เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1198

ตอนที่ 1198 – สำนักธูปสวรรค์ (2)

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่รุยจินพูด เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของหญิงสาวเจ้าเสน่แห่งสวรรค์พุ่งสูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและนางก็ทรงพลังอย่างมากและมีอำนาจมากจริง ๆ ซึ่งความแข็งแกร่งของนางไม่อาจหยั่งรู้ได้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดเลยว่าหญิงสาวเจ้าเสน่แห่งสวรรค์จะยังคงสามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างตรงไปตรงมาต่อหน้าราชาแห่งตระกูลมังกรที่อยู่ในขั้นสูงสุดของเซียนราชา สิ่งนี้เกินความคาดหมายของเจี้ยนเฉินเป็นอย่างมาก

“ความแข็งแกร่งของหญิงสาวเจ้าเสน่แห่งสวรรค์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อไม่นานมานี้เพราะนางให้กำเนิดทารกที่มีร่างบรรพกาลโดยกำเนิด ? ” เจี้ยนเฉินคิดอยู่ข้างในขณะที่คำพูดของจิตวิญญาณกระบี่ดังขึ้นผ่านหัวของเขาอีกครั้ง แม่ของเด็กที่ครอบครองร่างบรรพกาลโดยกำเนิดจะได้รับพรจากสวรรค์และมีศักยภาพที่ไม่มีที่สิ้นสุด

แสงแปลก ๆ กระพริบผ่านดวงตาของโหยวเยว่ นางไม่เคยได้ยินเพลงมาก่อนตั้งแต่นางอยู่ในโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่ม แต่นางก็เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นจากบทสนทนาของรุยจินและเจี้ยนเฉิน นางไปถึงด้านข้างเจี้ยนเฉินและค่อย ๆ กอดแขนของเขา นางไม่ได้แสดงความไม่พอใจใด ๆ เลย นางแค่อยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก นางถามเบา ๆ “เจี้ยนเฉินใครคือคนที่ช่วยเราอย่างลับ ๆ นางมีพลังมากขนาดไหนแม้แต่ผู้อาวุโสรุยจินก็ไม่สามารถรู้ได้ว่านางอยู่ที่ไหนหรือ ? ”

เจี้ยนเฉินลังเลเล็กน้อย เขาหันมาหาโหยวเยว่และพูดว่า “เยว่เอ๋อ นางเรียกตัวเองว่าหญิงสาวเจ้าเสน่แห่งสวรรค์ในขณะที่คนอื่นเรียกนางว่าเซียนพิณ ถ้านางไม่ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยก่อนหน้านี้และป้องกันไม่ให้ตระกูลเจียงหยางก่อตั้งค่ายกลดั้งเดิม เราอาจจะมีปัญหาบางอย่าง”

เจี้ยนเฉินหยุดชั่วคราว อย่างไรก็ตามก่อนที่โหยวเยว่จะถามคำถามอื่น เขาก็พูดต่อว่า” ตอนนี้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับตระกูลเจียงหยางได้รับการจัดการแล้ว เราจะไปสำนักธูปสวรรค์ทันที ผู้อาวุโสเฮยยู่ถูกยาพิษร้ายแรงและชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลา เราจำเป็นต้องได้รับยารักษาโดยเร็วที่สุด”

รุยจินและหงเหลียนกลายเป็นคนเคร่งเครียดทันทีที่เจี้ยนเฉินพูดถึงปัญหาเกี่ยวกับเฮยยู่ พวกเขารู้ดีว่าพิษในตัวเฮยยู่นั้นทรงพลังเพียงใดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากไม่สามารถล้างพิษได้แม้จะมีพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง หากพวกเขาไม่สามารถรับยาแก้พิษ เฮยยู่ก็คงจะจบลงด้วยความตายแม้จะเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุด

พวกเขารู้ที่ตั้งของสำนักธูปสวรรค์เมื่อนานมาแล้วจากเจียงหยางซูหยวนเซียว ดังนั้นรุยจินจึงสร้างประตูมิติและส่งทุกคนไปยังพื้นที่ห่างออกไปหลายล้านกิโลเมตร

