เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1417

ตอนที่ 1417: ทำลายล้าง

ชายชราหน้าซีด ไม่มีเลือดหลงเหลืออยู่บนใบหน้าของเขา ตอนนี้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมากที่นูบิสแสดงตนเป็นสัตว์อสูรระดับ 9 เพราะเขาเองก็เป็นอสรพิษทองริ้วเงิน เขารู้ดีว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรเมื่ออสรพิษสองตัวพบกัน

ชายชราหันกลับมาทันทีแล้วก็หนีไปในระยะห่างอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่ลังเล ในเวลาเดียวกัน เขาใช้ทักษะลับ เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก เขายอมทำร้ายตัวเองเพื่อแลกกับความเร็วสูงสุดที่จะหนีออกไป เขาต้องการที่จะหายตัวไปก่อนที่นูบิสจะสามารถโต้ตอบได้

เขาไม่ได้ใช้ประตูมิติเพราะการสร้างมันจะต้องใช้เวลาพอสมควร เขาอาจต้องตายถ้าเขาพยายามใช้ประตูมิติเพื่อหนีจากสัตว์อสูรระดับ 9

นูบิสเยาะเย้ย “ข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ อดทนต่อความอับอายครั้งใหญ่นี้ ข้าอดทนต่อการไล่ล่าของสัตว์อสูรระดับ 8 เหล่านี้ข้ามครึ่งทวีปเพื่อดึงเจ้าให้ออกจากรังด้วยความยากลำบาก ถ้าเจ้าหนีไปได้ มันก็หมายความว่าความพยายามของข้าทั้งหมดก็สูญเปล่า”

นูบิสไม่ได้ติดตามชายชราที่สวมเสื้อคลุทสีทอง เขาแค่เยาะเย้ย เมื่อขยายนิ้ว เขาก็ยิงลำแสงสีทองพุ่งออกมาทันทีซึ่งมันมุ่งหน้าไปยังชายชราผู้ซึ่งหายไปในเส้นขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว

แสงสีทองนั้นหนาหนึ่งนิ้ว ใกล้เข้าไป ผ่านแสงสีทองสลัว ด้ายสีทองก็มองเห็นได้ภายใน มันหนาเท่าตะเกียบเท่านั้น แต่ซ่อนพลังงานที่น่าตกใจไว้

ด้ายสีทองแทงทะลุมิติและหายไป ดูเหมือนว่ามันจะสามารถทำลายข้อจำกัดของมิติและข้ามผ่านเวลาไปทันกับชายชราในช่วงเวลาเดียว หลังจากนั้นมันก็ขยายตัวเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ห่อหุ้มชายชราเอาไว้

ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนไป เขาคำรามบนท้องฟ้าและเริ่มเปล่งแสงสีทองในทันใด มีชั้นเลือดสีแดงจาง ๆ อยู่ภายใน ระลอกคลื่นอันน่าสะพรึงกลัวของพลังงานสั่นสะเทือนรอบ ๆ ทำให้มิติรอบตัวเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาเหวี่ยงหมัดขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำลายมิติในขณะที่พลังงานจำนวนมหาศาลรวมตัวกันเป็นหมัดขนาดใหญ่ กระทบกับตาข่ายทองขนาดใหญ่ เขาต้องการที่จะต่อยผ่านตาข่าย

ชายชราหน้าซีดมากขึ้นหลังจากปล่อยหมัดออกไป เขารู้ดีอย่างยิ่งว่าผลลัพธ์ที่รอเขาคืออะไรทันทีที่เขาถูกนูบิสจับ เขาจึงระเบิดพลังทั้งหมดของเขาในฐานะเซียนราชาขั้นสูงสุด เขายังใช้ทักษะลับที่ยอดเยี่ยมโดยการเผาแกนเลือดของตัวเอง หมัดที่เขาเพิ่งเหวี่ยงออกไปก็ต้องแลกกับแกนเลือดของตัวเขาเองเช่นกัน