เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1516

ตอนที่ 1516: งานแต่งงานสุดอลังการ (2)

เพคะ เสด็จพ่อ ! หญิงสาวคนนั้นตอบอย่างเชื่อฟังพร้อมกับแลบลิ้นของนาง อย่างไรก็ตามนางยังจ้องมองชาวบ้านจากหุบเขายั่งยืนอย่างสนใจ

จักรพรรดิองค์ใหม่จากจักรวรรดิเฟยลี่จ้องมองกลุ่มคนจากหุบเขายั่งยืนอย่างลึกซึ้งและกล่าวว่า คนเหล่านี้ดูธรรมดาและไม่มีความแข็งแกร่งมากนัก แต่พวกเขาทุกคนกล้าที่จะเรียกเจี้ยนเฉินเพียงชื่อของเขาและไม่แสดงความกลัวใด ๆ ของเขาเลย พวกเขากำลังเปรียบเทียบหมู่บ้านของตัวเองกับเมืองที่เป็นที่รู้จักที่สุดในโลก หากข้าเดาไม่ผิดพวกเขาต้องมีสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับเจี้ยนเฉินอย่างแน่นอน

โอ้ ! สาวงามด้านข้างอ้าปากตกใจขณะที่ความไม่อยากจะเชื่อปรากฏอยู่ใบหน้าของนาง

ในเวลาเดียวกันคนอื่น ๆ อีกหลายคนก็เข้ามาแถว ๆ นั้นและคาดเดาถึงความไม่ธรรมดาของคนในหุบเขายั่งยืน ผลที่ตามมาแม้ว่าพวกเขาจะเดินผ่านเซียนราชาหรือเซียนจักรพรรดิ พวกเขาก็ไม่ได้สนใจคนเหล่านั้นเลย

เมื่อชายหนุ่มจากหุบเขาเบิกตาโตและจ้องมองสาวงามที่กำลังดึงดูดสายตา หญิงสาวที่มีต้นกำเนิดที่ไม่ธรรมดาก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ พวกเขาปิดปากก่อนที่จะหันหลังและปล่อยให้ชายบ้านมองจากที่ไกล ๆ

แม้ว่าหญิงสาวที่ชื่อรู่เอ๋อจะดึงดูดสายตาจากชายหนุ่มสองสามคนของหุบเขายั่งยืน มีชายหนุ่มที่อายุประมาณ 20 ได้จ้องมองความงามของรู่เอ๋อ พวกเขาไม่อาจละสายตาของพวกเขาได้ ราวกับว่าวิญญาณของพวกเขาถูกนางดูดกลืนไป

ช่างงามนัก นางราวกับเทพธิดา นะ-นางเป็นนางในฝันของข้า…

ช่างงดงามดั่งเทพธิดาและนางก็อายุพอ ๆ กับข้า หากข้าสามารถแต่งงานกับนางได้ ข้ายินดีที่จะอายุสั้นลงสัก 20-30 ปี…

ดูที่ขาของนางสิ ทั้งดงามและขาว นี่คือขาที่สวยที่สุดที่ข้าเคยเห็น ข้าไม่คิดเลยว่าขาของนางจะงามขนาดนี้ พวกมันต้องทำให้รู้สึกดีมากแน่ ๆ…

ชายหนุ่มจากหุบเขายั่งยืนต่างก็ส่งเสียงพึมพำขณะที่พวกเขาจ้องมองหญิงสาวที่ชื่อรู่เอ๋อ หากแต่พวกเขาไม่ได้มองไปที่ใบหน้าของนางจนเป็นใบ้ พวกเขาก็จ้องมองไปที่ขาขาว ๆ ที่เรียวยาวของนาง แม้กระทั่งกลืนน้ำลายจนเกิดเสียง

หญิงสาวที่ชื่อรู่เอ๋อสักเกตเห็นสายตาของหมาป่าที่จ้องมองมาของพวกเขาและท่าทางที่โง่งม นางตัวสั่นด้วยความกลัวก่อนที่จะซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของชายวัยกลางคนที่สวมชุดคลุมมังกร ความกลัวมีอยู่เต็มใบหน้าของนาง

ตอนนี้นางพบว่าชายหนุ่มที่ทะเยอทะยานที่อยู่ในเสื้อผ้าที่หยาบกร้านนี้เป็นอย่างไร พวกเขาแทบจะกลืนกินนางจากสายตาที่มองมาเพียงอย่างเดียว

รู่เอ๋อ ไปเถอะ ชายคนนั้นก็ไม่พอใจเช่นกัน เขาดึงหญิงสาวคนนั้นและไม่สนใจสายตาของชาวบ้าน

นางจากไปเร็วเหลือเกิน ? ข้ายังไม่ได้มองนาง ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดอย่างไม่พอใจ เขายังคงจ้องมองไปยังทิศทางที่พวกเขาจากไปด้วยความเสียใจและหลงใหล

นางยังคงไปไม่ไกล ทำไมเราไม่ตามนางไป ? ชายหนุ่มอีกคนแนะนำด้วยความปรารถนาที่ลุกโชน

ไม่ดีกว่า ท่านปู่บอกว่าเราอย่าไปสุ่มสี่สุ่มห้า ดูจำนวนผู้คนที่อยู่ที่นี่และสถานที่แห่งนี้กว้างใหญ่แค่ไหน ถ้าเราหลงทางล่ะ ?

