่ามือของมารราคะรีบเกินไป มันไม่มีพลัง ดังนั้นปิ่นปักผมจึงตัดผ่านออกไปราวกับมีดร้อนตัดเนยด้วยการบินไปยังหน้าของมารราคะ

ตาของมารราคะหรี่ลงและมือของเขาก็โบกมือพร้อมกับโถงศักดิ์สิทธิ์ลอยออกมาจากแหวนมิติของเขาทันที มันขยายขนาดเท่าบ้านขวางอยู่ด้านหน้าของเขา