เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1195

ตอนที่ 1195 – ผนึกตระกูลเจียงหยาง (4)

หงเหลียนต่อสู้ด้วยความยากลำบาก เปลวไฟที่คำรามรอบตัวนางเปลี่ยนเป็นสีขาวแล้ว แต่ทุกอย่างยังคงไร้ประโยชน์ไม่ว่านางจะพยายามแค่ไหนก็ตาม นางไม่สามารถหลุดพ้นจากแรงที่มองไม่เห็นรอบตัวนาง

วงล้อมของโถงศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบแปดแห่ง สามารถแม้กระทั่งดักจับเซียนจักรพรรดิได้เป็นเวลา 2 ชั่วยาม แม้ว่าหงเหลียนจะมีพลังที่จะสามารถเผชิญหน้ากับเซียนจักรพรรดิด้วยสมบัติพลังต้นกำเนิดของนาง นางก็ยังคงเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุด ความเข้าใจของนางเกี่ยวกับความลึกลับของโลกไม่ได้ใกล้เคียงกับระดับของเซียนจักรพรรดิ ดังนั้นนางจึงไม่สามารถทำอะไรกับดักได้

ปราณกระบี่พุ่งทะยานไปข้างหน้าอีกครั้ง ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิได้กลายมาเป็นลำแสงอันสว่างจ้าจู่โจมหงเหลียนอีกครั้ง มันเร็วราวกับสายฟ้า

แสงทอประกายผ่านดวงตาของหงเหลียน นางถูกขังอยู่ แต่ความคิดของนางไม่ได้รับผลกระทบ นางควบคุม ปิ่นเทพเพลิง ด้วยความคิดของนางในการรับมือยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ พลังอันยิ่งใหญ่ทำให้อาวุธทั้งคู่กระเด็นออกไป

ควับ ! ภายใต้การควบคุมของหงเหลียน ปิ่นพลันจู่โจมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิทันทีและพุ่งไปยังโถงศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบแปดหลังในอากาศด้วยเสียงหวีดแหลมและเปลวไฟสีขาว

มิติด้านล่างของห้องโถงศักดิ์สิทธิ์กระเพื่อมเหมือนผิวน้ำ ปิ่นไม่สามารถเคลื่อนไปได้อีกต่อไปหลังจากไปถึงจุดที่ห่างออกไป 10 เมตรจากโถงศักดิ์สิทธิ์ จิตของหงเหลียนเชื่อมต่อกับปิ่นทำให้นางรู้สึกได้ถึงทุกสิ่งได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น นางรู้สึกราวกับว่าปิ่นติดฟูกที่หนานุ่มและยืดหยุ่น ปิ่นไม่สามารถทะลุผ่านฟูกนี้ไปได้ไม่ว่านางจะใช้แรงมากแค่ไหนก็ตาม

หงเหลียนสั่นสะเทือนจากภายใน นางมองไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ในขณะที่แสงในดวงตาของนางสั่นไหวและนางก็กล่าวอย่างหนักแน่นว่า” นี่เป็นการใช้งานพลังมิติอีกครั้ง ข้าไม่เคยคิดว่าห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบแปดหลังที่เรียงซ้อนกันจะมีการใช้งานที่ลึกซึ้งเช่นนี้ อาจเป็นไปได้ว่าแม้แต่มนุษย์และเซียนจักรพรรดิสัตว์อสูรก็ยังไม่เข้าใจการใช้งานนี้” หงเหลียนได้รับความเข้าใจใหม่อย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับมรดกของตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบ เพื่อให้ตระกูลผู้พิทักษ์ยืนหยัดในทวีปเทียนหยวนและอยู่รอดมาได้หลายล้านปี พวกเขาเก่งในมิติของพวกเขา มรดกของพวกเขานั้นทรงพลังมากพอที่จะจัดการกับเซียนจักรพรรดิ

โหยวเย่วก็รู้สึกหงุดหงิดเมื่อนางเห็นหงเหลียนเผชิญหน้ากับปัญหา พลังงานแสงจันทร์เริ่มรวมตัวกับคทาในมือของนาง นางต้องการใช้พลังงานทั้งหมดเพื่อช่วยหงเหลียน

“ศิษย์รักของข้า อย่าสับสน เกราะของนางมีพลังงานต้นกำเนิด การป้องกันของมันมีพลังมาก ดังนั้นยังจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนาง ในขณะเดียวกันพลังงานภายในคทาจะลดลงเพียงเมื่อเจ้าใช้งานมันเท่านั้น อย่าเสียมันไปอย่างนี้” เสียงอันไพเราะของนางฟ้าเฮายู่ดังขึ้นในหัวของโหยวเย่วและพลังงานแสงจันทร์บนคทาก็ได้จางหายไปอย่างรวดเร็ว นางฟ้าเฮายู่ได้ควบคุมมันอย่างลับ ๆ

“แต่ท่านอาจารย์ ผู้อาวุโสหงเหลียนบาดเจ็บแล้ว หากสิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไป อาจทำความเสียหายต่อผู้อาวุโสหงเหลียน โหยวเย่วกล่าวด้วยความกังวลอย่างยิ่ง แม้ว่ามิตรภาพของนางกับหงเหลียนจะไม่ลึกซึ้งมากนัก แต่นางก็ช่วยให้เจี้ยนเฉินเอาชนะปัญหามากมายในอดีต นี่คือสาเหตุที่โหยวเยว่รู้สึกขอบคุณหงเหลียนเสมอ

“รูปลักษณ์ดั้งเดิมของนางคือสัตว์อสูรและไม่มีสัตว์อสูรใด ๆ เหมือนกัน ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเทียบความแข็งแกร่งร่างของนางได้ ดังนั้นการบาดเจ็บเหล่านี้จะไม่เป็นปัญหาสำหรับนาง ศิษย์ของข้าเพียงแค่ดูจากที่นี่ มันจะมีประโยชน์สำหรับการบ่มเพาะของเจ้าในอนาคต ถ้านางเผชิญกับอันตรายจริง ๆ แล้ว จะมีบางคนยื่นมือเข้ามาช่วย นางฟ้าเฮายู่ตอบอย่างสงบและเย็นชา