เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1499

ตอนที่ 1499: ทดสอบ

ไม่กี่วินาทีผ่านไปในขณะที่เจี้ยนเฉินมองดูอย่างประหม่า เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่คุ้นเคยและทรงพลังพุ่งออกมาจากแท่นหยกชะตา เขารีบผลักไป๋หยุนเทียนออกมาทันที

เจี้ยนเฉินรู้อย่างชัดเจนว่าไป๋หยุนเทียนไม่ได้ถูกชะตาลิขิตให้เรียนรู้มรดกของอัครสูงสุดอนัตตา เขาไม่สามารถยอมรับได้หลังจากความพยายามของเขาเอง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมทั้งรู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย

ไป๋หยุนเทียนลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ ทันทีหลังจากถูกผลักออกจากแท่นหยกชะตา สายตาของนางเต็มไปด้วยความระมัดระวัง แต่เมื่อนางค้นพบว่าไม่มีใครอยู่นอกเหนือจากกลุ่มของเจี้ยนเฉิน นางก็แปลกใจและเต็มไปด้วยความสงสัย

“เซียงเอ๋อ ข้าคิดว่าข้าได้ยินใครบางคนพูดคุยกัน” ไป๋หยุนเทียนพูดกับเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินยิ้ม “ท่านแม่ นั่นคือเสียงของผู้อาวุโสที่ไม่มีใครเทียบได้และถูกทิ้งไว้เมื่อหลายปีก่อน ในความเป็นจริง ผู้อาวุโสคนนี้เสียชีวิตไปแล้วหลายปี ก่อนที่เขาจะจากไป เขาได้ทิ้งมรดกของเขาไว้ที่แท่นหยกชะตา คนที่ไม่ได้มีวาสนาต้องกันก็ไม่สามารถรับมรดกไปได้”

ไป๋หยุนเทียนพยักหน้า จากนั้นนางก็หันไปหาไป๋ไฮ “ท่านทวด ท่านควรลองดูด้วยว่าท่านจะได้รับมรดกของผู้อาวุโสคนนี้หรือไม่ ? ”

ไป๋ไฮหัวเราะและมองไป๋หยุนเทียน, เจี้ยนเฉินและไป๋เหลียนอย่างอ่อนโยน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความรักของผู้อาวุโสที่มีต่อลูกหลาน เขากล่าวว่า “ข้าจะใช้โอกาสนี้รับมรดกของอาวุโสที่ไม่มีใครเทียบก่อนลูกหลานได้อย่างไร ? พรสวรรค์ที่น่าทึ่งของหลานเจี้ยนเฉินนั้นยอดเยี่ยมที่สุด และเขาบ่มเพาะด้วยความเร็วที่น่าตกใจ เจ้าได้กลายเป็นจอมยุทธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วในหมู่มนุษย์ ข้าจึงคิดว่ามรดกนี้ไม่ดึงดูดสายตาของเจ้าได้ มาเถอะ เหลียนเอ๋อ เจ้าลองก่อนเพื่อดูว่าเจ้ามีวาสนาที่จะได้รับมรดกนี้หรือไม่ ? ”

“ท่านปู่ทวด พี่โหยวเยว่เป็นคู่หมั้นของพี่ชาย นางควรไปก่อน ถ้านางไม่ไป ข้าจะไปได้อย่างไร ? ” ไป๋เหลียนบุ้ยปากและตอบอย่างบูดบึ้ง

โหยวเยว่สวมชุดสีขาว นางยืนหลังตรงอยู่ตรงนั้น นางยิ้มบาง ๆ ทำให้นางดูสง่างามและนิ่มนวล นางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “น้องไป๋เหลียน ข้าฝึกฝนบ่มเพาะด้วยวิธีการของนางฟ้าเฮายู่ มันอาจไม่จำเป็นต้องยอดเยี่ยมเท่าของผู้อาวุโส แต่มันก็ไม่ธรรมดา วิธีการบ่มเพาะของเจ้าค่อนข้างธรรมดา ทำไมเจ้าไม่ไปก่อนล่ะ ? ”

” นี่..” ไป๋เหลียนลังเล ในใจนางหวังว่าโหยวเยว่จะได้รับวิธีการบ่มเพาะของผู้อาวุโสแทน สิ่งนี้ไม่เพียงเพราะพวกเขาสนิทกัน แต่ที่สำคัญกว่านั้นโหยวเยว่เป็นคู่หมั้นของพี่ชายของนางและโอกาสที่จะได้รับมรดกนี้มาจากพี่ชายของนาง เห็นได้ชัดว่าโหยวเยว่ควรจะได้รับมรดกมากกว่านาง

เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นไป๋เหลียนลังเล เขาจึงพูดว่า “เหลียนเอ๋อ เจ้าควรไปลอง มรดกของอาวุโสไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้มา ไม่สำคัญว่าใครจะไปก่อนเพราะเป็นไปได้ว่าไม่มีใครที่นี่จะได้รับ”

“เอาล่ะ ในเมื่อท่านเองก็พูดเช่นนี้ ข้าก็จะไป” ไป๋เหลียนยิ้มอย่างนุ่มนวลและนั่งบนแท่นหยกชะตา

ไม่กี่วินาทีต่อมาพลังอันทรงพลังและอ่อนโยนปรากฏขึ้นอีกครั้งผลักไป๋เหลียนให้ออกมา

ไป๋เหลียนลืมตาขึ้นและพูดด้วยความสิ้นหวัง “พี่ชาย ข้าไม่มีวาสนากับมัน แต่ข้าแค่สงสัยว่าผู้อาวุโสคนนี้เป็นมนุษย์หรือสัตว์อสูร เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ทำไมเสียงของผู้อาวุโสคนนี้ถึงแปลกประหลาดมาก มันฟังเหมือนทุกอย่าง”