เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1222

ตอนที่ 1222: เจียงหยาง หมิงเยว่

เจี้ยนเฉินสั่นอยู่ข้างในเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น หลังจากที่ตรวจสอบดูร่างชายวัยกลางคนที่แข็งอยู่ เขาก็รู้สึกตกใจอย่างห้ามไม่ได้ในใจ แม้แต่ผู้คุมกฎของทวีปสัตว์เทวะที่ถึงขั้นสูงสุดของเซียนจักรพรรดิและอยู่ห่างจากขอบเขตดั้งเดิมเพียงนิดเดียวเท่านั้นก็ยังมาถูกแช่แข็งตายที่นี่ ความตกใจนี้มากกว่าที่เจี้ยนเฉินเห็นเซียนจักรพรรดิสามสิบกว่าคนและสัตว์อสูรระดับ 9 ก่อนหน้านี้เสียอีก

พลังของเซียนจักรพรรดิขั้นสูงสุดนั้นเทียบไม่ได้เลยกับเซียนจักรพรรดิธรรมดา ความแตกต่างนั้นก็เหมือนเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 เทียบกับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 1 หรือเซียนราชาขั้นสูงสุดเทียบกับคนที่พึ่งจะได้เป็นเซียนราชา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับเดียวกัน แต่ความแตกต่างนั้นก็มากมาย

ไม่เพียงแต่เออตอนจะเป็นเซียนจักรพรรดิขั้นสูงสุดเท่านั้น เขายังเป็นสัตว์อสูรโบราณด้วยเช่นกัน เขาทรงพลังมากกว่าเซียนจักรพรรดิมนุษย์มาก และมันคงจะจริงถ้าจะบอกว่าเขานั้นแข็งแกร่งที่สุดรองจากขอบเขตดั้งเดิม แต่แม้แต่คนอย่างเออตอนยังหลีกเลี่ยงการแข็งทื่อไม่ได้ ไม่เพียงแต่นี่จะทำให้เจี้ยนเฉินและนูบิสสั่นอยู่ข้างในเท่านั้น แม้แต่รุยจิน เฮยยู่ และหงเหลียนก็ยังรู้สึกเหมือนกัน

“ห้าแสนปีก่อน เออตอนนั้นไร้เทียมทาน ไม่มีใครที่สามารถเอาชนะเขาได้ แต่เขายังมาพบจุดจบที่ผืนน้ำแข็งนี้และไม่ได้พลาดพลั้งในการต่อสู้ด้วยซ้ำ ที่นี่น่ากลัวมากจริง ๆ ” นูบิสพูดออกมาอย่างตกใจ เขาสั่นอยู่ข้างใน ความกลัวของเขาต่อสถานที่นี้นั้นหนักขึ้นมากหลังจากที่ใต้เห็นศพแช่แข็งของเออตอน

ไม่แค่นูบิสเท่านั้น แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ยังสั่นกลัว ผืนน้ำแข็งนี้น่ากลัวมาก แค่อากาศที่หนาวเย็นก็เพียงพอที่จะทำให้เซียนจักรพรรดิแข็งตายได้แล้ว ไม่สงสัยเลยว่าทำไมบรรพบุรุษเซียนจักรพรรดิของตระกูลผู้พิทักษ์ถึงได้กลัวศาลาเทพธิดาน้ำแข็งมาก

รุยจิน หงเหลียน และเฮยยู่มองหน้ากันและเคร่งเครียดมาก แม้แต่ต่อหน้าเซียนจักรพรรดิ พวกเขาก็ไม่เคยแสดงท่าทีเคร่งเครียดขนาดนี้มาก่อน

นูบิสโค้งคำนับให้เออตอนก่อนที่จะเดินทางต่อไปพร้อมเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ พวกเขาไม่แตะต้องศพของเออตอน ไม่แม้แต่แหวนมิติที่อยู่ที่นิ้วของเขา หลังจากสิ่งที่พวกเขาเจอมาก่อนหน้านี้ พวกเขาทั้งหมดก็รู้ว่า ทั้งเออตอนและแหวนมิติของเขานั้นได้กลายเป็นน้ำแข็งมาหลายปีแล้ว ร่างทั้งหมดของเขาคงจะกลายเป็นเศษน้ำแข็งหลังจากที่ชั้นน้ำแข็งถูกทำลายไป

ทุกคนรู้สึกหนักใจหลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเออตอน พวกเขาไม่ได้พูดอะไรและเดินทางตรงไปต่อ

หลังจากที่เดินทางไปได้อีกร้อยกิโลเมตร นูบิสก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปในฐานะที่เขาอ่อนแอที่สุด เขาถูกเจี้ยนเฉินดูดเข้าไปในวัตถุเซียน ถ้าไม่ใช่เพราะร่างบรรพกาลและพลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน เขาก็คงไม่สามารถทนมาได้จนถึงตอนนี้เช่นกัน ความหนาวเย็นนั้นถึงระดับที่น่ากลัวจนแม้แต่พลังเซียนของเซียนราชายังแข็งได้ เหตุผลที่รุยจิน หงเหลียนและเฮยยู่ยังสามารถไปต่อได้นั้นเป็นเพราะพวกเขาใช้พลังที่สุดยอดของพวกเขาพร้อมกับเกราะพลังงานดั้งเดิม

อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ดีว่าความหนาวนี้นั้นยังห่างไกลเมื่อเทียบกับเมื่อหลายแสนปีก่อน ไม่เช่นนั้น พวกเขาก็คงไม่สามารถไปได้ไกลกว่าเออตอนด้วยความแข็งแกร่งระดับเซียนราชาของพวกเขา พวกเขาอาจจะถูกแช่แข็งเหมือนรูปปั้นก่อนที่พวกเขาจะได้เห็นเซียนจักรพรรดิที่ถูกแช่แข็งพวกนั้นแล้ว

พวกเขาเดินทางต่อไปอีกครึ่งวัน แต่พวกเขาเดินทางไปได้แค่ 500 กิโลเมตรเท่านั้น พวกเขาเจอหมอกความเย็นที่ไร้ขอบเขตเป็นอุปสรรค หมอกดูเหมือนจะเป็นกำแพงทางธรรมชาติที่ขวางทางของพวกเขาเอาไว้

“หมอกนี่มีอะไรบางอย่าง” หงเหลียนพูดออกมาอย่างหนักแน่นในขณะที่นางจ้องไปที่หมอกหลังจากที่พวกเขาทั้งหมดจะหยุด มันไม่มีเหตุผลที่จะมีหมอกอยู่ในที่ที่มีอุณหภูมิที่หนาวเย็นจนน่ากลัวแบบนี้

หมอกนั้นเป็นหยดน้ำ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีน้ำอยูในดินแดนที่รกร้างนี้ เพราะมันควรจะแข็งเป็นน้ำแข็งไปแล้ว

“พวกเจ้าอยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะเข้าไปดู” หงเหลียนพูด ไฟบนร่างนางสว่างมากขึ้นและปิ่นเทพเพลิงก็ปรากฎขึ้นในมือของนาง นางเดินเข้าไปในเขตหมอกอย่างระมัดระวัง

ทันทีที่นางก้างเข้าไปในหมอก เสียงซู่ก็ดังขึ้นมาทันทีที่หมอกแตะกับเพลิง อย่างไรก็ตาม หมอกนั้นก็น่ากลัวมากกว่าที่ทุกคนจินตนาการเอาไว้ หงเหลียนทนอยู่ได้ไม่กี่วินาทีก่อนที่เพลิงของนางจะถูกหมอกทำให้ดับ ในไม่กี่วินาทีต่อไป ไฟก็ถูกดันกลับเข้าไปในร่างของนาง ความหนาวเย็นเข้าใกล้หงเหลียนอย่างรวดเร็วจนเกราะขนนกสีเพลิงของนางถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็ง

หงเหลียนหน้าซีดไปด้วยความกลัว นางรู้นานแล้วว่าหมอกนี้นั้นไม่ธรรมดาเหมือนอย่างที่เห็น แต่นางก็ไม่ได้คิดว่ามันจะน่ากลัวขนาดนี้ นางไม่ลังเลและไฟสีขาวก็พุ่งออกมาจากปิ่นของนางและหุ้มนางไว้ในทันที