ตอนที่ 1407: การเปลี่ยนแปลงของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน (1) – ตอนที่ต้องอ่านของ เทพกระบี่มรณะ
ตอนนี้ของ เทพกระบี่มรณะ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1407: การเปลี่ยนแปลงของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน (1) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
มิติสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับคลื่นพลังงานที่น่าสะพรึง มันสามารถมองเห็นได้ด้วยตาและม้วนไปรอบ ๆ มันขยายไปทุกทิศทุกทางโดยมีนูบิสเป็นศูนย์กลาง ทำลายพื้นที่รอบตัวเขาและทำให้มันสลับกันระหว่างความมืดและสีทอง
ความกดดันที่น่ากลัวและยิ่งใหญ่เติมเต็มไปทั่วสภาพแวดล้อม มิติดูเหมือนจะถูกบดขยี้ภายใต้แรงกดดันราวกับว่ามันจะยิ่งรุนแรงขึ้นในขณะนี้
ในท้องฟ้าอสรพิษทองคำที่ก่อตัวขึ้นจากแก่นของนูบิสเคลื่อนตัวผ่านก้อนเมฆ มันดูดซับพลังงานรอบ ๆ ทำให้เกิดพลังงานในภูมิภาคเหนือมหาสมุทรพุ่งเข้าหาเขา
อสรพิษดูเหมือนหลุมลึก มันกินพลังงานของโลกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ในเวลาเดียวกันมันก็ยิ่งส่องแสงแพรวพราวมากขึ้น
เจี้ยนเฉินมองดูนูบิสตัดผ่านจากที่ไกล ความโกลาหลจากการตัดผ่านของนูบิสนั้นยิ่งใหญ่กว่าจอมยุทธ์คนอื่น ๆ เขาเข้าใจว่าการตัดผ่านของนูบิสในครั้งนี้จะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญมาก
นูบิสเป็นสัตว์ร้ายในยุคโบราณ เขาสามารถวิวัฒนาการได้ซึ่งไม่เหมือนมนุษย์ ถ้าเขากินแก่นของกลุ่มของเขา ของอสรพิษทองริ้วเงิน แก่นของเขาเองก็จะยิ่งแข็งแกร่งและบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นแม้กระทั่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ในอนาคต นูบิสใช้สมบัติสวรรค์ที่รวบรวมได้จากโลกจิ๋วหยานหวงเพื่อการตัดผ่านในครั้งนี้เท่านั้นโดยไม่สนใจคุณค่าและความขาดแคลน สมบัติสวรรค์เพียงอย่างเดียวก็เต็มไปด้วยปราณหยานหวงที่สามารถนำไปใช้ได้อย่างมหัศจรรย์
ปราณหยานหวงไม่ใช่สิ่งที่ใคร ๆ สามารถดูดซับได้ แต่สมบัติสวรรค์ที่อยู่ในนั้นจะมีพลังมากขึ้นและไปถึงระดับที่สูงขึ้น หลังจากการดูดซับสมบัติสวรรค์ นูบิสก็ได้รับประโยชน์อย่างเห็นได้ชัด มันทำให้แก่นของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง
แก่นวาววับดูดซับพลังงานจำนวนมากและในที่สุดก็พอใจ หลังจากนั้นมันก็พุ่งทะลุท้องฟ้าเป็นแสงสีทองจางหายเข้าไปในหัวส่วนบนของนูบิสพร้อมแสงสว่างอีกดวงหนึ่ง
พลังงานอันแกร่งกล้าของนูบิสเปลี่ยนไปอย่างทันทีทันใดหลังจากการกลับมาของแก่น เขามีท่าทางที่สง่างามในขณะที่มีแรงกดดันอย่างมากโดยไม่รู้ตัว เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ตอนนี้เขามีลักษณะของผู้นำ
การตัดผ่านของนูบิสทำให้เกิดความไม่สงบอย่างใหญ่หลวง แต่มันก็เสร็จเร็วกว่าการตัดผ่านของมนุษย์ เขาเสร็จสิ้นกระบวนการในเวลาอันสั้น
แสงสีทองของนูบิสค่อย ๆ จางหายไปและแสงที่ส่องเข้ามารอบ ๆ ก็เช่นกัน มีเพียงเมฆรุ้งเก้าสีปกคลุมท้องฟ้าอยู่ในขณะนี้เท่านั้น
เจี้ยนเฉินเข้ามาข้างหน้านูบิสแล้วพูดว่า “นูบิส ขอแสดงความยินดีด้วยที่เจ้าได้เป็นเซียนจักรพรรดิ สัตว์อสูรระดับ 9 ตัวที่สี่”
“เจี้ยนเฉิน ข้าจะไปเยือนทวีปสัตว์เทวะก่อน ข้าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้” นูบิสค่อนข้างกระตือรือร้น ย้อนกลับไปตอนนั้นเขายังไม่แข็งแกร่งพอ ดังนั้นทวีปสัตว์เทวะจึงเป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับเขาเสมอ ด้วยความเข้าใจของเขา อสรพิษแก่ในทวีปนี้ได้อยู่ในระดับ 8 ดังนั้นเขาจึงใกล้เคียงกับการเป็นคู่ต่อสู้ของอสรพิษแก่ เมื่อตอนที่เขายังเป็นเซียนผู้คุมกฎ เขามักจะซ่อนตัวอยู่ในเขตชานเมืองของเทือกเขาครอสในทวีปเทียนหยวนและบ่มเพาะอย่างสงบ ไม่ค่อยออกมาปรากฏตัวออกมาข้างนอกเลยไม่ค่อยมีใครพบเห็น
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาได้กลายเซียนจักรพรรดิ อสรพิษแก่นั้นจะไม่สามารถคุกคามเขาได้อีกต่อไป เมื่อเขากลืนกินแก่นที่ซ่อนเร้นของอสรพิษแก่นั้น แก่นของเขาจะมีพลังมากขึ้น
“ข้าจะไปที่เกาะสามเซียน ไปหาข้าที่นั่นเมื่อเจ้ากลับมา” เจี้ยนเฉินกล่าว
“เกาะสามเซียน” แสงประกายแปลก ๆ ส่องผ่านดวงตาของเขาก่อนที่เขาจะเห็นด้วยอย่างตรงไปตรงมา เขาพูดว่า “เอาล่ะ ข้าจะไปหาเจ้าที่เกาะสามเซียนทันทีหลังจากที่ข้าจัดการกับอสรพิษแก่ในทวีปสัตว์เทวะ หืมมม ในอดีตแม่นางงดงามบนเกาะแห่งนั้นหรืออะไรทำนองนั้นทำให้ข้าต้องหลบซ่อนตัวทุกครั้งที่ข้าเห็นนาง นางพร้อมที่จะโจมตีวิญญาณ ตอนนี้ข้าเป็นเซียนจักรพรรดิ วิญญาณของข้าก็ยิ่งใหญ่ขึ้น พิณของนางจะไม่ทำร้ายข้าได้อีก เมื่อถึงเวลา ข้าจะแสดงให้นางเห็นพลังของข้าและกอบกู้ศักดิ์ศรีของข้ากลับมา”
เจี้ยนเฉินมีสีหน้าแปลก ๆ ทันทีที่เขาได้ยิน เขาหัวเราะเสียงดัง “ข้าเพิ่งวางแผนที่จะใช้เวลาหลายวันบนเกาะ ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่นั่น”
เจี้ยนเฉินและนูบิสแยกย้ายกันไป คนหนึ่งเดินทางไปเกาะสามเซียนในขณะที่อีกคนหนึ่งมุ่งหน้าไปยังทวีปสัตว์เทวะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...