สำนักธูปสวรรค์นั้นมีการดำรงอยู่ค่อนข้างแตกต่างจากตระกูลอื่น ๆ พวกเขาเป็นที่รู้จักเพราะพิษของพวกเขา ภายในสำนัก วิธีการที่ใช้กันทั่วไปและทรงพลังที่สุดในการโจมตีไม่ใช่การทำลายล้างด้วยทักษะการต่อสู้ระดับเซียนแต่เป็นพิษที่หาตัวจับได้ยาก ในขณะเดียวกันวิธีการบ่มเพาะที่ใช้ก็พิเศษเช่นกัน พลังเซียนอันยิ่งใหญ่ของพวกเขาเต็มไปด้วยพิษอันทรงพลังและความสามารถของพวกเขาในการใช้พิษก็ได้มาถึงระดับผู้เชี่ยวชาญขั้นสูงเมื่อนานมาแล้ว ไม่มีใครเทียบได้กับพวกเขาในแง่ของการใช้พิษแม้ในมุมมองของคนทั้งทวีป

มีวิธีแปลก ๆ หลายประเภทที่เกี่ยวข้องกับการวางยาพิษในสำนักธูปสวรรค์ พวกเขามีวิธีเกือบทั้งหมดที่เป็นไปได้และส่วนใหญ่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงวิธีการของพวกเขาซึ่งสามารถวางยาพิษเป้าหมายได้อย่างเงียบ ๆ พิษที่ทรงพลังบางอย่างของพวกเขาอาจคุกคามแม้แต่เซียนราชา

ต่อหน้าพวกเขาเป็นทุ่งหญ้าที่ไร้ขอบเขต วัชพืชต่าง ๆ สูง 3 – 4 เมตร กิ่งก้านของมันอ่อนนุ่มและเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิต ชั้นเมฆหมอกลงมาต่ำถึงระดับความสูงหนึ่งร้อยเมตรเหนือที่ราบ ไม่ว่าลมจะพัดแรงแค่ไหนเมฆก็ไม่เคยกระจายออกจากกันไป

ด้วยอ้อมแขนของเจี้ยนเฉินที่โอบอยู่รอบเอวของโหยวเยว่ ซึ่งยืนอยู่กับรุยจินและหงเหลียนสูงขึ้นไปในอากาศสามเมตร ปลายเท้าวางอยู่บนยอดหญ้า ดังนั้นพวกเขาจึงดูเบาราวกับขนนกซึ่งแม้แต่ปลายที่เปราะบางก็ยังคงสามารถรับน้ำหนักของร่างกายพวกเขาได้

“ข้างหน้าคือทางเข้าสู่โลกใบเล็กของสำนักธูปสวรรค์ ข้าสามารถสัมผัสระลอกคลื่นมิติของประตูโลกได้แล้ว” รุยจินเปิดเผยอย่างใจเย็นขณะที่เขามองไปข้างหน้า

พวกเขาทั้งหมดมองไปที่พื้นที่ว่างเปล่าข้างหน้า นอกจากสีเขียวขุ่น พวกเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งอื่นได้

ในขณะนี้ มีแสงสีเขียวจาง ๆ ยอดของพืชที่ไม่รู้จักใต้ฝ่าเท้าของเจี้ยนเฉินก็แยกออกแล้วก็กลายเป็นปากขนาดใหญ่ ปากนี้เต็มไปด้วยหนามแหลมในขณะที่ของเหลวเหนียวหมุนช้า ๆ ปากนี้กัดไปที่ขาของเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ

ด้วยเสียงแตกคล้ายกับการทำลายอาวุธ ไม่เพียงแต่ปากจะไม่สามารถกัดผ่านผิวหนังของเจี้ยนเฉินได้ แต่ฟันของมันก็ถูกบดขยี้เช่นกัน ของเหลวสีเขียวกระทบขาของเจี้ยนเฉินและกัดกินกางเกงของเขาทันที

