ตอนที่ 1264: ผนึกถูกทำลาย
อุโมงค์มิติระหว่างโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งและเมืองทหารรับจ้างเต็มไปด้วยพลังงานที่รุนแรง พลังงานที่อยู่ในอุโมงค์เหล่านี้ไม่มั่นคงอย่างยิ่ง อุโมงค์ทั้งหมดจะบิดเบี้ยวเป็นครั้งคราว
ในเวลานั้นแสงสีขาวพร่างพราวพุ่งทะลุผ่านอุโมงค์มิติด้วยความเร็วที่เร็วเป็นอย่างยิ่ง นี่คือดาบโลหะทมิฬที่จิตวิญญาณราชันย์ปล่อยออกมา
มันดูเหมือนดาบธรรมดาทั่วไปและไม่สะดุดตาแต่อย่างใด แต่ก็มีพลังที่มากมาย ความแข็งแกร่งของดาบโลหะเพียงอย่างเดียวก็เหนือกว่ายุทธภัณฑ์จักรพรรดิในทวีปเทียนหยวนและแม้แต่ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบก็ยังไม่อาจเปรียบเทียบได้
มิติไม่ค่อยมั่นคงและเริ่มที่จะกระเพื่อมอย่างรุนแรงทุกที่ที่ดาบบินผ่าน แม้ว่าจะผ่านไปยากลำบากยิ่ง แต่มันก็ไม่แตกสลาย
อีกด้านหนึ่งของตราผนึกทางเข้าอุโมงค์มิติ ดาบเหล็กได้ทะลวงมิติเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง มันถูกเคลือบด้วยแสงสีเงินที่เปล่งประกายโจมตีไปที่ผนึก
ตูม !
พร้อมกับเสียงดังกึกก้องหลังจากที่ปะทะผนึกและพลังงานมหาศาลก็ได้เปลี่ยนรูปแบบกลายเป็นบิดเบี้ยว จากนั้นดาบก็ปะทุพลังงานที่เบาบางทำให้เกิดพลังงานคล้ายละอองฝอยโจมตีเข้าไปที่ผนึกอย่างรุนแรง
ผนึกเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรงและและพลังงานที่ใช้คงสภาพนั้นก็ถูกใช้ออกมาอย่างน่ากลัว
เสี่ยวหลิงรู้สึกประหม่าทันที นางวางมือไว้บนผนึกพร้อมกับถ่ายพลังงานเข้าสู่ค่ายกลอย่างรวดเร็ว นางพยายามรักษาผนึกสุดท้าย
อย่างไรก็ตามผนึกนั้นไม่อาจหยุดยั้งการโจมตีของจิตวิญญาณราชันย์ได้ แม้ว่ามันจะได้พลังจากเสี่ยวหลิงแต่มันก็ยังคงสภาพอย่างยากลำบาก
แม้ว่าผนึกจะทรงพลัง แต่มันก็เพียงพอที่จะป้องกันการโจมตีจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิม เมื่อเจอการโจมตีจากขอบเขตพระเจ้า ต่อให้เป็นพระเจ้าที่อ่อนแอที่สุด ผนึกก็ต้องแตกออกในท้ายที่สุด แม้ว่าจิตวิญญาณราชันย์จะอยู่ในขอบเขตดั้งเดิมเท่านั้น แต่เขามีพลังเทียบเท่ากับคนที่อยู่ในขอบเขตพระเจ้าที่อ่อนแอที่สุด ดังนั้นผนึกจึงไม่อาจขวางกั้นไปได้ด้วยพลังที่แข็งแกร่งของเขา หากไม่ใช่เพราะการช่วยเหลือจากเสี่ยวหลิงผนึกอาจจะถูกทำลายไปนานแล้ว
อย่างไรก็ตามเสี่ยวหลิงไม่อาจยื้อได้นานเพราะพลังงานที่นางสั่งสมมาเกือบจะหมดแล้ว
ดาบโลหะทมิฬยังตรึงอยู่ที่ผนึกเป็นเวลาหลายวินาทีก่อนที่จะหมดพลังและกลับไปยังโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง เสี่ยวหลิงเริ่มโล่งใจ แต่เมื่อนางพบว่าพลังงานทั้งหมดในมิติหายไป นางก็กลายเป็นหวาดกลัวทันทีพร้อมส่งเสียงสะอึกสะอื้น โอ้ ไม่ ไม่นะ ไม่มีพลังงานพอที่จะรักษาผนึก ข้าจะทำอย่างไรดี นายท่าน ท่านอยู่ไหน กลับมาเร็ว ๆ หากท่านไม่กลับมาตอนนี้ ผนึกที่ท่านวางไว้จะถูกคนเลวทำลายไป ข้าไม่อาจเอาชนะเขาได้ นายท่าน กลับมาเร็ว ๆ…
จิตวิญญาณราชันย์ยืนนิ่งอยู่บนยอดโลกแห่งภูเขาราวกับว่าเขาครอบครองทุกสิ่งในโลกใบนี้
ในเวลานี้ดาบโลหะทื่อด้านก็โผล่ออกมาจากอุโมงค์มิติ ราวกับว่าดาบนั้นมีสติปัญญา มันได้ลอยกลับมาอยู่ในมือของจิตวิญญาณราชันย์โดยไม่ต้องมีใครควบคุม
ได้เวลาแล้ว ในเวลานี้จิตวิญญาณราชันย์พูดด้วยเสียงที่หนักแน่น ทันใดนั้นพลังที่ยิ่งใหญ่ได้หลอมรวมจากรอบ ๆ ตัวเขา เขาลอยอยู่บนอากาศอย่างช้า ๆ ด้วยความสูงกว่าสามสิบเมตรที่เต็มไปด้วยพลังงานน่าหวาดกลัว
ในเวลานี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นกลายเป็นจิตวิญญาณที่ทรงพลัง เขาจับดาบของเขาขณะที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าที่สั่นสะเทือน
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมหลายสิบคนที่อยู่ด้านหลังของเขาสั่นด้วยความหวาดกลัว พวกเขาทุกคนสามารถสัมผัสถึงแรงกดดันมหาศาลที่แผ่กระจายจากจิตวิญญาณราชันย์ได้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญย้อนกลับทั้งแปดก็ไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าจิตวิญญาณราชันย์นั้นอยู่คงกระพัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...