เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1497

ตอนที่ 1497: ค้นหาสถานที่

เจี้ยนเฉินสามารถ ‘เห็น’ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในหุบเขายั่งยืนด้วยวิญญาณของเขา มันเต็มไปด้วยความเศร้าโศก สถานที่นี้ทำให้เจี้ยนเฉินเงียบไป ในขณะนั้นเจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้า ความเจ็บปวดเติมเต็มบนใบหน้าของเขา

เจี้ยนเฉินยืนเงียบ ๆ ในโถงประชุม แม้ว่าเขาจะอยู่ในเมืองอัคนี จิตใจของเขาก็อยู่ในหุบเขายั่งยืนซึ่งอยู่ห่างออกไปหนึ่งล้านกิโลเมตร เขาถอนหายใจในที่สุด

นอกเมืองอัคนี มิติก็เริ่มบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง หลังจากนั้นไม่นานมันก็เปิดออกและประตูมิติหลากสีก็ปรากฏขึ้น นูบิสโผล่ออกมาอย่างสบายจากประตู และหลังจากแสงวูบวาบ เขาก็หายตัวไปราวกับว่าเขาส่งผ่านทางไกล

ภายในห้าวินาที นูบิสก็ปรากฏตัวในจวนเจ้าเมือง เขาเดินกรีดกรายไปโถงประชุมกลาง ในขณะที่เขาเดินผ่านยามก็โค้งคำนับเขาอย่างสุภาพ

“เจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็กลับมาหลังจากหายไปนานกว่าทศวรรษ เฮ้อ ข้าคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตไปกับเจ้ามากกว่า มันยากที่จะชินกับชีวิตที่ไม่มีเจ้า” นูบิสหัวเราะเสียงทันทีที่เขาเข้ามาในโถงประชุม เขารู้สึกมีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจที่เจี้ยนเฉินกลับมาเพราะมันเหมือนกับสิ่งที่เขาพูด วันเวลาที่เขาใช้กับเจี้ยนเฉินเป็นช่วงเวลาที่น่าสนใจที่สุดในชีวิตของเขา. มันมักจะเต็มไปด้วยช่วงเวลาขนหัวลุก. ตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายลง นูบิสจึงพบว่ามันค่อนข้างยากที่จะปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ของเขาเพราะเขาชอบวิถีชีวิตของเขาก่อนหน้านี้มากกว่า

เจี้ยนเฉินยังระงับความเศร้าไว้เนื่องจากการกลับมาของนูบิส อารมณ์ของเขากลับสู่ความสงบตามปกติในไม่ช้า เขาจ้องมองผู้คนที่เหลืออยู่ในโถงประชุมและกล่าวว่า “ข้าเรียกหาพวกเจ้าทุกคนเพื่อดูว่าเจ้าถูกโชคชะตากำหนดให้ได้รับโชคใหญ่หรือไม่ อย่าเพิ่งขัดขืน ข้าจะส่งพวกเจ้าไปสู่อีกโลกหนึ่ง” ด้วยเหตุนี้ หอคอยขนาดเท่านิ้วจึงปรากฏขึ้นตรงกลางฝ่ามือของเจี้ยนเฉิน มันขยายอย่างรวดเร็วภายใต้การควบคุมของเจี้ยนเฉิน มันกลายเป็นสูงกว่าสิบเมตรในพริบตา โชคดีที่ห้องโถงสูงกว่ายี่สิบเมตร ดังนั้นมันจึงสามารถยึดหอคอยได้โดยไม่ต้องกระทบเพดาน

เนื่องจากเจี้ยนเฉินยังหลอมรวมหอคอยอนัตตายังไม่เสร็จสมบูรณ์ เขาจึงยังไม่สามารถใช้ความสามารถมากมายของมันได้ เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่สามารถทำให้หอคอยลอยอยู่ในอากาศได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงวางไว้บนพื้น

ปัง !

ทันทีที่หอคอยอนัตตาแตะพื้น มันก็ส่งเสียงหนักขณะที่พื้นเริ่มสั่นอย่างรุนแรง การสั่นสะเทือนแพร่กระจายไปทั่วทั้งเมือง และยังขยายตัวเกินกว่าเมืองด้วยอัตราที่รวดเร็ว ในที่สุด มันก็ไปถึงหลายแสนกิโลเมตร ทำให้เกิดแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นได้ยากในส่วนเล็ก ๆ ของทวีป

โถงประชุมเริ่มเต็มไปด้วยรอยร้าวในเวลานั้น แม้ว่าห้องโถงทั้งห้องจะซึมซับพลังของเสี่ยวจิน ทำให้มันทนทานอย่างยิ่งที่แม้แต่เซียนราชาก็ไม่ทำลายมันได้ ตอนนี้มันกลับดูเปราะบางอย่างยิ่งเมื่อสัมผัสกับหอคอยอนัตตา

เมื่อหอคอยอนัตตาแตะพื้น มันไม่ง่ายเหมือนการสั่นสะเทือนและแผ่นดินไหว พื้นดินใต้หอคอยทรุดตัวลงอย่างรวดเร็ว ทำให้หอคอยจมลงสู่พื้นเช่นกัน