ของเหลวเหนียวเป็นพิษและมีฤทธิ์กัดกร่อนอย่างมาก

เจ้ากล้าดียังไง ! ใครเป็นคนจุดไฟเผาสถานที่นี้ ! “อะไร ! ? นี่มันช่างเลวร้ายจริง ๆ ! โอเอซิสที่เราเลี้ยงดูหลังจากความพยายามมากมายได้ถูกเผาให้แห้งกรอบ ใครเป็นคนทำ ! ? ก้าวมาข้างหน้าให้ข้า ! แม้ว่าข้าจะตัดหัวของเจ้า มันก็จะยังไม่เพียงพอที่จะชดเชยความผิดพลาดที่เจ้าเพิ่งจะทำลงไป ! ” ชายชราคนหนึ่งสบถอย่างดุเดือดทันทีเมื่อเขาเห็นว่าสถานที่แห่งนั้นถูกไฟไหม้มากเพียงใด เขาให้ความสนใจกับภูมิทัศน์ที่ถูกเผาไหม้และค้นพบกลุ่มของเจี้ยนเฉิน

“เห็นได้ชัดว่าไฟมาจากพวกข้า สำนักธูปสวรรค์ของเจ้าอาจเป็นตระกูลผู้พิทักษ์ แต่เจ้าอาจยังไม่ดีพอที่จะตัดหัวของพวกเราได้” เจี้ยนเฉินเย้ยหยัน

“ใครกล้าท้าทายศักดิ์ศรีของสำนักธูปสวรรค์ ! เจ้ารู้หรือไม่ว่าสำนักธูปสวรรค์คือ – ..” ชายชราโกรธยิ่งขึ้นไปอีก แต่เขาก็กัดลิ้นของเขาเมื่อเขาพูดไปได้ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่เขาต้องการจะพูด ราวกับว่าถังน้ำเย็นถูกเทลงบนตัวเขา ความโกรธทั้งหมดของเขาก็หายไปในทันที เขาจ้องไปที่เจี้ยนเฉิน, รุยจิน และหงเหลียนด้วยใบหน้าที่ซีด ในขณะนั้นในที่สุดเขาก็จำได้ว่าพวกเขาเป็นใคร

ชายชราตอบสนองอย่างรวดเร็วหายไปพร้อมกับเสียงดังเฟี้ยว ประตูโลกปิดอย่างเร็วที่สุด

ชายชราดูเหมือนจะสูญเสียพลังทั้งหมดของเขาในโลกใบเล็ก เขานอนลงบนพื้นอย่างไร้พลังเพราะเหงื่อเท่าเม็ดลูกปัดปกคลุมหน้าผากเขา เขาหายใจอย่างหนัก ความหวาดกลัวฉายแววอย่างต่อเนื่องในสายตาของเขาแม้ว่าเขาจะเป็นเซียนผู้คุมกฏ

“ทำไมถึงเป็นพวกเขาและพวกเขาได้ทำลายโอเอซิสของเราทันทีที่พวกเขามา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้มีเจตนาดี เราจบสิ้นแล้วเราจบสิ้นกัน ตอนนี้มันจะลำบาก” ชายชราพูดด้วยเสียงสั่น เขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาโชคดีที่ได้เห็นรุยจินและหงเหลียนต่อสู้กับเซียนจักรพรรดิในอดีตและมันกลายเป็นสิ่งที่ประทับใจในชีวิตของเขา และมันเป็นผลให้เขากลัวรุยจินและหงเหลียนมาก

“ข้าควรรายงานสิ่งนี้กับเจ้าสำนักโดยเร็วที่สุด” เมื่อระงับความกลัวของเขา ชายชราหัวล้านรีบบินไปยังส่วนลึกของโลกใบเล็ก

ประตูโลกเปิดอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ แต่คราวนี้มันไม่ได้กว้าง 2 เมตร แต่กว้างถึง 100 เมตร ประตูโลกเปิดเต็มที่แล้วตอนนี้