ตอนท่่ี่ 152: ไม่แน่ใจ
เจี้ยนเฉินหัวเราะและพูดว่า เจ้าเยินยอข้าเกินไป มู่เจี่ยนไม่จำเป็นต้องยกย่องข้าขนาดนั้นก็ได้ ข้าคิดว่ากลุ่มของเจ้าเข้ามาในเทือกเขาสัตว์อสูรเพื่อตามหาข้าเช่นกัน
นั่นถูกต้อง เรามาเพื่อจับเจ้า อีกคนที่ไม่ใช่มู่เจี่ยนตอบกลับเสียงดัง
เมื่อได้ยินชายคนนั้นพูด ใบหน้าของมู่เจี่ยนก็เปลี่ยนไปก่อนที่จะมองไปยังชายที่อยู่ด้านหลังด้วยความโกรธ ชายคนนั้นแสดงสีหน้าที่สับสนและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
มู่เจี่ยนป้องมืออีกครั้งเมื่อหันกลับมาที่เจี้ยนเฉินและหัวเราะ เจี้ยนเฉินผู้มีเกียรติ ข้าและสหายของข้าได้เข้ามาในเทือกเขาสัตว์อสูรเพื่อมาดูความสนุกและตื่นเต้น เราไม่ได้มีความคิดที่จะจับเจี้ยนเฉินผู้มีเกียรติเลย ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่เข้าในพวกเราผิด
เข้าใจผิด ! เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ถ้าข้าได้ยินผิดงั้นก็แก้ไขให้ข้าได้ยินถูกต้องด้วย สหายของเจ้าตรงนั้นบอกว่ากลุ่มของเจ้าเข้ามาเพื่อจับข้า แบบนี้จะไม่ให้ข้าเข้าใจผิดได้อย่างไร ?
เมื่อได้ยินอย่างนี้สีหน้าของมู่เจี่ยนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกอับอาย เมื่อพวกเขาเข้ามาในเทือกเขาสัตว์อสูร พวกเขาต้องการจับเจี้ยนเฉินจริง ๆ แม้ว่าพวกเขาจะเคยได้ยินเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินและมีเซียนผู้เชี่ยวชาญมากมายที่ตายภายใต้น้ำมือของเขา พวกเขาคิดว่ามันเป็นข่าวลือ ในข่าวลือมักจะเป็นเรื่องเกินจริงเสมอและมู่เจี่ยนกับกลุ่มของเขาก็เข้าใจไม่ต่างกัน
แต่เวลานี้มู่เจี่ยนได้เห็นความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินแล้ว เขาสามารถบอกได้เลยว่าไม่มีสหายคนไหนของเขาที่สามารถเป็นศัตรูกับเจี้ยนเฉินได้ แม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนที่มากกว่า แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าจะจับกุมเจี้ยนเฉินโดยที่ไม่พวกเขาไม่บาดเจ็บหนักเช่นกัน เขาก็ตระหนักแล้วว่าถ้าเจี้ยนเฉินเอาจริง สองคนนั้นจะต้องลงไปนอนตายอยู่บนพื้นนานแล้ว ด้วยเหตุนี้มู่เจี่ยนจึงเลิกคิดที่จะจับเจี้ยนเฉิน ในเวลานี้เขาไม่ต้องการขัดแย้งกับเจี้ยนเฉินไม่อย่างนั้นเขาจะต้องสูญเสียอย่างหนัก
เมื่อเห็นมู่เจี่ยนเงียบ เจี้ยนเฉินก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง ข้าไม่ต้องการฆ่าคนบริสุทธิ์แบบมั่ว ๆ หากเจ้ามอบแกนอสูรทุกชิ้นที่อยู่ในเข็มขัดมิติ เจ้าก็สามารถรับชีวิตของตัวเองกลับไปได้ ถ้าเจ้าไม่ทำอย่างนั้นก็อย่ามาโทษข้า หากว่าข้านั้นไร้ปราณี ทันใดนั้นจิตสังหารก็ปะทุออกมาตามการมองของเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว
เมื่อได้ยินอย่างนี้ ทหารรับจ้างทุกคนก็เผยสีหน้าที่โกรธเกรี้ยวและดูถูก ในบรรดาสิบคนนั้นไม่มีใครที่เข้าใจกระจ่างนอกจากมู่เจี่ยนจริง ๆ
เจี้ยนเฉิน เจ้ามันน่ารังเกียจที่ใช้อุบายสกปรก เจ้ามีคุณสมบัติอะไรที่จะพูดอย่างนั้น ? เข้ามารับกระบี่ของลุงเจ้าสิ!
คำพูดของเจี้ยนเฉินทำให้หลาย ๆ คนโกรธและทันใดนั้นชายร่างกำยำที่อยู่ด้านหลังมู่เจี่ยนก็ยกกระบี่ยักษ์ขึ้นมาด้วยความโกรธก่อนที่จะพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน
ช้าก่อน ! มู่เจี่ยนพยายามขัดขวางชายคนนั้นโดยไม่สนใจความโกรธที่อยู่ในแววตาของเขา เขาหันไปมองที่เจี้ยนเฉินและพูดว่า เจี้ยนเฉิน เราจะกลายเป็นศัตรูโดยไม่ได้ตั้งใจ มันไม่จำเป็นที่จะต้องบังคับเราให้ทำแบบนี้ ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...