เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1267

ตอนที่ 1267: โลกของจิตวิญญาณกระบี่

ลูกท้อสามารถเพิ่มการบ่มเพาะของข้าได้ 500 ปี ? จือหยิง 500 ปีนี่มันเท่าไรกันแน่ ? และมันคิดกันอย่างไร ? เจี้ยนเฉินถามด้วยความสงสัย เซียนผู้คุมกฏมีหลายคนที่ไม่อาจทะลวงถึงเซียนจักรพรรดิได้ตลอดช่วงชีวิตของเขา ในขณะที่คนอื่น ๆ ต้องการเพียงไม่กี่ร้อยปีเพื่อทะลวงผ่าน เจี้ยนเฉินมีความอยากรู้อย่างมากที่จะทราบจำนวนที่แน่นอนของการบ่มเพาะ 500 ปี

จือหยิงไตร่ตรองอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่จะตอบว่า นายท่าน สมบัติสวรรค์ไม่กี่อย่างที่จะเพิ่มจำนวนการบ่มเพาะแบบลูกท้อในโลกของเราตรง ๆ และทั้งหมดก็วัดกันด้วยจำนวนปีที่มันสามารถเพิ่มขึ้นได้ จำนวนของมันคำนวนจากการบ่มเพาะตามเหล่าคนพิเศษที่ได้รับ เนื่องจากการดูดซับพลังอมตะมีจำนวนที่กำหนด ลูกท้อสามารถเพิ่มการบ่มเพาะให้ใครบางคนได้ถึง 500 ปี พลังงานของมันจึงเทียบเท่ากับความสำเร็จในการบ่มเพาะของคนพิเศษหลังจากที่บ่มเพาะมา 500 ปี

แต่บางคนที่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมกว่าหรือพวกที่บ่มเพาะได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาจะต้องใช้เวลาไม่กี่ร้อยปีหรือไม่กี่สิบปีเพื่อที่จะบรรลุสิ่งที่คนธรรมดาต้องใช้เวลาถึง 500 ปี”

ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็เข้าใจความหมายเกี่ยวกับการบ่มเพาะ 500 ปีที่ลูกท้ออันนี้ให้เขาได้ เขาคิด ลูกท้ออมตะหนึ่งลูกสามารถเพิ่มการบ่มเพาะให้ข้าได้ 500 ปี มันฟังดูแล้วน่าหวาดหวั่นยิ่งนัก และมันก็เป็นการบรรลุความสำเร็จของคนพิเศษที่มีการบ่มเพาะถึง 500 ปี ในทางกลับกันข้าได้บรรลุความสำเร็จที่คนอื่นไม่อาจบรรลุได้ในสามพันปีภายในเวลาน้อยกว่าครึ่งศตวรรษและปริมาณพลังในร่างกายของข้าก็คือพลังบรรพกาลที่ยิ่งใหญ่อย่างน่าเหลือเชื่อ ดูเหมือนว่าผลลัพธ์ของลูกท้อจะไม่ได้ดีเหมือนกับที่ข้าจินตนาการเอาไว้ในคราวแรก

จือหยิง ข้าต้องกินลูกท้อกี่ลูกถึงจะได้ไปถึงขั้นที่สี่ ? และถ้าข้าต้องการไปขั้นที่ห้าข้าต้องใช้เท่าไร ? เจี้ยนเฉินถาม เขาถูกล่อลวงให้กินลูกท้อเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างบรรพกาลหลังจากที่รู้ถึงผลลัพธ์ของมัน

นายท่าน ลูกท้ออมตะระดับหนึ่งเทียบเท่ากับแกนอสูรระดับ 9 สองอัน ร่างบรรพกาลของนายท่านมาถึงจุดสูงสุดของขั้นที่สาม แต่ลูกท้อระดับหนึ่งไม่เพียงพอที่จะทำให้ท่านไปถึงขั้นที่สี่ ท่านจะต้องใช้มัน 3 ผลเป็นอย่างน้อย อย่างไรก็ตามลูกท้ออมตะไม่สามารถกินได้ตามความต้องการ หลังจากที่กินไปครั้งหนึ่งแล้วต้องรออีกร้อยปีเพื่อที่จะกินลูกที่สองได้ ไม่อย่างนั้นมันก็จะไม่เกิดผลใด ๆ จือหยิงอธิบายอย่างขมขื่น สิ่งนี้กำจัดความคิดของเจี้ยนเฉินที่จะกินพวกมันในคราวเดียวออกไปทั้งหมด

เจี้ยนเฉินรู้สึกผิดหวังกับสิ่งนี้ แต่เขารู้ว่าเขาต้องกินลูกท้อเมฆม่วงที่ให้การบ่มเพาะหนึ่งพันห้าร้อยปีเพื่อที่จะทะลวงไปขั้นที่สี่หรือแกนอสูรระดับ 9 หกอัน

แม้ว่าเขาจะยังมีแกนอสูรระดับ 8-9 ที่ได้เขาจากสำนักธูปสวรรค์ เจี้ยนเฉินก็ยังไม่ได้วางแผนที่จะใช้มันตอนนี้เนื่องจากเขาไม่จำเป็นต้องรีบไปขั้นที่สี่และมันก็ยังต้องใช้เวลาอย่างมากเช่นกัน เขาไม่มีเวลามากนักในโลกหยานหวง เขาต้องการใช้เวลาที่เหลือเพื่อค้นหาสมบัติสวรรค์ให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะสามารถนำมันออกมาได้

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เจี้ยนเฉินตกใจคือลูกท้อเพียงผลเดียวก็มีค่าเท่ากับแกนอสูรระดับ 9 สองอัน

บางทีอาจเป็นเพราะว่าจือหยิงเข้าใจว่าเจี้ยนเฉินกำลังคิดอะไรอยู่ เขาอธิบายว่า นายท่าน คนที่แข็งแกร่งขึ้นจะยิ่งแข็งแกร่งเข้าไปอีกเมื่อพวกเขาดูดซับพลังอมตะได้อย่างรวดเร็ว ผู้คนจากโลกของเราไม่อาจเทียบกับทวีปเทียนหยวนได้ พลังงานที่สะสมถึง 500 ปีของคนคนหนึ่งมีความสามารถเทียบเท่ากับหลายพันปีต่อคนคนหนึ่งที่มีความสามารถพิเศษในทวีปเทียนหยวนซึ่งเป็นเหตุผลทำให้ลูกท้อระดับหนึ่งมีค่าเท่ากับแกนอสูรระดับ 9 สองอัน

นอกจากนี้พลังงานของโลกเราก็อยู่ในระดับที่สูงกว่าทวีปเทียนหยวน ถ้าเซียนจักรพรรดิจากทวีปเทียนหยวนไปยังโลกของเรา การบ่มเพาะของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยหลายหมื่นเท่า ไม่เพียงแค่นั้น เพราะพลังงานโลกของเรามีอยู่มากกว่าทวีปเทียนหยวน แต่ก็มีพลังอมตะอยู่ในระดับที่สูง พลังอมตะนั้นอยู่ในระดับเดียวกับพลังงานดั้งเดิมที่นายท่านรู้จัก