สรุปตอน ตอนที่ 1173: ความขัดแย้งภายในตระกูลเจียงหยาง (3) – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 1173: ความขัดแย้งภายในตระกูลเจียงหยาง (3) ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 1173: ความขัดแย้งภายในตระกูลเจียงหยาง (3)
เจี้ยนเฉินไม่อาจทรงตัวได้ เขาถอยหลังไป 10 กว่าก้าวก่อนที่จะบังคับให้อยู่ตัวได้ในที่สุด เจียงหยางชิงหยุนยังคงโจมตีด้วยฝ่ามือที่สองอย่างรุนแรง เขายังคงใช้พลังเต็มที่โดยไม่มีการเมตตาใด ๆ การโจมตีทำให้มิติรอบ ๆ เจี้ยนเฉินไม่ไหวติงและเขาตกอยู่ในลูกไม้เดิม ๆ อีกครั้ง
เซียนราชาขั้นสูงสุดได้มาถึงจุดสูงสุดของเซียนราชาแล้ว พวกเขาอยู่ห่างจากเซียนจักรพรรดิเพียงไม่กี่ก้าวและพวกเขาก็เป็นคนที่เข้าใกล้เซียนจักรพรรดิมากที่สุด เจียงหยางชิงหยุนมีความได้เปรียบเจี้ยนเฉินที่เป็นเพียงเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 7 เท่านั้น
คราวนี้เจี้ยนเฉินไม่อาจทะลวงมิติหยุดนิ่งได้ทันเวลา สิ่งที่เขาทำคือมองดูอย่างไร้ประโยชน์ ขณะที่การโจมตีที่ทรงพลังของเจียงหยางชิงหยุนเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว พลังบรรพกาลพุ่งทะยานอย่างดุเดือดภายในตัวของเขา เขาได้ผลักดันให้พลังบรรพกาลในร่างพุ่งไปถึงขีดสุด เขาวางแผนที่จะเดินหน้าโจมตีต่อไป
ในเวลานั้น ร่างชราปรากฏอยู่ตรงหน้าเจี้ยนเฉิน เขาคือเจียงหยางซูเซียวและพลังงานโลกที่เขารวบรวมจากรอบ ๆ ก็ทำให้เกิดความผันผวน แม้ว่าการปรากฏตัวของเขาจะยิ่งใหญ่ แต่เขาก็ไม่อาจเทียบเท่ากับกลิ่นอายที่เจียงหยางชิงหยุนปล่อยออกมาแม้แต่น้อย จากนั้นเขาก็ซัดฝ่ามือออกไปโดยการใช้พลังงานโลกที่มองไม่เห็นเพื่อป้องกันการโจมตีของเจียงหยางชิงหยุน
บูม !
เสียงที่กึกก้องและคลื่นพลังที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรงราวกับพายุ มันทำให้พื้นดินปลิวกระจัดกระจาย พลังงานของโลกลดลง
เจียงหยางชิงหยุนยังคงยืนนิ่งดั่งภูเขา แต่เจียงหยางซูเซียวเซเล็กน้อย พื้นดินที่เขายืนอยู่ได้จมลงไปนิด ๆ
เจียงหยางซูเซียว เจ้ากำลังทำอะไร ! ? เจียงหยางชิงหยุนจ้องมองไปที่เจียงหยางซูเซียวด้วยสายตามาดร้าย
เจียงหยางซูเซียวมองไปที่เจียงหยางชิงหยุน เขาพูดโดยไร้อารมณ์ว่า ชิงหยุน เจ้ามันทำเกินไปแล้วที่ลงมือกับผู้เยาว์ ? ยิ่งไปกว่านั้นเซียงเทียนเป็นผู้อาวุโสสูงสุดเหมือนกับพวกเรา
