เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1535

ตอนที่ 1535: สิ้นหวัง

หากยังเป็นอย่างนี้ต่อ ข้าจะตายแน่นอน ! มีแสงวาบผ่านดวงตาของเฉียงซ่ง เขาต้องยอมรับว่าเขาประเมิณความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินต่ำไป ในแง่พลังของเขาแล้ว เขาแข็งแกร่งกว่าเจี้ยนเฉินอย่างแน่นอนแต่มันก็ไม่มากนัก เขาไม่อาจกดดันเจี้ยนเฉินได้เต็มที่และไม่มีการฟื้นฟูที่ทรงพลังอย่างเจี้ยนเฉิน ภายใต้การฟื้นฟูทั้งสองอย่างของเขาในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงและร่างบรรพกาลของเขา เจี้ยนเฉินสามารถฟื้นฟูพลังได้ในเวลาอันสั้น ไม่ว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัสเพียงใดก็ตาม เขาสามารถงอกแขนงอกขาออกมาได้อีกด้วย ในทางกลับกัน เฉียงซ่งไม่ได้มีความสามารถเหล่านี้และบาดแผลของเขายังถูกพลังจากกฎขวางกั้นอีด้วย ยิ่งเขาได้รับบาดเจ็บมากกว่าไหร่ เขาก็ยิ่งใช้พลังมากขึ้นในการกดข่มพลังของกฎ ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาถูกจำกัด

โดยทั่วไปแล้วเจี้ยนเฉินได้หายเป็นปกติแล้ว ขณะที่ต่อสู้กับเฉียงซ่ง ดังนั้นเฉียงซ่งเริ่มที่จะลำบากมากขึ้น

เฉียงซ่งก้มหัวเพื่อที่จะหลบกระบี่ฉิงโซวซึ่งพุ่งเข้ามายังหน้าผากของเขา ในเวลาเดียวกันความคิดที่จะถอยร่นก็เข้ามาในหัวของเขา หากเขายังต่อสู้ต่อไปเช่นนี้เขาจะตายที่นี่

อย่างไรก็ตามในเวลานั้นมีแสงแว่บเข้ามาในสายตาของเจี้ยนเฉิน เขาใช้พลังวิญญาณทั้งหมดของเขาที่เขาสามารถใช้ได้ พลังวิญญาณนักรบที่จะปรากฏเฉพาะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงเท่านั้น ทำให้เป็นทั้งเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงและนักสู้ ทันใดนั้นแรงกดดันมหาศาลได้แทรกซึมบริเวณโดยรอบ มันไม่ได้กำหนดเป้าหมายว่าเป็นใครหรือวิญญาณคนไหน

เฉียงซ่งไม่เคยคิดว่าเจี้ยนเฉินจะมีพลังวิญญาณนักรบ ซึ่งมุ่งเน้นการโจมตีทางวิญญาณ จุดแข็งของเฉียงซ่งเมื่อมาถึงขั้นย้อนกลับช่วงปลายก็ยังไร้ประโยชน์เมื่อเจอกับพลังวิญญาณนักรบ เขาไม่อาจป้องกันหรือหยุดยั้งมันได้ไม่ว่าจะทำอย่างไร สิ่งที่เขาทำได้คือการอดทนกับพลังวิญญาณของเขา

พลังวิญญาณนักรบจะฉีกมิติรอบ ๆ ตัวและก่อให้เกิดคลื่นพลังซึ่งมันรวดเร็วเป็นอย่างมาก เมื่อมันกระทบร่างของเฉียงซ่ง เขาก็สั่นทันที ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าวิญญาณของเขาถูกทิ่งแทงด้วยเข็มนับไม่ถ้วนและเกิดการเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขางุนงงและดวงตาเหม่อลอย

พลังวิญญาณนักรบของเจี้ยนเฉินนั้นทรงพลัง พลังวิญญาณนักรบเป็นที่รู้กันว่าสามารถที่จะสังหารคนที่อยู่ในขั้นเดียวกันได้ แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะมีวิญญาณอยู่ในขั้นย้อนกลับ แต่ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับพลังวิญญาณนักรบนั้นก็มีจำกัดอย่างมาก บวกกับเขาความจริงที่ว่าเขาไม่รู้จักทักษะลับใด ๆ เลย เขาเลยไม่อาจแสดงพลังของพลังวิญญาณนักรบได้อย่างเต็มที่ได้ ด้วยเหตุนี้พลังวิญญาณของเขาจึงไม่อาจสร้างความเสียหายให้กับจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมได้ มันแค่ส่งผลต่อคนเหล่านั้นในช่วงเวลาสำคัญได้เท่านั้น

ผลที่ตามมาคือ เฉียงซ่งฟื้นตัวได้ในเวลาเพียงครู่เดียวหลังจากที่ถูกพลังวิญญาณโจมตี แม้จะได้รับความเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้สาหัสนัก อย่างไรก็ตามเฉียงซ่งก็ได้เสียโอกาสในการหลบกระบี่ฉิงโซว

