เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1431

ตอนที่ 1431 – วิญญาณน้ำแข็งหมื่นปี (3)

“พี่สาว ! ” เจี้ยนเฉินยิ้มแย้มแจ่มใสเมื่อเขาเห็นเจียงหยางหมิงเยว่ เขาทิ้งเรื่องของรุยจิน หงเหลียนและเฮยยู่ไว้ชั่วคราวแล้วเดินไปหาทันที

” น้องชาย ในที่สุดเจ้าก็มา ข้ารอเจ้ามาหลายปีแล้ว มันเป็นสัญญาที่นานมากกว่าหนึ่งปีที่เราตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้” เจียงหยางหมิงเยว่ยิ้มอย่างสดใสให้เจี้ยนเฉินขณะที่นางยืนอยู่ที่ทางเข้าโถงศักดิ์สิทธิ์ นางพูดเหมือนนางต่อว่าเจี้ยนเฉิน แต่นางก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะโกรธเขาเลย

เจี้ยนเฉินยิ้มเชิงขอโทษ เขามักจะยุ่งกับการฟื้นฟูเทพธิดาแห่งท้องทะเลในช่วงเวลานั้น เขาได้เข้าไปในทะเลแห่งความสิ้นหวังกับยาดริม เพื่อค้นหาโถงศักดิ์สิทธิ์ของเทพธิดาแห่งท้องทะเลและนั่นใช้เวลานานมาก เมื่อพวกเขาสองคนกลับมาที่โถงศักดิ์สิทธิ์เวลาที่ตกลงกันก็ล่วงเลยไปนานแล้ว หลังจากนั้นเขาต้องจัดการพิธีคืนชีพเทพธิดาแห่งท้องทะเลและหยุดเจ้าศาลาอีกสองคน

กลับไปยังทวีปเทียนหยวนหลังจากนั้นเขาต้องการที่จะจัดการกับการรุกรานของต่างโลก ดังนั้นเขาจึงยุ่งและบังคับให้เขาต้องละทิ้งสัญญาชั่วคราวจนถึงวันนี้

เจี้ยนเฉินให้คำอธิบายง่าย ๆ กับเจียงหยางหมิงเยว่ และ เจียงหยางหมิงเยว่ยิ้มในทันที “น้องชาย เจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้ข้าฟัง ข้าไม่ได้ตำหนิเจ้า” เจียงหยางหมิงเยว่ถอนหายใจเบา ๆ เมื่อนางไปถึงที่นั่น “มันน่าเสียดายที่ข้าไม่สามารถออกจากศาลาเทพธิดาน้ำแข็งได้ในปีนี้ ทำให้เจ้าต้องทนทุกข์ทรมานมากด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้นข้าจะช่วยเจ้าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นและสั่งสอนศัตรูทั้งหมดที่ทำให้เจ้าลำบาก”

เจี้ยนเฉินยิ้มจากก้นบึ้งของหัวใจเมื่อเขาได้ยินคำพูดของนาง เขาพูดว่า “พี่สาว ตอนนี้ข้ามีกำลังมากพอ ศัตรูที่ผ่านมาของข้าทั้งหมดไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าอีกต่อไปแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเซียนจักรพรรดิก็ตาม”

“ใช่แล้ว ตอนนี้เจ้าน่าประทับใจมาก เจ้าสังหารเซียนจักรพรรดิจากต่างโลก ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้า เจ้าฆ่าพวกเขาอย่างน้อยสองร้อยคน ข้ารู้ทั้งหมดนี้จากผู้พิทักษ์ซุย เฮ้อ และข้าคิดว่าตอนนี้ข้ามีพลังมาก แต่ข้าเพิ่งค้นพบว่าข้ายังคงไม่ดีเท่าเจ้า” เจียงหยางหมิงเยว่ยิ้ม นางไม่หดหู่เลยและมีความสุขกับเจี้ยนเฉินแทน นางรู้สึกภูมิใจในความแข็งแกร่งของน้องชาย

“น้องชาย ทำไมเจ้าไม่บอกข้าอย่างคร่าว ๆ เกี่ยวกับเรื่องที่น่าสนใจที่เจ้าเจอในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ข้าสงสัยอย่างมากว่าความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร ? ” เจียงหยางหมิงเยว่บอกความสนใจของนาง

เจี้ยนเฉินยิ้มบาง ๆ และในไม่ช้าก็บอกภาพรวมสั้น ๆ ของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามเขาอธิบายเหตุการณ์มากมายในประโยคเดียวและไม่ได้ลงรายละเอียดรวมถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโลกจิ๋วหยานหวง ไม่ใช่เพราะเขาไม่ไว้วางใจ เจียงหยางหมิงเยว่ แต่เขากังวลเกี่ยวกับการเปิดเผยบางสิ่งบางอย่างแก่ผู้พิทักษ์ซุยซึ่งมีความแข็งแกร่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

