เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1445

ตอนที่ 1445 – ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วขณะที่เขาจ้องมองอย่างช้า ๆ เหนือผู้คนทั้งหมดที่อยู่ การจ้องมองของเขาหยุดอยู่กับร่างของต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ สักพักก่อนที่เขาจะดูค่ายกลที่วาดโดยกิ่งมายา ค่ายกลได้เชื่อมโยงชิ้นส่วนวิญญาณทั้งหมดจากผู้คนบนภูเขาและส่งมันเข้าไปในโถงเทพเจ้าสงคราม มันเป็นพลังงานที่น่าอัศจรรย์

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในโถงเทพเจ้าสงคราม เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า โถงเทพเจ้าสงครามนั้นมีพลังมากกว่าหอคอยสัตว์เทวะ จิตวิญญาณของเขาไม่สามารถแทรกซึมได้

เจี้ยนเฉินจ้องไปที่โถงอันสว่างไสวสักพักหนึ่งก่อนที่ความมุ่งมั่นจะปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวเขามุ่งหน้าไปยังมัน

ประตูสู่โถงศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ปิด เจี้ยนเฉินกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับเถี่ยต้า ดังนั้นเขาจึงอยากเข้าไปตรวจสอบ แม้ว่าเทพเจ้าสงครามแห่งร้อยเผ่าพันธุ์มีความเชื่อในเผ่าพันธุ์ทั้งหมด แต่พิธีนี้ก็แปลกเกินไป กระบวนการทั้งหมดได้รับการกำกับดูแลจากต้นไม้โบราณลึกลับ ดังนั้นเจี้ยนเฉินจึงต้องระมัดระวัง อย่าลืมว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับพยัคฆ์ขาวในอดีตก็เช่นกัน

“ท่านผู้นำเจี้ยนเฉิน อย่าเข้าใกล้โถงเทพเจ้าสงคราม ..” เซียนจักรพรรดิต่างร้องออกมาเมื่อพวกเขาวิ่งไปหาเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว พวกเขาต้องการหยุดเขา

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินมาถึงโถงเทพเจ้าสงครามก่อน เขาเร็วมากจนแม้กระทั่งเซียนจักรพรรดิก็ไม่สามารถตามเขาได้

“ท่านราชันเจี้ยนเฉิน ไม่เพียงแต่เทพเจ้าสงครามจะประสบกับความสูญเสียอย่างรุนแรงหากพิธีถูกรบกวน แต่แม้แต่คน 990,000 คนบนภูเขาก็จะได้รับผลย้อนกลับที่ยิ่งใหญ่ซึ่งแทบจะไม่สามารถกู้คืนได้ … ” เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่สามารถไล่ตามเจี้ยนเฉินได้ทัน เซียนจักรพรรดิได้ส่งข้อความถึงเขาผ่านเคล็ดวิชาสื่อสารอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ความกังวลเต็มใบหน้าของพวกเขา

เจี้ยนเฉินหยุดและหลังจากลังเลเล็กน้อยเขาก็เดินไปที่ประตูโถงอันศักดิ์สิทธิ์ซึ่งให้ความประทับใจแก่เจี้ยนเฉิน ว่ามันมีพลังมาก แต่สิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่านั้นยากที่จะควบคุมมัน เขาเชื่อว่าไม่มีใครสามารถควบคุมโถงศักดิ์สิทธิ์ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถใช้พลังของมันได้

ช่วงเวลาที่เจี้ยนเฉินมุ่งหน้าไปยังทางเข้า ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ก็เคลื่อนไหว ด้วยแสงไฟสีเขียวกิ่งไม้ที่หนาหลายเมตรก็มาขวางทางเข้า

กิ่งก้านนั้นเป็นภาพลวงตาและย่อตัวลงอย่างสมบูรณ์จากพลังชีวิตอันยิ่งใหญ่ แต่มันก็หยุดฝีเท้าของเจี้ยนเฉิน