ผู้อาวุโสสูงสุด หืมม ผู้อาวุโสสูงสุดคนหนึ่งที่ไม่สนใจตระกูล เขาอาจจะเป็นผู้อาวุโสที่ดี แต่เขามักจะแสดงความเห็นแก่ตัวเสมอโดยไม่สนใจตระกูล ผู้อาวุโสสูงสุดเช่นนี้มีประโยชน์งั้นหรือ ? จากนี้ไปข้าขอประกาศในนามของอาวุโสสูงสุดว่าเจียงหยางซูเซียงเทียนจะถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้อาวุโสสูงสุด เจียงหยางชิงหยุนประกาศอย่างเย็นชา
เจ้าต้องถามความเห็นของเราทั้งเจ็ดคนเพื่อที่จะปลดผู้อาวุโสสูงสุดออกจากตำแหน่ง ชิงหยุน เจ้าไม่ได้มีอำนาจเพียงคนเดียว เจียงหยางซูเซียวตอบ
มันไม่สำคัญว่าเจ้าจะปลดข้าออกหรือไม่ ข้าไม่ได้เป็นคนของตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยางอีกต่อไปและจากนี้ไปข้าก็ไม่เกี่ยวข้องกับมัน เจี้ยนเฉินตะโกนขณะที่เขาดิ้นรนจากมิติที่ถูกตรึง
ตอนนี้คนจำนวนมากมารวมตัวกันจากระยะไกล การต่อสู้ในสวนทำให้คนในตระกูลแตกตื่น หลายคนรีบมาจากทุกทิศทางและบินอยู่บนฟ้ามองมาจากไกล ๆ พวกเขาถูกห้ามไม่ให้เข้าใกล้การต่อสู้โดยผู้อาวุโสสูงสุด มีเพียงไม่กี่คนที่มีทักษะสื่อสาร ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้า
จิตสังหารมีอยู่เต็มใบหน้าของเจียงหยางชิงหยุน เขาเดินไปรอบ ๆ เจียงหยางซูเซียวและพุ่งไปที่เจี้ยนเฉิน
ชิงหยุน เซียงเทียนเป็นคนมาจากสาขาซูของข้า เขาไม่อาจถูกเหยียบย่ำโดยสาขาชิงได้ เจียงหยางซูเซียวป้องกันเจียงหยางชิงหยุนและปะทะกับเขาหลายสิบกระบวนท่าด้วยความเร็วปานฟ้าผ่า
เจียงหยางชิงหยุนยิ่งโกรธแค้นขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาถูกป้องกันครั้งแล้วครั้งเล่า เขาเยาะเย้ยว่า เจียงหยางซูเซียว หากเจ้ายืนยันที่จะปกป้องเขาจากความผิดของเขา อย่างมาโทษข้าที่ไม่แสดงความเคารพกับเจ้า แสดงให้ข้าเห็นว่าเจ้าก้าวหน้าขึ้นแค่ไหนในเวลาไม่กี่ปีมานี้
ทั้งสองคนเริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือด ขณะที่พวกเขาต่อสู้กันจากดินแดนหนึ่งไปยังดินแดนหนึ่ง จากอีกฟากไปยังภูเขา สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ตื่นตระหนกจากพลังที่ฉวัดเฉวียนทำลายมิติทั้งหมด รอยแยกมากมายขยายตัวอย่างต่อเนื่องและหายเป็นปกติ มีภูเขาหลายลูกถล่มลงจากการต่อสู้
ข้าไม่คิดเลยว่าความแข็งแกร่งของซูเซียวจะมาถึงชั้นสวรรค์ที่ 9 และเพิ่มไปถึงขั้นสูงสุด มันคงไม่ง่ายที่ฉิงหยุนจะเอาชนะซูเซียวได้ เจียงหยางชิงจูริพึมพำ
อีกด้านเจียงหยางชิงจูริก็เริ่มต่อสู้กับเจี้ยนเฉินเช่นกัน อย่างไรก็ตามเขาเป็นเพียงเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ดังนั้นเขาจึงไม่อาจต่อสู้กับเจี้ยนเฉินได้ หลังจากปะทะกันสองสามครั้ง เขาก็สูญเสียแขนและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะเจี้ยนเฉิน