เจี้ยนเฉินไม่ทราบถึงความแข็งแกร่งของผู้พิทักษ์ซุยจนกระทั่งในขณะนี้ ไม่ว่านางจะเป็นขอบเขตดั้งเดิมหรือขอบเขตพระเจ้า เขาเชื่อว่าแม้เคล็ดวิชาการสื่อสารของเขาก็จะไม่สามารถซ่อนสิ่งที่เขาพูดจากหูของนาง

“พี่สาว ผู้อาวุโสรุยจิน หงเหลียนและเฮยยู่ที่มากับข้าเมื่อไม่กี่ปีก่อนถูกผนึกไว้ที่นี่โดยผู้พิทักษ์ซุย ข้าเป็นหนี้พวกเขาทั้งสาม เป็นไปได้ที่จะบอกว่าข้าจะไม่มีชีวิตอยู่ถ้าไม่ได้พวกเขาทั้งสามคน โปรดช่วยข้าเกลี้ยกล่อมผู้พิทักษ์ซุยเพื่อปล่อยตัวผู้อาวุโสทั้งสาม” เจี้ยนเฉินกล่าว เขารู้ว่าด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาได้แต่เพียงพึ่งพาพี่สาวของเขาเพื่อช่วยพวกเขาทั้งสาม

อะไรนะ ! เกิดอะไรขึ้นแบบนั้นหรือ ? ผู้พิทักษ์ซุยออกจะทำเกินไปมากขึ้นเรื่อย ๆ กล้าแม้แต่ลงมือต่อผู้มีพระคุณของเจ้า ไปกันเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปพบผู้พิทักษ์ซุยในตอนนี้” เจียงหยางหมิงเยว่โกรธมาก นางห่วงใยน้องชายของนางจริง ๆ สำหรับนาง ผู้มีพระคุณของเขาก็เป็นผู้มีพระคุณของนางด้วย การปฏิบัติของผู้พิทักษ์ซุยต่อคนทั้งสาม ทำให้นางโกรธอีกครั้ง

เจียงหยางหมิงเยว่รีบพาเจี้ยนเฉินไปที่ศาลาเทพธิดาน้ำแข็งทันที ทันทีที่เขาก้าวเข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์ ความเย็นถึงกระดูกก็ปรากฏขึ้นและทำให้เจี้ยนเฉินสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เขาเริ่มหมุนเวียนพลังงานภายในตัวเขาเพื่อต่อต้านมันทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เจี้ยนเฉินได้เข้าไปในศาลาเทพธิดาน้ำแข็งอันสุดลี้ลับ ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะมองไปรอบ ๆ เขาพบว่าภายในโถงศักดิ์สิทธิ์นั้นมีสีขาวราวหิมะสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์จากผลึกน้ำแข็ง ดูเหมือนว่ามันเป็นโลกของน้ำแข็ง

นอกจากนั้นศาลาเทพธิดาน้ำแข็งอันสุดลี้ลับก็ไม่สะดุดตาจริง ๆ อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินเข้าใจว่าเบื้องหลังการปรากฏตัวแบบธรรมดาของโถงศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก เพราะเขาไม่สามารถรู้สึกได้เขารู้ว่าไม่ใช่เพราะโถงศักดิ์สิทธิ์เป็นเรื่องธรรมดา แต่เป็นเพราะเขาไม่แข็งแกร่งพอจึงมองไม่เห็น

เจี้ยนเฉินพบผู้บ่มเพาะคนอื่นภายในโถงศักดิ์สิทธิ์ มีเซียนผู้คุมกฎและเซียนราชามากมายและมีเซียนสวรรค์เพียงไม่กี่คน พวกเขาทำงานเป็นคนรับใช้ทั้งหมด

ทุกคนที่พบเจียงหยางหมิงเยว่ต่างก็คำนับอย่างสุภาพต่อนาง พวกเขาสุภาพมาก “คนเหล่านี้ควรมาจากทวีปเทียนหยวน” เจี้ยนเฉินเหลียวมองพวกเขาอย่างสบาย ๆ และค้นพบว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ทั้งหมด

ในไม่ช้า เจี้ยนเฉินก็ถูกนำตัวมาอยู่ต่อหน้าผู้พิทักษ์ซุยด้วยคำแนะนำของเจียงหยางหมิงเยว่ ผู้พิทักษ์ซุยยังคงนั่งอยู่บนเตียงของนางในชุดเกราะสีขาวเงินเหมือนเมื่อก่อนและนางลุกขึ้นยืนโค้งคำนับให้เจียงหยางหมิงเยว่ทันทีที่นางเห็นเจียงหยางหมิงเยว่ อย่างไรก็ตามก่อนที่ เจียงหยางหมิงเยว่จะถามอะไร นางก็พูดกับเจี้ยนเฉินว่า “พวกเขาทั้งสามคนยังมีชีวิตอยู่หลังจากเจ้าจากไป พวกเขาไม่ได้อยู่บนทุ่งน้ำแข็งนี้อีกต่อไปแล้ว”