เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1450

ตอนที่ 1450 – การย้ายสัตว์อสูร

เจี้ยนเฉินเดินทางไปที่หอคอยสัตว์เทวะหลังจากเขามาถึงทวีปสัตว์เทวะ ซ่างเฉียงได้มาต้อนรับเขาด้วยตัวเอง เชิญเขาเข้ามาในหอคอยสัตว์เทวะ

พยัคฆ์ขาวยังคงอยู่บนชั้นที่ 99 ของหอคอยและยังคงรับมรดกของมัน ชั้นที่ 99 ดูเหมือนว่ามันได้เข้าสู่มิติที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงถูกตัดขาดจากโลกโดยสิ้นเชิง เจี้ยนเฉินไม่สามารถรู้สึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในและสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในก็ไม่ได้สร้างความวุ่นวายได้เช่นกัน

รัมกุยเนสยังคงอยู่ในหอคอยสัตว์เทวะ ขณะที่นางรอให้ลูกของนางออกมาอย่างกระตือรือร้น หลังจากรู้ว่าเจี้ยนเฉินมา นางก็ไปทักทายเขาทันที รัมกุยเนสรู้สึกขอบคุณเจี้ยนเฉิน และได้ปฏิบัติต่อเขาในฐานะผู้มีพระคุณของนาง นางรู้ว่าถ้าไม่ใช่ด้วยความช่วยเหลือของเจี้ยนเฉิน ลูกของนางอาจจะยังไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้จนกระทั่งทุกวันนี้ และปล่อยให้อยู่ตามลำพังในชั้นเก้าสิบเก้าของหอคอยสัตว์เทวะเพื่อรับมรดกของเขา

ทั้งสามพูดคุยกันเล็กน้อยก่อนที่เจี้ยนเฉินจะเข้าหัวข้อหลัก เขาถามซ่างเฉียงเกี่ยวกับขนสัตว์อื่น ๆ อีกสองผืนที่หอคอยสัตว์เทวะ

ซ่างเฉียงเข้าใจว่าเจี้ยนเฉินต้องการรวบรวมขนสัตว์อสูร 18 ชิ้นเพื่อปลดผนึกซึ่งพยัคฆ์ปีกเทวะโบราณที่ได้ร่ายไว้ โดยไม่มีการลังเลใด ๆ เขาก็รีบเข้าไปในส่วนลึกของชั้นที่ 97 ของหอคอยสัตว์เทวะ เมื่อเขากลับมา เขาถือขนสัตว์สีขาวเหมือนหิมะ 2 ชิ้นไว้ในมือของเขา ไม่มีใครแปลกใจและพูดว่า” มีความลึกลับซ่อนอยู่ภายในขนสัตว์ทั้งสองนี้ ดูเหมือนว่าความลึกลับที่ลึกซึ้งอย่างยิ่งของโลกจะถูกซ่อนอยู่ภายในพวกมัน บรรดาบรรพบุรุษของหอคอยสัตว์เทวะมองดูพวกมันตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกมันอยู่ในความครอบครองของเราและได้พยายามทำเข้าใจความลึกลับของพวกมัน พยายามที่จะใช้พวกมันเพื่อตัดผ่านระดับที่เหนือกว่าระดับเซียนจักรพรรดิ แต่ไม่มีใครได้รับประโยชน์จากขนสัตว์ทั้งสองในหลายปีที่ผ่านมา ในระหว่างรุ่นของข้า ขนสัตว์อสูรสองผืนนี้ถูกเก็บรักษาโดยไคเซอร์ แลงคีรอสและข้า พวกเราได้บรรลุข้อตกลงกันมานานแล้วว่าแต่ละคนจะครอบครองพวกมันไว้เป็นเวลา 100 ปีเพื่อทำความเข้าใจพวกมัน พวกมันเพิ่งจะอยู่กับข้าในศตวรรษนี้”

” ขนสัตว์อสูรทั้งสองชิ้นยังคงอยู่ในหอคอยสัตว์เทวะของเรา สำหรับผู้ที่รู้ว่านานแค่ไหนเพราะพวกมันมีค่าอย่างยิ่ง ดังนั้นพวกมันจึงถูกเก็บไว้ที่นี่เสมอ เซียนจักรพรรดิผู้ที่ครอบครองขนสัตว์อสูรทั้งสองชิ้นนี้ต้องทิ้งพวกมันไว้ในโถงศักดิ์สิทธิ์ หากพวกเขาต้องออกไปข้างนอกเพราะในหอคอยสัตว์เทวะเท่านั้นที่พวกมันจะไม่มีวันสูญสาย แต่ถ้าหากท่านราชันเจี้ยนเฉินต้องการพวกมันตอนนี้ ข้าจะตัดสินใจมอบเป็นของขวัญให้กับท่าน ข้าหวังว่าพวกมันจะช่วยขับไล่พวกโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งในอนาคต”

เจี้ยนเฉินรับขนสัตว์อสูรทั้งสองชิ้นโดยไม่เกรงใจ เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ที่ประสบความสำเร็จอย่างผิดปกติในการรวบรวมขนสัตว์ที่เหลือ

ต่อจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ถามซ่างเฉียงเกี่ยวที่ดินที่เขาสามารถย้ายสัตว์อสูรต่าง ๆ ในวัตถุมิติออกมาได้ ซ่างเฉียงเห็นด้วยอย่างชัดเจนกับคำขอเล็ก ๆ ของเจี้ยนเฉิน และมอบภูเขาจิตวิญญาณสองสามลูกที่เป็นของตระกูลพยัคฆ์โดยไม่ลังเล เขาสั่งให้ตระกูลพยัคฆ์ย้ายออก

แม้ว่าตระกูลพยัคฆ์ได้รับการสนับสนุนจากแลงคีรอส จอมยุทธของตระกูลก็รู้ว่าพวกเขากำลังใกล้จะจบสิ้น ผู้คุมกฎของพวกเขาได้พยายามที่จะทำอันตรายต่อพยัคฆ์ปีกเทวะผู้เยาว์ซึ่งเป็นบาป พวกเขาจะเผชิญกับการแก้แค้นที่สามารถล้างเผ่าพันธุ์ทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ผู้คนในตระกูลจึงไม่ได้คัดค้านคำสั่งของซ่างเฉียง พวกเขาปฏิบัติตามและย้ายตระกูลอย่างเงียบ ๆ พวกเขาให้ความร่วมมืออย่างมาก

ตระกูลพยัคฆ์หวังว่าพยัคฆ์ปีกเทวะจะละเว้นตระกูลผู้บริสุทธิ์ของพวกเขา หลังจากที่ได้รับมรดกเสร็จสิ้น