แววตาทอประกายขึ้นที่ดวงตาของเจี้ยนเฉิน และทันใดนั้นเขาก็หันไปทางต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ที่ยื่นขึ้นไปบนท้องฟ้า สายตาของเขาคมชัดขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเขาต้องการที่จะดูผ่านต้นไม้

“ราชาผู้นี้รู้ว่าเจ้าเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเทพเจ้าสงคราม ไม่ต้องกังวลสถานภาพของเทพเจ้าสงครามในหมู่พวกเรานั่นคือตระกูลเทพเจ้า ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะจินตนาการได้ เราจะไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อเทพเจ้าสงคราม” เสียงที่คลุมเครือดังกึกก้องอยู่ในหัวของเจี้ยนเฉิน มันมาจากผู้หญิงและมันก็อ่อนโยน แต่สง่างาม

เจี้ยนเฉินกลายเป็นคนเคร่งเครียดในเวลาเดียว เขาขยายวิญญาณของเขาในทุกทิศทางและเต็มไปด้วยความระมัดระวัง เขาไม่รู้ว่าเสียงมาจากไหน

“เจ้าเป็นคนที่พูดกับข้าหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างไม่พอใจขณะที่เขาจ้องมองที่ร่างของต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ที่อยู่ใกล้เคียง

“พิธีนี้สำคัญอย่างยิ่งต่อเทพเจ้าสงคราม ไม่มีอะไรให้ผิดพลาดได้ ก่อนที่พิธีจะสิ้นสุดลงอย่าเข้าไปในโถงเทพเจ้าสงคราม ไม่เช่นนั้นเจ้าอาจจะได้รับบาดเจ็บจากเทพเจ้าสงครามแทนที่จะช่วยเหลือเขา” เสียงที่คลุมเครือปรากฏขึ้นอีกครั้ง เจี้ยนเฉินยังไม่พบต้นกำเนิดของมัน ทันทีที่เสียงพูดจบกิ่งก้านโบราณที่ทางเข้าโถงศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกเอาออกไป

เจี้ยนเฉินไม่ได้พยายามเข้าไปในโถงศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป เขายืนอยู่ตรงนั้นในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ เขามั่นใจว่าแม้ว่าผู้พูดจะไม่ได้เป็นต้นไม้ พวกเขายังคงเชื่อมต่อกับมันอย่างใกล้ชิด

เจ้าเป็นใคร ? เจ้าเป็นจิตวิญญาณของต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์งั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามอีกครั้ง เขาตกใจมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าการดำรงอยู่อันยิ่งใหญ่เช่นนี้จะซ่อนตัวอยู่ในร้อยเผ่าพันธุ์

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะเป็นเซียนจักรพรรดิเพราะเพียงแค่สามารถสื่อสารกับเขาโดยไม่เปิดเผยตำแหน่งของนางไม่ใช่สิ่งที่เซียนจักรพรรดิทำได้

“อีกสามวันพิธีจะสิ้นสุดลง ก่อนหน้านั้นข้าหวังว่าเจ้าจะไม่รบกวนพิธีในกรณีที่เจ้าทำ เจ้าจะทำให้พิธีล้มเหลว” เสียงดังขึ้นอีกครั้งและไม่สนใจคำถามของเจี้ยนเฉิน

“เอาล่ะ ข้าจะรอที่นี่อย่างอดทนเป็นเวลา 3 วัน” เจี้ยนเฉินตอบก่อนที่เขาจะออกจากภูเขาเทพเจ้าสงคราม เขารออย่างอดทนวางตัวห่างจากภูเขา แต่สายตาของเขาจ้องมองที่ต้นไม้โบราณตลอดเวลา

เซียนจักรพรรดิที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในพิธีทั้งหมดมองไปรอบ ๆ ด้วยความไม่แน่ใจ ความสงสัยเต็มตาของพวกเขา หนึ่งในพวกเขาไม่สามารถยับยั้งความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาและถามอย่างสุภาพว่า “ท่านราชันเจี้ยนเฉิน ข้าขอถามว่าท่านกำลังพูดอยู่กับใคร ? มีจอมยุทธลึกลับที่เราไม่สามารถสัมผัสได้ที่นี่หรือ ? ”