เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1530

ตอนที่ 1530: เขตแดนเทพธิดาหิมะ

ทันทีที่จอมยุทธขั้นย้อนกลับจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้เห็นแผ่นกลมแบนสีม่วงฟ้าในมือของเจี้ยนเฉิน พวกเขารู้สึกตกใจในทันทีจากภายใน เจิงจิงหยวนผู้เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ก็อดที่จะร้องออกมาอย่างประหลาดใจไม่ได้ นั่นไม่ใช่สมบัติลับที่วิญญาณราชันย์มอบให้กับกู่มู่หรอกหรือ ? มันไม่อาจใช้สมบัติลับชิ้นนี้ได้หากไม่มีทักษะลับที่เกี่ยวข้อง เขารู้วิธีใช้งานมันได้อย่างไร ?

ใบหน้าของเฉียงซ่งและโอวหยางหยิงเว่ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน สายตาที่พวกเขามองไปยังแผ่นกลมแบนนั้นเต็มไปด้วยความกลัว ย้อนกลับไปในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง จิตวิญญาณราชันย์ได้ทดลองกับพวกเขาทั้งสองด้วยแผ่นกลมแบนนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าใจพลังของมันได้เป็นอย่างดี เมื่อถูกขังอยู่ในนั้นต่อให้เป็นจอมยุทธขั้นแลกเปลี่ยนก็ยากที่จะดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นในเวลาอันสั้น ไม่ต้องพูดถึงพวกเขาซึ่งอยู่ในขั้นย้อนกลับเลย

แผ่นกลมแบนสีม่วงฟ้าสว่างขึ้นขณะที่เจี้ยนเฉินทำท่าผนึกมือ ทำให้มันทั้งแปลกและลึกลับและโบราณอยู่รอบ ๆ ตัวแผ่น เจี้ยนเฉินยื่นนิ้วไปที่โอวหยางหยิงเว่ย ตัวแผ่นก็เหมือนได้รับคำสั่ง มันบินไปทางโอวหยางหยิงเว่ยจนกลายเป็นแสงสีฟ้า ระหว่างทางมันก็ขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมันยาวได้ 3 เมตร

ดวงตาของโอวหยางหยิงเว่ยหรี่ลง เขารู้สึกได้ถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายขณะนี้ เขาจึงตะโกนเสียงดัง ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะมีวิธีที่ทำให้เขาควบคุมสมบัติลับชิ้นนี้ได้ อย่างไรก็ตามวิธีที่เขาใช้ยังเทียบกับการควบคุมที่แท้จริงไม่ได้ ? มันไม่อาจอยู่ได้นาน มันอาจจะไม่สามารถปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของสมบัติได้ โอวหยางหยิงเว่ยหันไปหาเฉียงซ่งและกล่าวว่า เฉียงซ่ง ร่วมมือกับข้าเพื่อกำจัดสมบัตินี้ สมบัติมันแสดงพลังได้เพียงครึ่งนึงจากความแข็งแกร่งดั้งเดิม ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา

เฉียงซ่งยิ้มราวกับเห็นเรื่องตลก เขาไม่เพียงแต่ไม่แสงความตั้งใจที่จะช่วยเหลือโอวหยางหยิงเว่ยเท่านั้น แต่เขาเคลื่อนไหวพร้อมกับเยาะเย้ย โอวหยาง ในเมื่อสมบัตินี้มีพลังแค่ครึ่งเดียว เจ้าก็สามารถจัดการมันด้วยตัวเองได้ เอาข้าไปเกี่ยวข้องด้วยทำไม ?

แสงที่เย็นชาแวบผ่านดวงตาของโอวหยางหยิงเว่ยขณะที่เขามองไปที่แผ่นกลมแบนซึ่งพุ่งเข้าหาเขา เขาขึงขังอย่างมาก เพียงการสะบัดมือ กริชที่งดงามยาวสามนิ้วก็ปรากฏพร้อมกับพลังที่แผ่กระจายออกมาทำให้รอบเกิดการสั่นไหว ในเวลาเดียวกันกริซก็โจมตีเข้าหาแผ่นกลมแบนเช่นกัน ทันทีที่มันอยู่อยู่ในมือของเขามันก็ยาวขึ้นกว่า 1,000 เมตรทันทีและโจมตีเข้าที่ศูนย์กลางของแผ่นกลมแบน

โอวหยางหยิงเว่ยเข้าใจเกี่ยวกับพลังของแผ่นกลมแบน ดังนั้นเขาจึงโจมตีอย่างไม่ยั้งมือ เขายังคงมีความหวังอยู่ภายใน เขาหวังว่าเจี้ยนเฉินจะไม่รู้จักทักษะลับของแผ่นกลมแบนและทำให้มันแสดงพลังเพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถจัดการกับมันได้

เมื่อกริชขนาดใหญ่กระทบแผ่นกลมแบน มันไม่มีเสียงอะไรดังออกมา แผ่นกลมแบนกับแสดงภาพแปดเหลี่ยมขนาดใหญ่แทน พลังทำลายที่เกิดขึ้นจากกริชนั้นถูกทำให้หายไปโดยแผ่นจาน แผ่นจานยังคงทำงานอยู่และไม่มีการช้าลงเลย มันยังคงเข้าหาโอวหยางหยิงเว่ย

โอวหยางหยิงเว่ยมีความแข็งแกร่งอยู่ที่ขั้นย้อนกลับช่วงปลาย แต่เขาก็ไม่อาจหลบแผ่นกลมแบนไปได้ สุดท้ายร่างกายของเขาก็ตกอยู่ในกรงล้อมของแผ่นกลมแบนที่ส่องแสงสีม่วงฟ้า แผ่นกลมแบนนั้นเต็มไปด้วยพลังผนึก ดังนั้นมันจึงไม่ได้เพียงแค่ปิดผนึกพลังของโอวหยางหยิงเว่ยเท่านั้น แต่มันยังทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวใด ๆ ได้อีกด้วย

ใบหน้าของโอวหยางหยิงเว่ยหม่นลงพร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกโชนอยู่ภายใน ในตอนแรกแผ่นกลมแบนนั้นถูกมอบให้กับกู่มู่โดยจิตวิญญาณราชันย์ เพื่อจัดการกับจอมยุทธขั้นย้อนกลับของคนจากต่างโลก แต่ตอนนี้คนจากต่างโลกได้รู้วิธีใช้และนำมาใช้กับเขา พวกเขากัดเข้าไปมากเกินกว่าจะเคี้ยวได้

โอวหยางหยิงเว่ยไม่คิดว่าเขาจะติดกับจากคนจากต่างโลก เขาในฐานะที่เป็นจอมยุทธที่รู้กันว่าเขาเป็นรองเพียงจิตวิญญาณราชันย์เท่านั้น แม้แต่จอมยุทธขั้นย้อนกลับด้วยกันอีกสามคนก็ยังไม่อยู่ในความคิดของเขาเลย

เกล็ดหิมะจำนวนมากเริ่มตกลงมาจากฟ้าขณะที่อุณหภูมิโดยรอบก็ลดลง ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีอุณหภูมิก็ต่ำลงอย่างมาก เกิดชั้นน้ำแข็งบาง ๆ ที่แผ่นกลมแบนและกระจายออกไปหลายแสนกิโลเมตร