เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1592

ตอนที่ 1592 : การกลับมา (1)

โถงศักดิ์สิทธิ์ซึ่งกันทางเข้าอุโมงค์อยู่ลอยขึ้นมาบนอากาศโดยโอวหยางหยิงเว่ย, เฉียงซ่ง และผู้อาวุโสจากต่างโลก ตอนนั้นอุโมงค์ก็เปิดออกหลังจากที่ถูกกันมาถึง 20 ปี

เสียงระเบิดดังก้องไปทั่วห้องโถงจนทำให้ทั้งโถงนั้นสั่นไหวอย่างรุนแรง ทุกคนในโถงต่างก็รู้ว่าโถงนี้กระเด็นขึ้นมาบนฟ้า

หลายคนหน้าซีดไปพร้อมกับความคิดที่ว่างเปล่า พวกเขาต่างก็พากันสิ้นหวัง เมื่อไม่มีโถงคอยปกป้องพวกเขา ไม่ใช่แค่เจอกับจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมไม่กี่คน มันจะมีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมอีกหลายสิบคนและเซียนจักรพรรดินับไม่ถ้วน

พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะชนะได้เลยเมื่อมีความต่างด้านความแข็งแกร่งเช่นนี้

“ไปสู้กันเถอะ แม้ว่าเราจะตายแต่มันก็ดีกว่าที่จะตายในบ้านเกิด….”

” ข้าจะไปสู้กับพวกคนต่างโลก มันก็แค่ตายไม่ใช่หรือไง ? เราจะต้องกลัวอะไร ? ใครกันที่ไม่ตายบ้างในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ? เราอยู่มาหลาพันปีแล้วและเราก็จะรอดหากยังมีคนอื่นรอดไปได้ต่อ…”

“ถูกแล้ว จะต้องมากลัวอะไรกับอีแค่ความตาย ? แม้ว่าเราจะไม่ตายตอนนี้แต่เราจะจากไปเมื่อแก่เฒ่า มันคงมีวันนั้นในไม่ช้า ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องมากลัว…”

หลายคนพูดขึ้นมาดังก้องไปทั่วห้องโถง พวกเขาต่างก็เด็ดเดี่ยวไม่กลัวความตายเลยแม้แต่น้อย มันไม่มีความเศร้าสลดเลยแม้แต่น้อย

บรรยากาศอันกดดันในห้องโถงสลายไปด้วยเสียงของพวกเขา หลายคนได้รับผลจากคำพูดเหล่านี้และทำให้ห้องโถงนั้นเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ฮึกเหิม

แม้ว่าจะมีคนที่กลัวแต่มีคนที่ไม่กลัวมากกว่า ตอนนั้นหลายคนได้รวบรวมความกล้าที่จะสู้จนตัวตาย พวกรู้ว่าความพยายามของพวกเขาคงไร้ค่า แต่พวกเขาไม่อายที่จะพบกับผลลัพธ์เช่นนั้น

“ฮ่าฮ่า เจี้ยนเฉิน โผล่หัวออกมาซะ ข้าอยากเห็นว่าเจ้าจะเอาชนะเรายังไง…”

“เจี้ยนเฉิน เจ้าต้องชดใช้กับการทำให้ข้าอับอายเมื่อ 20 ปีก่อนพร้อมกับดอกเบี้ย มันทำให้ชื่อของข้าต้องแปดเปื้อนไปตลอดชีวิต ไม่ใช่แค่ข้าจะฆ่าเจ้า แต่ข้าจะฆ่าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าด้วย จากนั้นข้าจึงจะได้กอบกู้ชื่อเสียงของตัวเอง….”

เสียงดังราวกับสายฟ้าสองเสียงดังขึ้นมาจากอุโมงค์ เสียงนั้นเปลี่ยนเป็นคลื่นเสียงที่น่ากลัวแผ่ไปทุกทิศทางและแผ่ไปทั่วทุกสิ่ง เสียงนั้นทำให้น้ำในแม่น้ำปะทุขึ้นมา แม้แต่ส่วนที่ห่างไกลออกไปหลายหมื่นกิโลเมตรก็ยังเปลี่ยนเป็นผุยผงเพราะคลื่นเสียงนี้

ถ้าไม่ใช่ความจริงที่ว่ามันยากจะมีคนอยู่รอบ ๆ งั้นคลื่นเสียงนี้ก็คงทให้คนตายนับไม่ถ้วนไปแล้ว เสียงของขั้นแลกเปลี่ยนทั้งสองนั้นทรงพลังจนแม้แต่เซียนคุ้มกฎก็ยังได้รับบาดเจ็บ จอมยุทธที่อ่อนแอนั้นพบว่าวิญญาณของตัวเองโดนฉีกเป็นชิ้น ๆ

สองร่างปรากฏขึ้นมาที่ทางเข้าอุโมงค์ พวกนั้นดูชัดเจนขึ้นมาเมื่อก้าวเข้ามายังทวีปเทียนหยวน พวกนั้นได้แผ่ความกดดันที่ทำให้โลกสั่นไหวออกมา

สองคนนี้คือโอวหยางหยิงเว่ยและเฉียงซ่ง หลังจากผ่านมา 20 ปี ทั้งสองคนก็ขึ้นเป็นขั้นแลกเปลี่ยน ความแข็งแกร่งทำให้ทั้งสองมั่นใจ ในสายตาของทั้งสองคนมันไม่มีใครในทวีปเทียนหยวนที่คู่ควรจะเป็นคู่มือของพวกเขา แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ไม่คู่ควร