กล้าดียังไง ! ความผิดที่ทำร้ายผู้อาวุโสสูงสุดจะไม่มีการยกโทษ วูจิ, เจิ้งหัว เจ้าสองคนรีบมาจัดการกับคนทรยศของตระกูล เจียงหยางชิงหยุนสังเกตเห็นสถานการณ์และเรียกคนอย่างดุเดือดขณะที่เขาต่อสู้กับเจียงหยางซูเซียว ความโกรธของเขากำลังเดือดปุด ๆ
เจียงหยางหยวนวูจิและเจียงหยางหยวนเจิ้งหัวลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังเจี้ยนเฉิน สุดท้ายเจียงหยางหยวนวูจินั้นแข็งแกร่งกว่าทั้งสอง เขาเป็นเซียนราชาชั้นสวรรค์ขั้น 8 ในขณะที่เจียงหยางหยวนเจิ้งหัวนั้นอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 4
ความกดดันเจี้ยนเฉินเพิ่มขึ้นทันทีเมื่อพวกเขาทั้งสองเข้ามาร่วมต่อสู้ เขาเผยช่องโหว่อย่างรวดเร็ว มันค่อนข้างลำบากสำหรับเจี้ยนเฉินที่จะจัดการกับพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจียงหยางหยวนวูจิอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 8
เจ้าทำเกินไปแล้ว สาขาหยวนและสาขาชิง เจียงหยางซูเซียวเปล่งเสียงคำรามขณะที่เขาต่อสู้กับเจียงหยางชิงหยุน มีความรุนแรงปรากฏขึ้น ผลของเขาและเสื้อผ้าของเขาปลิวไปมาแม้ว่าจะไม่มีลม พลังงานโลกที่มองไม่เห็นรอบ ๆ มารวมตัวที่เขาอย่างรวดเร็ว
เจียงหยางซูเซียวมองไปที่ท้องฟ้าและชูกำปั้นขวาเหนือหัว ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความรุนแรงราวกับว่าเขากำลังจะท้าทายโลก ทันใดนั้นลูกบอลสีขาวจาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นเหนือกำปั้นของเขาก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นไอร้อนสีขาวในพริบตา มันดูราวกับเป็นดวงอาทิตย์
หมัดเจตจำนงของพระเจ้า มันคือหมัดเจตจำนงของพระเจ้า เจียงหยางซูหยุนเซียว จะ-จะ-เจ้ากำลังใช้หมัดเจตจำนงของพระเจ้ากับข้า ! เจียงหยางชิงหยุนเฟิงที่ต่อสู้ด้วยมีใบหน้าเหยเก เขารีบถอยหลบมือออกมาบนอากาศ เขาสร้างม่านพลังโดยใช้ทักษะลับด้านหน้าของเขา ด้วยพลังเซียนที่พุ่งเข้ามาจากร่างของเขาในเวลานั้น เกราะที่ควบแน่นก็ปรากฏบนตัวของเขา
เจียงหยางชิงหยุนและผู้อาวุโสสูงสุดอีก 2 คนของสาขาหยวนก็มีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน พวกเขารู้สึกกลัวอย่างมากสำหรับหมัดเจตจำนงของพระเจ้า มันเป็นทักษะหมัดที่รุนแรงที่สุดที่สร้างโดยบรรพชนของสาขาซู มันเป็นทักษะการต่อสู้ระดับเซียนที่ทรงพลังถึงขีดสุดและมันก็เข้าใกล้ขอบเขตที่เหนือกว่า
มันน่าเสียดายที่ทักษะการต่อสู้ถูกควบคุมโดยสาขาซูเสมอ ดังนั้นผู้คนทั้งสองสาขานี้จึงไม่อาจทำความเข้าใจได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...