ชายหนุ่มอีกคนไม่อยากจะยอมแพ้และยังคงมองไปทางสาวงามด้วยความลังเล

สิ่งที่พวกเขาไม่ทราบก็คือทุกการเคลื่อนไหวที่พวกเขาทำและคำพูดของเขาถูกแขกจำนวนมากได้ยิน แขกที่ทรงพลังนั้นอยู่ในขั้นเซียนราชาและคนที่อ่อนแอที่สุดก็ยังเป็นเซียนผู้คุมกฏ แม้ว่าพวกเขาจะพูดด้วยเสียงกระซิบ พวกเขาก็ยังได้ยินเสียงจากข้าง ๆ อย่างชัดเจน พวกเขาทั้งหมดส่ายหัวอย่างลับ ๆ และคิดว่า ชายหนุ่มน่ารำคาญเหล่านี้มาจากไหน ?

แม้แต่เทียนมู่หลิงก็ยังตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาพูด สิ่งที่พวกเขาบอกนางทำให้นางเข้าใจโลกนี้ได้อย่างสมบูรณ์

ใครก็ตามที่เกี้ยวหญิงในทวีปเทียนหยวนจะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขาสามารถนำเสนออะไรบ้าง – จากการแสดงอำนาจหรือภูมิหลังของพวกเขา อย่างไรก็ตามชายหนุ่มด้านหน้านางเพียงพูดสิ่งที่ดำเนินไปตามชีวิตประจำวันขั้นพื้นฐาน

เทียนมู่หลิงเก็บอารมณ์ของนาง นางรู้สึกเหมือนนางปวดหัว นางตระหนักได้ว่านางประเมิณพวกเขาต่ำไป นางจำเป็นต้องประเมิณพวกเขาอีกครั้ง

เมื่อไหร่กันที่เซียนราชาที่สามารถฉีกมิติเปิดประตูมิติต้องการบินโดยอาศัยเซียนสวรรค์ ?

หนุ่มน้อย หากจ้าต้องการแต่งงานกับข้าจริง ๆ มันเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเจ้าเอาชนะเจี้ยนเฉินได้ ข้าจะแต่งงานกับเจ้า เทียนมู่หลิงหัวเราะคิกคัก นางคิดว่านางจะทำให้ชายหนุ่มเลิกสนใจนางหากไม่พูดอย่งนั้น แต่ใบหน้าของนางก็หม่นลงทันที นางไม่คิดเลยว่านางต้อง ‘ประเมิณ’ ชายหนุ่มที่อ่อนแอเหล่านี้อีกครั้ง พวกเขาไม่ได้แสดงอารมณ์ด้านลบใด ๆ เลย ตาของพวกเขากลับเบิกกว้างขึ้นและพวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจ

จริงหรือ ? ถ้าข้าเอาชนะเจี้ยนเฉินได้ท่านจะแต่งงานกับข้าจริง ๆ และกลายเป็นภรรยาของข้างั้นหรือ ? หนึ่งในนั้นจ้องมองเทียนมู่หลิงและเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทุกคนสามารถบอกได้ว่าอารมณ์ที่พวกเขาแสดงออกมานั้นเป็นของแท้และไม่ได้แกล้งทำ

เขาไม่รู้ว่าเจี้ยนเฉินทรงพลังเพียงใดและพวกเขาก็ไม่รู้ว่าเจี้ยนเฉินมีศักดิ์ศรีมากแค่ไหนในทวีป ในความคิดของเขา เจี้ยนเฉินนั้นเป็นมิตรและปฏิบัติตัวกับผู้สูงอายุทุกคนในหุบเขาด้วยความสุภาพ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่อายุเท่ากับเขา ในขณะเดียวกันก็ไม่เพียงเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้านเท่านั้น เขายังตัวใหญ่กว่าเจี้ยนเฉินอีกด้วย การเอาชนะเจี้ยนเฉินนั้นดูไม่ยากเลย

เทียนมู่หลิงตะลึงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่นางคนเดียว แม้แต่แขกที่ดูอย่างชื่นชอบก็ยังตกตะลึง รวมถึงเซียนจักรพรรดิ

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มเคร่งเครียด พวกเขาตัดสินชายหนุ่มเหล่านั้นอย่างจริงจังและคิดว่า ชายหนุ่มเหล่านี้เป็นราชันย์ขอบเขตดั้งเดิมที่ไม่เคยเปิดเผยตัว ? พวกเขาสามารถเอาชนะเจี้ยนเฉินได้จริง ๆ หรือ ? ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะมั่นใจได้อย่างไร ?