เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1605

ตอนที่ 1605: อิสระ

“อะไร ! เจ้าบอกว่าเจ้าใช้เวลาบ่มเพาะไม่ถึงหนึ่งร้อยปีอย่างนั้นหรือ ? ” เสียงของจิตวิญญาณราชันย์เต็มไปด้วยความตกใจ แม้จะมีความอดทนทางจิตใจ เขาก็ยังไม่สามารถรักษาภาพลักษณ์อันสงบเยือกเย็นไว้ได้ จิตใจของเขาปั่นป่วน

เขาใช้เวลาอย่างน้อยแปดศตวรรษในการเปลี่ยนจากมนุษย์สู่สิ่งที่เขาครอบครองอยู่ในขณะนี้ แต่เขายังคงได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง โดยครองตำแหน่งจิตวิญญาณราชันย์ที่แข็งแกร่งที่สุด อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งศตวรรษในการตัดผ่านถึงระดับของเขาและต่อสู้กับเขาจนเขาจนมุม มันช่างน่าเหลือเชื่อมาก

การก้าวหน้าจากมนุษย์สู่ขอบเขตเทพในเวลาเพียงร้อยปีถือว่าน่าตกใจมาก แม้ว่าเขาเพิ่งจะถึงระดับต่ำสุดของขอบเขตเทพ แม้จะอยู่ในโลกเซียน อัตราการเติบโตที่น่ากลัวเช่นนี้จะทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อเราฆ่ากัน เจ้าจะมีชีวิตรอดเช่นเดียวกับข้า ถูกส่งไปยังโลกต่างแดนที่อยู่ใกล้เคียงกัน สิ่งที่ทำให้ข้าประหลาดใจมากยิ่งขึ้นก็คือเจ้าประสบความสำเร็จในการกลับชาติมาเกิดหลายปีก่อนหน้าข้า” ความรู้สึกของเจี้ยนเฉินผสมผสานด้วยอารมณ์ เขาถอนหายใจในใจ จิตวิญญาณราชันย์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งเป็นสิ่งที่หนักอึ้งสำหรับเขาเหมือนภูเขาในอดีต จนเกือบถึงจุดที่เขาแทบหายใจไม่ออก เขายังคงปฏิบัติต่อจิตวิญญาณราชันย์ว่าเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจิตวิญญาณราชันย์นั้นมาจากโลกเดียวกันกับเขา

เจี้ยนเฉินประหลาดใจ เขาประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในจักรวาล

เจี้ยนเฉินยังเดาว่าเหตุผลที่ต๊กโกวคิ้วป่ายกลับชาติมาเกิดพร้อมกับเขานั้นเป็นเพราะจิตวิญญาณกระบี่ เขายังสามารถจำแสงสีฟ้าและสีม่วงที่สดใสมากเมื่อเขาหลับตาเป็นครั้งสุดท้าย พวกมันรุ่งโรจน์และเป็นประกาย มันปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า บางทีเมื่อจิตวิญญาณกระบี่ตื่นขึ้นมาในตอนนั้น มิติและบัญญัติในโลกที่ต่ำกว่านั้นก็ได้รับอิทธิพลเนื่องจากพลังของจิตวิญญญาณกระบี่นั้นยอดเยี่ยมมาก มันเลยส่งผลให้ต๊กโกวคิ้วป่ายกลับชาติมาเกิดเช่นกัน

ท้ายที่สุดพลังงานของโลกที่เขาอาศัยอยู่ในอดีตนั้นบางเบาจนมีแต่มนุษย์เท่านั้น ไม่มีผู้บ่มเพาะแม้แต่คนเดียว มันไม่สามารถเปรียบเทียบกับทวีปเทียนหยวนได้ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับโลกเช่นนั้นที่จะแข็งแกร่งเลย ดังนั้นจิตวิญญาณกระบี่ที่อ่อนแอก็ยังสามารถฉีกมันได้อย่างง่ายดาย

เจี้ยนเฉินไม่แปลกใจกับอายุที่แตกต่างกันมากของพวกเขา ท้ายที่สุดเมื่อเขาและต๊กโกวคิ้วป่ายกลับมาเกิดใหม่ พวกเขาทั้งสองไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่พวกเขาใช้เวลาข้ามผ่านมิติ ต๊กโกวคิ้วป่ายอาจกลับชาติมาเกิดหลายทศวรรษ, ศตวรรษ, หรือแม้กระทั่งนับพันปีหลังจากที่เขาเสียชีวิต ในขณะที่เจี้ยนเฉินกลับชาติมาเกิดในภายหลัง

เรื่องนี้คล้ายกับคำพูดและข่าวลือเกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดในหมู่มนุษย์. ไม่มีใครรู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่นับตั้งแต่ที่คนเสียชีวิตจนถึงเวลาที่พวกเขาเริ่มต้นชีวิตใหม่ อาจเป็นสักครู่หนึ่งปี, พันปี, หลายพันปี, หรือนานกว่านั้น

“เจี้ยนเฉิน จริงอยู่ที่ข้าอ่อนแอกว่าเจ้าในแง่ของความสามารถ แต่ข้าต้องได้ยึดครองที่ดินในโลกนี้ สภาพแวดล้อมของทวีปเทียนหยวนของเจ้าไม่สามารถเปรียบเทียบกับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้ ถ้าโลกของข้าคือนรก โลกของเจ้าก็คือสวรรค์ ในฐานะที่เป็นจิตวิญญาณราชันย์คนปัจจุบัน ข้าต้องคิดถึงคนของข้า หากเจ้ายังยืนยันว่าผู้คนจากโลกของข้าไม่สามารถก้าวเข้าไปยังทวีปเทียนหยวนได้ ก็มีเพียงสิ่งเดียวที่ข้าสามารถทำได้ และนั่นก็คือการกำจัดเจ้า” จิตวิญญาณราชันย์จ้องเจี้ยนเฉินอย่างลึกซึ้ง แม้ว่าเขาจะมุ่งมั่นอย่างมาก แม้ว่าเขาจะกล้าเสี่ยงกับโลกเซียนในที่สุด แต่มีเพียงจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมเท่านั้นที่สามารถไปที่นั่นได้ เขายังคงมีกลุ่มผู้อ่อนแอจำนวนมากในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ดังนั้นก่อนที่เขาจะจากไป เขาจำเป็นต้องหาสถานที่ที่เหมาะสมให้พวกเขาพำนักอาศัย