ภายใต้การควบคุมทางวิญญาณของเจี้ยนเฉิน กระบี่ฉิงโซวบั่นหัวเฉียงซ่ง เลือดได้สาดกระจายออกมาพร้อมกับสมองสีขาว

หัวของเฉียงซ่งกว่าหนึ่งในสามหายไป หัวของเขาทั้งหมดเต็มไปด้วยเลือดทันที เขาดูน่าเกลียดและน่ากลัว

อย่างไรก็ตามเฉียงซ่งยังไม่ตาย กระบี่ได้ฟันหัวของเขาหายไปแค่หนึ่งในสามเท่านั้น แต่มันก็ทำให้เขาสามารถหลีกเลี่ยงหายนะได้ แม้ว่าเขาจะไม่อาจหลบเลี่ยงการโจมตีทางวิญญาณได้

เจ้ารู้จักการโจมตีทางวิญญาณด้วยหรือ ! ? เฉียงซ่งตะโกนออกมาอย่างไม่เต็มใจ พรสวรรค์ของเจี้ยนเฉินทำให้เขาตกใจกลัว เจี้ยนเฉินที่มีการโจมตีทางวิญญาณนั้นน่ากลัวมาก จิตใจของเฉียงซ่งปั่นป่วน

แม้ว่าการโจมตีทางวิญญาณจะไม่อาจทำร้ายวิญญาณของเฉียงซ่งได้ แต่การโจมตีทางวิญญาณทำให้เขาสติหลุดไปชั่วชณะหนึ่ง แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเสี้ยววินาที แต่มันก็ยังนานเกินพอที่จะได้สติกลับมา

เฉียงซ่งวางแผนที่จะหลบหนีแล้วตอนนี้และตอนนี้เจี้ยนเฉินได้ใช้พลังของพลังวิญญาณนักรบใส่เขา เฉียงซ่งกลายเป็นหวาดกลัวอย่างมาก เขาทิ้งเจี้ยนเฉินทันทีและกลับเข้าไปอุโมงค์ที่อยู่ด้านล่างอย่างไม่ลังเล

เจี้ยนเฉินถูกห้อมล้อมด้วยแสงสีขาวนวล ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยหยุดรักษากายแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว เขาตามเฉียงซ่งทันทีเมื่อเขาเห็นว่าเฉียงซ่งพยายามจะหนี เขาพยายามทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อหยุดยั้งเฉียงซ่ง ท้ายที่สุดเขาก็เป็นจอมยุทธขั้นย้อนกลับช่วงปลาย ในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งมีเพียงพวกเขาแค่ 2 คน หากหนึ่งในนั้นตายลงมันจะเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่มากับพวกต่างโลก

อย่างไรก็ตามมีความอ่อนแรงบนใบหน้าของเจี้ยนเฉิน เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะว่าเขาใช้พลังวิญญาณ ตั้งแต่เขาใช้พลังวิญญาณที่รุนแรงของเขาทำให้หัวของเขารู้สึกหนักอึ้ง

แม้ว่าเฉียงซ่งจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เขาก็ไม่ช้าลงเลย เขาพุ่งกลับมายังทวีปเทียนหยวนหลังจากที่ออกไปนอกอวกาศ เขาหลอมรวมเข้ากับเขตแดนและเข้ามาในเขตแดนของเจียงหยางหมิงเยว่ ราวกับว่าเขาหายตัวไป เขามองกลับไปยังแสงสีม่วงฟ้าซึ่งตามเขามาอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้ปิดบังพลังของกฏของเขาอีกต่อไป เขารวมพลังทั้งหมดของเขาไว้ในคทาโลหะและจากนั้นก็กระแทกเขตแดนให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้

ตูม !

เกิดการสั่นอย่างรุนแรงเขตแดนดังกล่าวส่งเสียงดังกึกก้องก่อนที่จะพังทลายจากการโจมตีของเฉียงซ่ง เจียงหยางหมิงเยว่เชื่อมต่อกับเขตแดน ดังนั้นนางจึงได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงและกระอักเลือดเมื่อมันถูกทำลาย

เฉียงซ่งไม่รอช้า หลังจากกระอักเลือดออกมา เขาก็พุ่งเข้าไปในอุโมงค์มิติราวกับลูกศรพร้อมกับเปิดเขตแดนครองคลุมร่างของเขา เจี้ยนเฉินก็ตามเขามาอย่าใกล้ชิด

เมื่อเฉียงซ่งกำลังจะเข้าไปในอุโมงค์ ทันใดนั้นเขาก็ตัวแข็งและจ้องมองไปข้างหน้า

มีร่างปรากฏอยู่อีกสี่ร่างที่ออกมาจากอุโมงค์ พวกเขาเป็นสี่ผู้อาวุโสจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง มีจอมยุทธอีกนับสิบคนอยู่ด้านหลังของพวกเขา

ในเวลานั้น จากพื้นฐานแล้วจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากต่างโลกได้มาถึง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังคงเฝ้าทางเข้า-ออก ของฝั่งจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง