เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1248

ตอนที่ 1248: การมาถึงของการถดถอยของโลก

เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ ท่านตั้งใจที่จะบุกรุกอาณาเขตของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลของข้าหรือ ? ขณะที่เขาลังเล เสียงที่เย็นชาก็ดังมาจากด้านบน ร่างที่ล้อมรอบไปด้วยแสงสีน้ำเงินปรากฏขึ้นอยู่เงียบ ๆ ตรงหน้าเขา ร่างของนางพร่ามัวแต่ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้หญิง นางยืนห่างเจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ออกไป 10 เมตร และหันหน้ามามองเขา

เจ้าศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ข้าไม่เคยคิดเลยว่าท่านจะมาไวขนาดนี้ ท่านปรากฏขึ้นทันทีที่ข้ามาถึงพรมแดน ท่านกลัวว่าข้าจะเข้าไปในอาณาเขตของท่านรึ ? เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น หญิงสาวที่ถูกแสงสีฟ้าปกคลุมด้านหน้าของเขาคือเซียนจักรพรรดิเจ้าศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล เขาไม่คาดคิดว่านางจะมาไวขนาดนี้

นางอาจจะพบข้ามานานแล้วและอาจจะออกเดินทางพร้อมกับตอนที่ข้าออกจากศาลาวิญญาณสวรรค์ โชคดีที่ข้าไม่ได้ทำอะไรโดยไร้เหตุผลเพราะความโกรธของข้า หากข้าเข้าไปในอาณาเขตนางโดยไม่ได้ตั้งใจ มันจะเป็นเรื่องที่ลำบาก เห็นได้ชัดว่าข้าจะไม่กลัวหากว่าข้าอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุด แต่วิญญาณของข้าได้รับบาดเจ็บและความแข็งแกร่งของข้าก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก ข้าไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้กับผู้หญิงคนนี้ได้แน่นอนหากว่าเราต้องมาต่อสู้กันจริง ๆ เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์คิดอย่างโล่งอก

มีข้อตกลงชัดเจนระหว่างทั้งสามอาณาเขตในอาณาจักรทะเล ทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่งของศาลาจะไม่อาจบุกรุกอาณาเขตของผู้อื่น แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็ต้องทำตาม เจ้าศาลา ข้าหวังว่าท่านจะไม่ละเมิดข้อตกลงนี้ เจ้าศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลกล่าวอย่างเฉยเมย

เจ้าศาลาใบหน้าหมอง แน่นอน ข้ารู้ ข้าอาจจะมีที่พรมแดนอาณาเขต แต่ข้ายังอยู่ในเขตของศาลาวิญญาณสวรรค์ ข้าไม่ได้เข้าไปในอาณาเขตของท่านแต่อย่างใด ดังนั้นข้าจึงยังไม่ได้ละเมิดมัน ด้วยเหตุนี้เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ก็หายจากไปด้วยความเร็วที่ยอดเยี่ยม เขากลับไปยังศาลาวิญญาณสวรรค์

ฮึ่ม ข้าจะให้เจ้าได้มีชีวิตอีกสองสามวัน เจี้ยนเฉิน ข้าจะให้เจ้าได้ชดใช้ที่เจ้าได้กำจัดโคลนของข้าเป็นพันเท่า เจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์คิดอย่างมาดร้าย

เจ้าศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลมองดูเขาจากไป ริมฝีปากที่ขดเข้าหากันก็ยิ้มออกมาอย่างช้า ๆ มีความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้าของนางขณะที่นางยินดีต่อความลำบากของเจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ นางพึมพำ เจี้ยนเฉิน แน่นอนว่าเจ้ามีความสามารถที่จะทำลายร่างโคลนของเขาได้ เจ้าทำให้ข้าไม่ต้องกังวลอะไรเลย อย่างไรก็ตามเจ้าศาลาวิญญาณสวรรค์ต้องลำบากมากในคราวนี้ มันยากสำหรับเขาที่จะฟื้นตัวด้วยเวลาที่รวดเร็วจากการบาดเจ็บทางวิญญาณของเขา

ฮึ่มม เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาสามารถหลอกทุกคนได้โดยที่มาที่นี่พร้อมกับร่างโคลนของเขาและพยายามที่จะควบคุมเจี้ยนเฉินโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น ? เขาไม่รู้ว่าข้าเป็นเจ้าของครึ่งหนึ่งของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลในตำนาน…

พริบตา สองสามวันก็ผ่านไป ในช่วงเวลานี้ตระกูลเต่าสงบมาก เจี้ยนเฉินมอบหมายเรื่องทั่วไปให้กับผู้อาวุโสไปจัดการและกำหนดทิศทางคร่าว ๆ เกี่ยวกับการพัฒนาเผ่าเต่า เขามอบอำนาจทั้งหมดให้กับผู้อาวุโสเพื่อทำสิ่งนั้นหลังจากที่ได้เสนอความคิดคร่าว ๆ ไป

ในระยะเวลาดังกล่าวตระกูลเต๋ายังคงทำตัวธรรมดา กิจกรรมของตระกูลก็น้อยมากเช่นกัน พวกเขาไม่เต็มใจที่จะลองเสี่ยงหากว่าเผชิญกับเผ่าเต่า ในขณะเดียวกันเผ่าเต่าก็ไม่ได้ไปยั่วยุตระกูลเต๋าเลย ทั้งสองฝ่ายต่างรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามก็มีโถงศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจพ่ายแพ้ได้ง่าย ๆ พวกเขาจึงไม่อาจทำอะไรอีกฝ่ายได้เช่นกันและมันก็เป็นเหมือนทางตัน หากพวกเขาล้มกระดานไปสังหารอีกฝ่าย พวกเขาก็ยังทำอะไรไม่ได้หากว่าอีกฝ่ายอยู่ในโถงศักดิ์สิทธิ์

เป็นผลให้ตระกูลเต๋าและเผ่าเต่ายิ่งหยุดรบยากมากขึ้น แต่ก็ต่างฝ่ายก็อ่อนล้าลงเช่นกัน

เจี้ยนเฉินยีังคงนั่งอยู่ในห้องของเผ่าเต่าขณะที่บ่มเพาะ ตั้งแต่ที่เขาบ่มเพาะร่างบรรพกาล เขาก็ดูดซับแกนอสูรอย่างรวดเร็ว ความเร็วที่เขาดูดซับนั้นเทียบไม่ได้กับคนทั่วไป จำนวนแกนอสูรที่ว่างเปล่าวางกองสุมอยู่ในมุมหนึ่งของห้อง มันมีกว่าพันก้อนและมันก็กองรวมกันราวกับเนินเขาเล็ก ๆ

เจี้ยนเฉิน การถดถอยของโลกกำลังจะปะทุ เตรียมตัวให้พร้อม…

ในเวลานี้ มีเสียงดังก้องอยู่ในหัวของเจี้ยนเฉิน มีเพียงเสียงเท่านั้นโดยไม่มีต้นกำเนิดเสียง มันเป็นเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่สื่อสารกับเจี้ยนเฉินอย่างลับ ๆ

เจี้ยนเฉินหูกระตุกเล็กน้อยก่อนที่จะหยุดบ่มเพาะ เขาใช้ทักษะสื่อสารเรียกเถี่ยต้าก่อนที่จะออกเดินทางไปยังโถงกลางของเผ่า

ไม่นาน เถี่ยต้าและนูบิสก็เดินเข้ามาทันที เมื่อพวกเขาเห็นเจี้ยนเฉิน นูบิสก็พูดว่า เจี้ยนเฉิน เจ้าเรียกพวกเราสองคนทำไม ?

การถดถอยของโลกเสื่อมกำลังจะมาถึง ข้าจะออกจากเผ่าไปทันทีที่มันมา เจ้าจะมากับข้าหรือไม่ หรือว่าจะอยู่ในเผ่าเต่า ? เจี้ยนเฉินถามพวกเขาทั้งสองคน

นูบิสรู้เกี่ยวกับการถดถอยของโลก ด้วยอำนาจของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่ได้มอบเม็ดพลังของผู้คุมกฎเป็นของขวัญให้กับข้า ดังนั้น ข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ ผู้เป็นที่โปรดปรานของนาง ข้าเห็นได้ชัดว่าการถดถอยของโลกกลับมานั้นเป็นเพราะเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเป็นที่โปรดปราน