เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1337

ตอนที่ 1337: คลังสมบัติของตระกูลเต๋า (1)

เจี้ยนเฉินมองไปที่ ไทโตว หลานจิง ซินเปียน และโมชาส หลังจากเงียบไปสักพัก เขาก็พูดขึ้นมา ” ไทโตว หลานจิง ซินเปียน และโมชาส พวกเจ้าถูกบังคับให้เข้าร่วมกับครอบครัวใหญ่นี้อย่างไม่มีทางเลือก ข้าจะให้โอกาสกับพวกเจ้า ถ้าเจ้าต้องการจะออกไป ข้าจะไม่ห้าม ข้าจะให้สมบัติสวรรค์บางส่วนเพื่อที่ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะสามารถเพิ่มขึ้นมาได้ นอกจากนี้ พวกเจ้าได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำงานเพื่อเผ่าเต่าในช่วงเวลาที่ผ่านมา”

ไทโตวคุกเข่าโดยไม่คิดเลยแม้แต่น้อย เขาพูดอย่างสุภาพ ” ท่านผู้คุมกฎ ข้าจะไม่จากไป ข้าเต็มใจที่จะอยู่ที่เผ่าเต่าตลอดไป ข้าอาจจะไม่ใช่คนในสมาชิกของเผ่าเต่า แต่ถ้าข้าสามารถกลายเป็นหนึ่งในสมาชิกอาวุโสและได้ติดตามผู้คุมกฎ ข้าจะทำมันจนกว่าจะถึงวันที่หัวใจของข้าจะหยุดเต้น”

หลานจิง ซินเปียน และโมชาส ไม่ได้รีบพูดอะไรออกมา พวกเขามองกันและกันอย่างลังเล แต่เดิมพวกเขาผู้อาวุโสคุมวินัยในศาลาวิญญาณสวรรค์และได้ไล่ล่าเจี้ยนเฉินพร้อมกับกลุ่มแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ของศาลาเทพเจ้าอสรพิษ ดังนั้นพวกเขาถูกบังคับให้ติดตามเจี้ยนเฉินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่นเดียวกันกับไทโตว

พวกเขาทั้งสามลังเลเป็นเวลานานก่อนที่จะตัดสินใจในที่สุด หลานจิงพูด ” ท่านผู้คุมกฎ เราต้องการกลับศาลาวิญญาณสวรรค์เพราะว่ามันเป็นที่ ๆ เราเกิดมา เรามีความผูกพันกับศาลาวิญญาณสวรรค์อย่างลึกซึ้ง มันเหมือนเป็นบ้านของเรา”

เจี้ยนเฉินถอนหายใจข้างในและมีความไม่ค่อยพอใจนิด ๆ กระพริบขึ้นผ่านดวงตาของเขา เขาพูด ” ข้านับถือการตัดสินใจของเจ้า เจ้าอาจจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ถ้าเจ้าอยากจะมา อย่างไรก็ตาม ข้าจะให้ของขวัญทั้งหมดกับเจ้า หลังจากเจ้าได้ช่วยเหลือเผ่าเต่ามา”

“ข้าขอบคุณท่านผู้คุมกฎสำหรับความตั้งใจของท่าน เราซาบซึ้งอย่างยิ่งที่ท่านผู้คุมกฎเต็มใจให้เรากลับศาลาวิญญาณสวรรค์ ดังนั้นแล้วเราจะรับของขวัญจากท่านอีกได้อย่างไรกัน ? เราไม่มีค่าที่จะรับมัน…” ซินเปียน ตอบเจี้ยนเฉิน พวกเขารู้สึกอับอายเนื่องจากพวกเขาเป็นหนี้ชีวิตเจี้ยนเฉิน จนไม่อาจมองหน้าเจี้ยนเฉินได้เมื่อพวกเขาต้องการจะออกไปจากที่นี่ตอนนี้จริง ๆ อย่างไรก็ตาม ศาลาวิญญาณสวรรค์ก็ได้ถือตำแหน่งที่เหนียวแน่นเช่นกันในจิตใจของเขา พวกเขาต้องการที่จะกลับไปจริง ๆ ถ้าสามารถทำได้

เจี้ยนเฉินยกมือขึ้นเพื่อหยุดซินเปียน เขาเอ่ยว่า “ก่อนที่เจ้าจะปฏิเสธข้า เจ้ารู้หรือไม่ว่าของขวัญของข้าสามารถทำให้ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มสูงขึ้นจนสามารถไปถึงระดับของผู้อาวุโสประจำศาลาได้ในเวลาอันสั้นที่สุด”

หลานจิง ซินเปียน และโมชาส ทั้งหมดเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ เจี้ยนเฉินอย่างตกใจ พวกเขาเดาไม่ออกในสิ่งที่เจี้ยนเฉินพูด อย่างไรก็ตาม เขาได้เป็นจักรพรรดิแล้วตอนนี้ ดังนั้นเขาจะโกหกได้อย่างไรกัน ? พวกเขาพบว่ามันไม่น่าเชื่อที่เจี้ยนเฉินจะให้ของที่มีค่าสำหรับเค้า

พวกเขาทั้งสามคนรู้สึกละอายใจ เมื่อพวกเขาคิดว่าเจี้ยนเฉินให้อิสระกับพวกเขาและยังจะให้ของขวัญที่ล้ำค่าเช่นนั้นอีก

เจี้ยนเฉินพยักหน้าไปที่ทั้ง 2 คนและพูด ” เจ้าออกไปก่อนเลยก็ได้ ข้าจะส่งคนไปที่นั่นพร้อมกับของขวัญทีหลัง และเจ้าก็เป็นอิสระด้วย ข้าจะไม่ก้าวก่ายเรื่องใด ๆ ของพวกเจ้า พวกเจ้าสามารถไปที่ไหนก็ได้ตามที่ต้องการ”

หลานจิง ซินเปียน และโมชาส ทั้งหมดโค้งคำนับให้ เจี้ยนเฉิน ก่อนที่จะออกไป

ด้วยการโบกมือของเขา เจี้ยนเฉินโยนแหวนให้กับฉิงยี่หยวนผู้ที่ตอนนี้จ้องมองด้วยความมึนงง เขาพูด ” ฉิงยี่ซน ตระกูลเต๋าไม่หลงเหลืออีกต่อไปในอาณาจักรทะเลจากนี้ไป นั่นเป็นแหวนมิติของเต๋าเจิ้งเทียน ลองดูมันหน่อยว่ามีของที่เจ้าต้องการอยู่ในนั้นหรือไม่ ? ” แหวนมิติลอยไปตรงหน้าฉิงยี่หยวนราวกับมีแรงที่มองไม่เห็นพยุงมันขึ้นบนอากาศ

ฉิงยี่หยวนดูเหมือนจะได้สติกลับมา นางคว้าแหวนมิติและเริ่มตรวจสอบดู ไม่นานต่อมา นางผิดหวังเล็กน้อยและพูดว่า ” มันไม่มีสิ่งที่ข้าต้องการเลย อย่างไรก็ตาม ตระกูลเต๋ามีสมบัติที่ผู้คนไม่รู้มาก่อนอยู่ สมบัติที่ล้ำค่าที่สุดและสิ่งของที่สำคัญที่สุดถูกเก็บอยู่ตรงนั้น ข้าคิดว่าสิ่งของที่ถ้าตามหาอยู่ที่นั่น” นางรีบคืนแหวนมิติให้กับเจี้ยนเฉิน

“เจ้ารู้สถานที่สมบัตินั่นหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างใจเย็น แม้ว่ามันจะเป็นสมบัติของตระกูลระดับสูงที่เก่าแก่ มันแทบจะไม่มีอะไรที่เจี้ยนเฉินสนใจเลยตอนนี้ เขาไปถึงระดับใหม่ของความเข้าใจ ดังนั้นสมบัติธรรมดาจึงไม่มีค่าอะไรสำหรับเขาเลยตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เผ่าเต่ายังขาดแคลนทรัพยากรดังกล่าวในตอนนี้ ดังนั้นสมบัติที่ตระกูลเต๋าสั่งสมมาจึงสามารถตอบโจทย์เรื่องนี้ได้

“ข้ารู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ก่อนที่เราจะไปกัน ข้าต้องมั่นใจบางอย่างกับเจ้าก่อน เจ้าเป็นเซียนจักรพรรดิหรือไม่ ? ” ฉิงยี่หยวนถามขณะที่นางจ้องมองเจี้ยนเฉิน